Ի՞նչը խթանեց դեմոկրատիայի Երրորդ ալիքին

Դեմոկրատացման երրորդ ալիքը հնարավոր դարձավ հետևյալ փոփոխությունների արդյունքում:Ավտորիտար իշխանությունների լեգիտիմության խնդրի սրվեց այն պարագայում, երբ համատարած ընդունվում էին ժողովրդավարական արժեքները, ավտորիտար իշխանությունների՝ լեգիտիմության գործածման հանդեպ ունեցած կախվածության խորացում, ինչպես նաև ռազմական պարտություններով, տնտեսական ձախողումներով և նավթարդյունաբերության ոլորտի ճգնաժամերով (1973-74թթ, 1978-79թթ.) ավտորիտար իշխանությունների լեգիտիմության թուլացում:

1960-ականներին տեղի ունեցավ աննախադեպ համաշխարհային տնտեսական աճը, որը բարձրացրեց մարդկանց կենսամակարդակը, խթանվեց կրթությունը, ինչպես նաև մի շարք պետություններում սկսվեց ձևավորվել միջին խավ:

1963-65 թթ. Վատիկանի Երկրորդ Խորհրդով ընդունված Կաթոլիկ եկեղեցու դոկտրինը և գործունեության անսպասելի փոփոխությունները, ինչպես նաև ազգային եկեղեցիների վարքագծի փոփոխությունները, ըստ որի եկեղեցին դադարեց լինել ստասուս քվոյի կողմնակից և դուրս եկավ ավտորիտարիզմի դեմ և դարձավ սոցիալական, տնտեսական և քաղաքական բարեփոխումների կողմնակից:

Արտաքին դերակատարների վարած քաղաքականության փոփոխությունները՝ այդ թվում 1960-ականների վերջին Եվրոպական Համայնքի՝ իր անդամ-պետությունների թիվն ընդլայնելուն միտված նոր քաղաքականության մշակումը, ԱՄՆ-ի վարած քաղաքականության փոփոխությունը, որը 1974 թվականից սկսած կենտրոնացվեց այլ պետություններում մարդու իրավունքների և ժողովրդավարության խթանման հարցի շուրջ, ինչպես նաև 1980-ականների վերջին Գորբաչովի՝ Սովետական «կայսրության» հետագա գոյությանն առնչվող անսպասելի փոփոխությունները:

Ձնագնդի էֆեկտը՝ հարստացված միջազգային հաղորդակցման նոր միջոցներով, ժողովրդավարացման երրորդ ալիքի ընթացքում ժողովրդավարություն հաստատած առաջին պետությունները խթան հանդիսացան և օրինակ ծառայեցին այլ պետությունների համար, որպեսզի վերջիններս ազատվեն իրենց ավտորիտար քաղաքական վարչակարգից:

Արմեն Հովասափյան.ֆեյսբուք: