Պուտինն ընդդեմ հույսի և լույսի՝ ընդդեմ Նադեժդայի և Սվետլանայի

Երկու կանայք են այսօր արտացոլում Ռուսաստանում տիրող ողջ մղձավանջը` Նադեժդա Սավչենկոն եւ Սվետլանա Դավիդովան: Առաջինը ուկրաինուհի է, օդաչու, որը գերի է ընկել եւ արդեն երկու ամիս է ինչ հացադուլ է պահում մոսկովյան բանտում:

Նրան մեղադրում են «ռազմական հանցագործություններ» կատարելու համար, թեեւ նա ուկրաինական բանակի սպա է եւ առեւանգվել էր ու բերվել Ռուսաստան, որը պաշտոնապես «չի վարում պատերազմ» Ուկրաինայի դեմ:

Այդ դեպքում պարզ չէ, թե ինչ «ռազմական հանցագործություն» է գործել Նադեժդան, ծառայելով սեփական երկրի տարածքում: Սա միանշանակ նման է գերված հորդանական օդաչուների հանդեպ «Իսլամական պետության» ջիհադիստների սադիստական վերաբերմունքին, այն տարբերությամբ, որ Նադեժդային ռազմագերի է պահում ՄԱԿ ԳԱ անդամ միջուկային տերություն, որը, կրկնեմ, ժխտում է Ուկրաինայում իր զինվորականների ներկա լինելու փաստերը:

Իրավիճակն էլ ավել զավեշտական է այն պատճառով, որ Նադեժդա Սավչենկոն վերջերս ընտրվել է ոչ միայն Ուկրաինայի խորհրդարանի, այլ նաեւ Եվրոպական վեհաժողովի պատգամավոր եւ սկզբունքորեն ունի անձեռնամխելիության իրավունք: Փոխարենը, ՌԴ ներկայացուցիչները մերժել են եւրոպական կառույցներին Սավչենկոյին բանտում այցելելու խնդրանքը, այն բանից հետո, երբ ՌԴ զրկվեց քվեարկելու եւ խոսքի իրավունքից ԵԽԽՎ-ում հենց Ուկրաինայի զավթման պատճառով:

Մյուս կնոջ պատմությունը ոչ պակաս զավեշտական է` Սվետլանա Դավիդովան ռուս է, գավառական Վյատկա քաղաքի բնակչուհի է, ով զանգահարել էր Ուկրաինայի դեսպանատուն եւ զգուշացրել, որ ասեկոսներ է լսել, թե իր քաղաքաում տեղակայված ռուսական բանակի ստորաբաժանումները ուղարկվում են Ուկրաինա, ռազմաճակատ:

Կնոջ այս քայլը բացատրվում է նրա հակապատերազմական քաղաքացիական դիրքորոշմամբ, սակայն նրա հեռախոսազանգը ձայնագրած ռուսական հատուկ ծառայությունները մեղադրում են Սվետլանային ոչ ավել ոչ պակաս քան «պետական դավաճանության ու պետական գաղտնիքը մատնելու» համար: Իրավիճակի ողջ անհեթեթությունն այն է, որ Դավիդովան ՅՈԹ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ ՄԱՅՐ Է...

Տիգրան Խզմալյան. Ֆեյսբուք