Սարգսյան-Ալիև հանդիպումից մեծ ակնկալիքներ պետք չէ ունենալ

Երեկ ՀՀ ԱԺ արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախագահ Արմեն Աշոտյանը հայտարարություն տարածեց, որտեղ նշեց, որ հաջորդ շաբաթ Հայաստանի ու Ադրբեջանի նախագահներ Սերժ Սարգսյանն ու Իլհամ Ալիևը կհանդիպեն միմյանց հետ։ Սա երևի եթե նախագահական մակարդակում կլինի նրանց վերջին հանդիպումը, որտեղ ըստ էության դժվար որևէ էական պայմանավորվածություն ձեռք բերվի։ Եվ ուրեմն,հարկ է ամփոփել Սարգսյանի ու Ալիևի նախագահության շրջանում նրանց հանդիպումները։

Դրանք՝ ի տարբերություն օրինակ Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության տարիների հանդիպումներին շատ ավելի գունեղ էին ու իրադարձություններով հարուստ։ Սարգսյանի նախագահությունը առհասարակ բավականին հակասական տրամադրություններ է ստեղծում,եթե հաշվի առնենք նա այն հանգամանքը,որ երկրի առաջին դեմքը դառնալուց հետո Սարգսյանը շեշտը դրեց հենց արտաքին քաղաքականության վրա՝ ներկայացնելով հայ-թուրքական հարաբերությունների ի տեսլականը՝ արձանագրությունների տեսքով։ Ղարաբաղյան հիմնահարցում Սարգսյանը իսկապես ուներ այլ մոտեցում, ի րտաբերություն իր նախորդի, ու կողմմնակից էր իսկապես բանակցությունների միջոցով հարցը կարգավորելուն։

Ասել թե դրա համար նա ոչինչ չի արել,նշանակում է ոչինչ չասել, դա երևում էի և նրա որդեգրած քաղաքականությունից և լեքսիկոնից և պահվածքից։ Մի շարք փաստաթղթեր շրջանառվեցին,որոնց շուրջ կողմերը եԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում բանակցել են այս տարիների ընթացքում։ սկզբում մադրիդյան սկզբունքներ,որոնք հետագայում վերաձևակերպվեցին կազանյանին փաստաթղթի,2012 թվականին համանուն քաղաքում ձեռք բերված պայմանավորվածությունների հիման վրա,սակայն մեծ հաշվով էական փոփոխություններ այդ փաստաթղթերում չկար,որովհետև եթե լիներ սայլը տեղից ինչ-որ չափով կշարժվեր։

Փոխարենը մի քանի անգամ՝ հատկապես սկսած 2014 թվականից, ամռանային շրջանում լարվում էր իրավիճակը սահմանում, որի գագաթնակետը ապրիլյան պատերազմն էր 2016 թվականին։ Թե հայկական թե ադրբեջանական կողմերը տվեցին բազմաթիվ զոհեր,բնականաբար Ադրբեջանն ավելի շատ,քանի որ հարձակվող կողմ էր,որի արդյունքում նրանց հաջողվեց 800 հեկտար հող գրավել հայկական դիրքերում,սակայն պարզ է որ դա այն չէր,ինչի համար Ադրբեջանը ռազամակն գործողություններ էր նախաձեռնել սահմանում։ Այս հանդիպումը երևի թե կգա ամբողջանցնելու բանակցությունների այն փուլը,որը ունենք մինչև այսօր։

Պարզ է,որ Նախագահական մակարդակով հանդիպումները իհարկե ավարտվում են,սակայն դա չի նշանակում,թե սա Սարգսյանի ու Ալիևի վերջին հանդիպումն է։ Համենայն դեպս ամեն ինչ գնում է նրան,որ ՀՀ գործող նախագահը Ադրբեջանի նախագահին կհանդիպի արդեն ուրիշ կարգավիճակով։ Իսկ թե ինչ կարգավիճակով,կիմանանք մի քանի ամսից։

Կարեն Համբարձումյան. Ֆեյսբուք: