Բաքուն, Զանգեզուրի միջանցքն ուժով բացելու վերաբերյալ բարձրաձայնելով, շանտաժի է ենթարկում ՀՀ իշխանություններին․ նպատակն է՝ Արցախի հարցում Երևանին զուսպ պահելը․ Արման Մելիքյան

Tert.am-ը Արցախի նախկին արտաքին գործերի նախարար Արման Մելիքյանի հետ զրուցել է արցախյան հիմնախնդրի շորւջ ներկա զարգացումներից։ Ըստ նրա՝ Բաքուն, Զանգեզուրի միջանցքն անգամ ուժով բացելու վերաբերյալ իր պատրաստակամությունը հրապարակավ բարձրաձայնելով, ակնհայտորեն քաղաքական շանտաժի է ենթարկում ՀՀ գործող իշխանություններին: Այդ շանտաժի հավանական նպատակն այն է, որ պաշտոնական Երևանն իրեն զուսպ պահի Արցախի Հանրապետության հետ կապված իր դիվանագիտական նախաձեռնումները ծրագրելիս:

-Պարո՛ն Մելիքյան, արցախյան 44-օրյա պատերազմի ավարտից անցել է արդեն կես տարի, բայց դեռևս հրադադարը հաստատող եռակողմ համաձայնագրի առանցքային կետերը իրագործվելուց շատ հեռու են, ավելին, տարակարծությունների տեղիք են տալիս։ Ձեր տպավորությամբ՝ հայկական կողմը որքանո՞վ է կարողանում իր շահերը պաշտպանել առկա գործընթացներում, հայտնի՞ է մեր դիրքորոշումը ԼՂ հիմնախնդրի լուծման այս փուլի վերաբերյալ։

-Ստեղծված իրավիճակը գնահատելիս պետք է հաշվի առնենք այն, որ եռակողմ հայտարարության մեջ առկա կետերի իրականացումն ապահովելու համար պաշտոնական Երևանը կիրառում է բացառապես քաղաքական, դիվանագիտական գործիքակազմ: Մեր զինված ուժերը ինչպես ՀՀ-ում, այնպես էլ Արցախում գտնվում են արմատական վերափոխման փուլում, ինչի հետ չեն կարող հաշվի չնստել մեր բանակցողները: Այդուհանդերձ, տեսանելի է, որ Արցախի ապագա կարգավիճակի ու սահմանների խնդիրը վերստին վերադառնում է միջազգային կառույցների քաղաքական օրակարգ և այստեղ իր դերն ունի ՀՀ ԱԳՆ կողմից տարվող աշխատանքը:

-Համաձայնագրի կետերից ամենքննարկվողներից է Զանգեզուրի միջանցքի հարցը։ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը վստահաբար հայտարարել է, որ այն բացվելու է։ Հայկական կողմերում այս կետի հնարավոր իրագործման հետ կապված դժգոհություններ և մտավախություններ կան։ Արդյոք հնարավո՞ր է խուսափել այս կետի իրագործումից։ Ձեր կարծիքով՝ ո՞րը պետք է լինի Հայաստանի դիրքորոշումն այս հարցում։

-Զանգեզուրի միջանցքի հարցը չի կարող և չպետք է դիտարկվի տարածաշրջանի բոլոր հաղորդակցության ուղիների ապաշրջափակման և բոլոր կողմերի համար դրանցից օգտվելու հավասար հնարավորությունների ապահովման ընդհանուր համատեքստից դուրս: Այս պահին դեռ շատ վաղ է այս թեմայով լուրջ կանխատեսումներ անելը, բայց մի բան ակնհայտ է՝ Բաքուն, Զանգեզուրի միջանցքն անգամ ուժով բացելու վերաբերյալ իր պատրաստակամությունը հրապարակավ բարձրաձայնելով, ակնհայտորեն քաղաքական շանտաժի է ենթարկում ՀՀ գործող իշխանություններին: Այդ շանտաժի հավանական նպատակն այն է, որ պաշտոնական Երևանն իրեն զուսպ պահի Արցախի Հանրապետության հետ կապված իր դիվանագիտական նախաձեռնումները ծրագրելիս:

-Պատերազմից հետո ամենազգայուն և կարևոր խնդիրերից է գերիների վերադարձը։ Մենք վերադարձրել ենք ադրբեջանցի բոլոր գերիներին՝ դրա դիմաց ստանալով մեր բոլոր ազգակիցներին վերադարձնելու Բաքվի մերժումները։ Ադրբեջանական կողմը մնացել է իր համոզմանը նաև ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի այցի ժամանակ։ Ի՞նչ եք կարծում՝ ինչու է Բաքուն այս հարցում անզիջում, հնարավո՞ր է հայ գերիներին պահում են որպես լծակ բանակցություններում իրենց այլ ցանկություններ իրագործելու համար։

-Հայ ռազմագերիներն իրականում Բաքվի տեռորիստական ռեժիմի պատանդների կարգավիճակում են: Ցավոք, մեր տղաների ազատ արձակման հարցում ՀՀ իշխանությունների իրական հնարավորությունները խիստ սահմանափակ են՝ նրանք ստիպված են դիմել ՌԴ ղեկավարությունը՝ Ալիևի վրա ճնշում գործադրելու խնդրանքով: Հավանաբար հենց ՌԴ ԱԳ նախարար Լավրովի Բաքու կատարելիք այցին որոշակի մարդասիրական երանգ հաղորդելու համար ադրբեջանական կողմն ազատ արձակեց ևս երեք հայ պատանդ-ռազմագերու: Տեսանելի է, որ միջազգային տարբեր կառույցներ, տարբեր արևմտյան քաղաքական գործիչներ ևս լծվել են հայ ռազմագերին ազատելու գործին: Այդուհանդերձ, Ալիևը կաշխատի հնարավորինս ձգձգել գործընթացը:

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում: