Հենրիխ Մխիթարյան. Չէ´, ես ոչ մի սոցցանցում չկամ

Ստորև ներկայացնում ենք երիտասարդ հայ ֆուտբոլիստ, Հենրիխ Մխիթարյանի հարցազրույցը  «Ե՞ս Yes!»–ի հատուկ թողարկման համար:

Հենրիխ Մխիթարյանով հպարտանալու առիթ մենք մեկ անգամ չէ, որ ունեցել ենք: Երիտասարդ հայ ֆուտբոլիստը հստակ քայլերով առաջ է գնում և ավելի ու ավելի կայուն դիրք գրավում ֆուտբոլում: Վերջին շրջանում նրան հաճախ է անդրադառնում նաև եվրոպական մամուլը: Ըստ մի շարք հրապարակումների' Հենրիխ Մխիթարյանով հետաքրքրված են նաև եվրոպական անվանի ակումբները:

Այս տարի Հենրիխի տարին է ըստ հորոսկոպի: Նա տարով օձ է: Ֆուտբոլիստի հետ զրուցել ենք «Ե՞ս Yes!»–ի հատուկ թողարկման համար:

- Հավատո՞ւմ ես աստղագուշական տեսություներին:

- Ո´չ, չեմ հավատում, քանի որ յուրաքանչյուր մարդու ճակատագիր որոշված է, և միայն ինքը կարող է իր ճակատագրին տեր լինել: Թե աստղագուշակն ամեն օր ինչ կպատմի, կարևոր չէ:

- Առհասարակ նախընտրում ես Նոր տարին ընտանիքի՞, թե՞ ընկերների հետ դիմավորել:
- Ամանորն ընտանեկան տոն է, և կարծում եմ' այն պետք է ընտանիքի անդամների հետ դիմավորել:

- Ինչպե՞ս է անցնում առօրյադ, երբ Հայաստանում ես լինում և ինչպիսի՞ն է այն Ուկրաինայում:
- Հայաստանում ընկերներիս հետ լինելու ժամանակ ավելի շատ եմ ունենում: Դոնեցկում ավելի շատ պարապմունքներով եմ զբաղված: Քանի որ ժամանակը շատ քիչ է, փորձում եմ ավելի շատ կենտրոնանալ պարապմունքներիս վրա:

- Ինչպիսի՞ն պետք է լինեն ընկերներդ: Ունե՞ս չափորոշիչներ «ընկեր» կոչման համար:
- Ինձ համար ընկերներն «ինչպիսին» չեն լինում, ընկերը լինում է էնպիսին, որ ոչինչ չես կարող փոխել նրա մեջ, բայց նա ընկերդ է: Եթե ինքը դեպի վատն է փոխվում, ուրեմն էլ չի կարող քեզ ընկեր լինել: Ես արդեն ունեմ իմ ընկերական շրջապատը: Ընկերն ավելի շատ մանկուց է լինում: Այս տարիքում նոր ընկերներ ձեռք բերելը քիչ հավանական է:

- Կա՞ բնավորության մի գիծ, որն ընդհանուր է բոլոր ընկերներիդ մեջ, ու գուցե հենց դա է ձեզ կապում:
- Այո, մենք ունենք այդ գիծը' ազնվությունը, դրա համար էլ մինչև հիմա ընկերություն ենք անում: Մենք ազնիվ ենք միմյանց հանդեպ:

- Տեղյակ եմ, որ նախասիրություններիցդ մեկը կարդալն է: Ակտիվ պարապմունքերի տեմպի մեջ հասցնո՞ւմ ես կարդալ:
- Չեմ կարող ասել, որ օրվա ընթացքում 30-40 էջ կարդում եմ, բայց երբ ժամանակ եմ ունենում, ընթերցում եմ:

- Էլ ի՞նչ նախասիրություններ ունես:
- Նախասիրություններով զբաղվելու ժամանակ առհասարակ չեմ ունենում, բայց երբ ժամանակս թույլ է տալիս, փորձում եմ հաճելի երեկո անցկացնել:

- Իսկ ինչպիսի՞ երեկոն է քեզ համար հաճելի:
- Կարելի է ընկերների հետ հաճելի երեկո անցկացնել' գնալով բոուլինգ, բիլիարդ խաղալու կամ շատ հանգիստ երեկո ունենալու: Անպայման չէ ինչ-որ ակտիվ զբաղմունք ունենալ, որ երեկոն հաճելի լինի, կարող ենք ընկերներով նստել և ուղղակի զրուցել ինչ-որ հետաքրքիր թեմայի մասին:

- Ընտանիքիդ անդամներն անմիջական կապ ունեն ֆուտբոլի հետ: Հայրդ հայտնի և սիրված ֆուտբոլիստ Համլետ Մխիթարյանն էր, մայրդ' Մարինա Թաշչյանը, աշխատում է Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայում, քույրդ' Մոնիկան, աշխատում է ՈՒԵՖԱ-ում: Քո' ֆուտբոլիստ դառնալու որոշումն ինչպե՞ս կայացրիր:- Երբ հայրս ֆուտբոլ էր խաղում, մայրս դեռ չէր աշխատում, ես էլ փոքր էի: Այսինքն ընտանիքում «ֆուտբոլային» միայն հայրս էր: Տանը միայն նա է ֆուտբոլով զբաղվել ու, հետևելով նրան, մեջս ցանկություն առաջացավ, որ ես էլ ֆուտբոլիստ դառնամ: Էնպես չէր, որ ես ծնվել եմ, արդեն մայրս աշխատել է ֆեդերացիայում, ու տանը բոլորը «ֆուտբոլային» էին:

- Կուզեի՞ր' որդիդ էլ զբաղվեր ֆուտբոլով:

- Ես ավելի շատ կուզեմ, որ որդիս լավ մարդ մեծանա, հետո արդեն ֆուտբոլի մասին կմտածենք:

- Իսկ եթե դո՞ւստր ունենաս: Կա նաև աղջիկների հավաքական: Ինչպե՞ս ես վերաբերվում աղջիկների ֆուտբոլ խաղալուն: Կցանկանայի՞ր աղջիկդ ֆուտբոլով զբաղվեր:
- Չէ°, իմ կարծիքով' ֆուտբոլը կնոջ սպորտաձև չէ: Իհարկե, դա իմ կարծիքն է, կան շատ աղջիկներ, ովքեր սիրում են ֆուտբոլ ու զբաղվում են դրանով: Ես չեմ կարող քննադատել, դա նրանց ցանկությունն ու նպատակն է:

- Անձնական կյանքումդ նորություններ ունե՞ս:
- Չեմ ուզում խոսել այս մասին:

- Իսկ կա՞ որոշակի տարիք, որը ճիշտ ես համարում ընտանիք կազմելու համար:
- Չէ, չկա նման տարիք, ընտանիք պետք է կազմել, երբ գալիս է պահն ու ժամանակը:

- Ֆուտբոլիստի կարիերան կարճ կյանք ունի: Որպես ֆուտբոլիստ դրսևորվելու, կայանալու և անուն ձեռք բերելու համար քիչ ժամանակ կա: Ըստ քեզ' մինչև հիմա հասե՞լ ես այն ամենին, ինչը քեզ համար առաջնային և կարևոր էր:
- Ես հիմա չեմ կարող գնահատական տալ իմ կարիերային, քանի որ շատ քիչ ժամանակ է, ինչ ֆուտբոլային ասպարեզում եմ ու չեմ ուզում ժամանակից շուտ գնահատական տալ: Ավելի լավ է' սպասեմ կարիերայիս ավարտին. այն ժամանակ էլ գնահատական կտամ ու կասեմ' կարո՞ղ էի ավելի շատ ձեռքբերումներ ունենալ, թե՞ ոչ:

- Ի՞նչն է կարևոր ֆուտբոլում հաջողության հասնելու համար:
- Աշխատանքը, քանի որ միայն տաղանդը բավարար չէ ֆուտբոլիստ դառնալու համար:

- Ֆուտբոլում ի՞նչ ասել է տաղանդ: Մի՞թե ֆուտբոլիստ մարզումների և աշխատանքի արդյունքում չեն դառնում:
- Ցանկացած մարդ ունի տաղանդ և պետք է գտնի իր տաղանդն այն բնագավառում, որում ուժեղ է: Եթե ֆուտբոլիստն օժտված է ֆուտբոլային տաղանդով, միայն դրանով չի կարող առաջ գնալ, պիտի կարողանա տաղանդը համատեղել աշխատանքի և նվիրվածության հետ: Դա նույնն է, որ ինչ-որ նկարիչ լավ նկարի, բայց չգնա նկարչության: Ամեն մարդ պիտի կարողանա գտնել իր ճիշտ ուղին:

- Հայաստանի հավաքականը վերջին տարիներին մեծ առաջընթաց գրանցեց: Անկախ այն հանգամանքից' հաղթո՞ւմ է, թե՞ պարտվում, արժանի խաղ է խաղում: Դա առաջին հեթին մարզվածությա՞ն, թե՞ հոգեբանական պատնեշ հաղթահարելու արդյունք էր:
-Կարծում եմ' հոգեբանական խնդիր չկար, որ հաղթահարեին, ուղղակի ազգային հավաքականում սերնդափոխություն եղավ, և այն ֆուտբոլիստները, ովքեր ազգային հավաքականի ճամբարում են, նվիրված են ամբողջ հոգով և անկախ մրցակցից' կարողանում են ամեն ինչ անել, որպեսզի դրական արդյունքի հասնեն:

- Քո մասին հաճախ գրում է նաև միջազգային մամուլը: Ըստ որոշ հրապարակումների' քեզնով հետաքրքրված են նաև եվրոպական առաջատար ակումբները: Ունե՞ս հստակ առաջարկներ:
-Ես հիմա մամուլ չեմ կարդում, չգիտեմ' ով է հետաքրքրված: Ես ունեմ պայմանագիր և պատրաստվում եմ մինչև վերջ այն կատարել: Ես այդ մասին չեմ ուզում խոսել: Դա իմ խնդիրը չի:

- Դու միշտ աչքի ես ընկնում որպես լավ ֆուտբոլիստ և անընդհատ ուշադրության կենտրոնում ես: Արդյո՞ք դա ինչ-որ կերպ ազդում է խաղընկերներիդ տրամադրվածության վրա: Նրանց կողմից նախանձ զգո՞ւմ ես:
- Չեմ կարող ասել. եթե նախանձում են, ես չեմ իմանա այդ մասին: Ես ավելի շատ կենտրոնանում եմ իմ խաղի, պարապմունքների վրա, իսկ եթե ինչ-որ մեկն ինձ նախանձում է, դրանով ոչ թե ինձ է վատություն անում, այլ իրեն: Ինձ համար կարևոր է լավ խաղալն ու թիմին օգտակար լինելը:

- Ո՞րն է քո հաջողության գրավականը:
- Ես միայն իմ թիմակիցների շնորհիվ եմ հաջողության հասնում: Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե թիմակիցներս որքանով են ինձ օգնում:

- Հայաստան-Իտալիա խաղից հետո մեծ աղմուկ բարձրացրեց այն հանգամանքը, որ հանդիսատեսը լքեց մարզադաշտը մինչ խաղի ավարտը: Ի՞նչ էիր զգում այդ պահին:
- Դա մարզադաշտը լքողների խնդիրն է: Ես ավելի շատ պետք է կենտրոնանամ իմ խաղի վրա, որ կարողանամ դրական արդյունքի հասնել, իսկ ով չի համբերում մինչև խաղի ավարտը, իր խնդիրն է: Ես ոչինչ չեմ կարող ասել: Մենք խաղում ենք այն մարդկանց համար, ովքեր հավատում են մեզ և մինչև վերջին րոպեն սպասում են, որ հաղթենք:

- Նման պահերի թևաթա՞փ ես լինում:
- Հնարավոր է, բայց ամեն մարդ յուրովի է մտածում, և ոչ ոքի չեմ կարող մեղադրել: Ես մինչև վերջին րոպեն մտածում եմ լավ խաղալու մասին:

- Սոցիալական ցանցերում քո անունով մի շարք էջեր կան: Դրանց դո՞ւ ես հետևում:
- Չէ´, ես ոչ մի սոցցանցում չկամ ու ոչ մեկի հետ կապ չեմ պաշտպանում այդ միջոցով: Ես ավելի շատ հեռախոսով եմ շփվում:

- Իսկ երկրպագուների՞դ հետ:
- Երկրպագուների հետ շփվում եմ միայն փողոցում, եթե ինչ-որ մեկը ցանկություն է հայտնում մոտենալու:

- Երբ Հայաստանում ես լինում, շա՞տ են մոտենում, «անհանգստացնում»:
- Նայած ժամանակ: Կախված է նրանից, թե ով կարող է հանդիպել փողոցում. եթե մոլի երկրպագուներ են, մոտենում են, ցանկանում նկարվել, բայց կան մարդիկ, ովքեր ամաչում են մոտենալ:

- Իսկ եղե՞լ են դեպքեր, երբ քեզ նյարդայնացնում է հայտնի լինելը: Ասենք' ուզում ես մենակ մնալ կամ ուղղակի քայլել փողոցով, բայց անընդհատ ուշադրության կենտրոնում ես:
- Երբ ուզում եմ միայնակ մնալ, տանից դուրս չեմ գալիս. եթե մարդն ինչ-որ բանի տրամադրություն կամ հավես չունի, բնականաբար, չի անում:

- Փաստորեն, փողոցում քայլելո ւ սովորություն չունե՞ս:
- Երբ արձակուրդում եմ, փորձում եմ ընկերներիս հետ քայլել, ինչ-որ տեղ գնալ, խոսել, զրուցել:

- Խոսքս միայնակ քայլելու մասին էր:
- Չէ´, հո գիժ չեմ, մենակ քայլեմ: Էս կյանքում ո՞վ է մենակ քայլում:

- Մտածո՞ւմ ես ապագայի մասին: Ինչպիսի՞ն ես այն պատկերացնում:
- Ես հեռավոր ապագայի մասին չեմ մտածում, ավելի շատ մտածում եմ վաղվա օրվա, ոչ թե 2-3 տարի հետոյի մասին: Մարդ պետք է ապրի այսօրվա ու վաղվա օրով:

- Երազանքներ ունե՞ս:
- Հա, շատ երազանքներ ու նպատակներ ունեմ, որոնք փորձում եմ իրականացնել քայլ առ քայլ: Մի նպատակին հասնելուն պես իմ առջև նոր նպատակ եմ դնում:

- Ինչի՞ մասին ես երազում:
- Կարծում եմ' դրանք շատ անձնական են, ու չեմ ուզում բարձրաձայնել դրանց մասին: Պետք է հասնել նպատակին, հետո միայն խոսել դրա մասին: