«Ճիշտ տխրելու» ճանապարհը բացահայտված է

Հոգեբան Դիանա Ախմադեևան բացահայտել է ճիշտ տխրելու ճանապարհը։ Նրա խոսքով՝ բացասական հույզերը հաճախ չեն ընդունվում ոչ հասարակության, ոչ էլ անձի կողմից, բայց դրանք պետք է սովորել ապրել։

Առաջին քայլն ընդունելն է տխրությունը և թույլ տալ ինքներդ ձեզ զգալ այն:

«Երբ զգացմունքը չենք արտահայտում, այն մնում է ներսում, ինչպես մատիտները տուփի մեջ, իսկ եթե արտահայտում ենք, ապա ներքին ջրամբարն իսկապես աստիճանաբար ազատվում է այդ զգացումից, ասես հերթով հանում ենք դրանք և դնում սեղանին»,- պարզաբանել է Ախմադեևան։

Կարևոր է հասկանալ տխրության պատճառը, քանի որ այն ազդարարում է ակնկալիքների անհամապատասխանության, բավարարվածության պակասի և ինչ-որ իմաստալից բանի կորստի մասին:

«Ինչու՞ եմ տխուր կամ լաց լինում: Ի՞նչն է ինձ համար կարևոր, որը չի գիտակցվում»,- փորձագետը թվարկել է հարցեր, որոնք պետք է ինքներդ ձեզ տաք հոգեկան անհարմարության ժամանակ։

Տխրությունն ընդունելուց հետո Ախմադեևան խորհուրդ է տվել այն արտահայտելու միջոց ընտրել.

«Դու կարող ես ուղղակիորեն ինքդ քեզ ասել. ես հիմա տխուր կլինեմ՝ լսելով երաժշտություն, կամ թույլ կտամ ինձ լաց լինել, կամ զբոսնել այգում, կամ ինքս ինձ ժամանակ կտամ մենակ մնալու կամ ինչ-որ մեկին կասեմ, որ լսի ինձ: Եթե ​​ձեր ճանապարհը մենակ մնալն է, կարևոր է ինքներդ ձեզ տալ այդ իրավունքը: Եթե ​​քո ճանապարհը ինչ-որ մեկին ասելն է, ապա կարևոր է գտնել մեկին, ով կլսի՝ չփորձելով շտապ հանգստացնել և ուրախացնել, այլ պարզապես մոտ լինել և կիսել տխրությունը»,- պարզաբանել է մասնագետը։

Հոգեբանը նաև կրեատիվությունն ու արտ-թերապիան է վերագրել բարդ զգացմունքներն արտահայտելու հաջող ձևերին։

«Եթե հասկանում եք, որ տխրությունը երկար ժամանակ չի անհետանում կամ գալիս է առանց որևէ ակնհայտ պատճառի, կամ դուք օգնության կարիք ունեք այն տանելու համար, ապա կարևոր է դիմել հոգեբանի, որովհետև երբեմն դեպրեսիան կարող է թաքնվել տխրության հետևում», – զգուշացրել է Ախմադեևան: