Ճանապարհային աշխատանքները Երեւանում կատարվում են անվտանգության նորմերի ակնհայտ խախտումներով. անուղղելիները

Անցել է տասն օր Իսակովի պողոտայում կատարվող ճանապարհային աշխատանքներից, տեղամասը վերջապես ասֆալտապատել են։ Բայց հիմա աշխատանքները շարունակվում են պողոտայի այլ հատվածում։

Թույլատրված սահմանային արագությունն այդ հատվածում 70 կիլոմետր/ժամ է, այսինքն՝ «լյուֆտի» հաշվառմամբ՝ 80։ Հենց այս, իսկ որոշ դեպքերում էլ ավելի մեծ արագությամբ վարորդները մտնում են Իսակովի պողոտան Հարավարեւմտյան զանգվածին կապող հատվածը։ Եվ հայտնվում են խոչընդոտների առջեւ՝ խոր խրամատներ ճանապարհի ամբողջ երկայնքով եւ հսկայական քառակուսի փոսեր, որոնք նախապատրաստվել են ասֆալտ լցնելու համար։ Ոչ մի ճանապարհային նշան տեսանելի տարածքում չի նկատվում, եւ վարորդները ստիպված են ճարահատյալ արգելակել, որպեսզի առանց ամորտիզատորի կամ անիվների չմնան։ Գիշերային ժամերին այս իրավիճակը կարող է դառնալ լուրջ ՃՏՊ-ի պատճառ։

Շրջանցելու նշան (ոչ թե շինաշխատանքների կատարման) հայտնաբերվեց հենց աշխատողների անմիջական հարեւանությամբ, մոտ 200 մետր «խոչընդոտների գծի» սկսվելուց հեռու։ Աշխառողներն ընդամենը երկուսն էին։ Հարցին, թե որ կազմակերպությունն է կատարում շինաշխատանքները, հետեւեց պատասխանը. «Ոնց որ Շինպլյուսը»։ Ոնց որ... Աշխատողն ինքն էլ վստահ չէր որտեղ է աշխատում։ Էլ ի՞նչ վստահություն կարող է լինել աշխատանքների որակի մասին։

Այնինչ, ցանկացած երկրում, որը հավակնում է քաղաքակիրթ լինելու, ճանապարհային աշխատանքները կատարվում են հարվածային տեմպերով, պահպանելով անվտանգության կանոնները ճանապարհային երթեւեկության մասնակիցների եւ հենց աշխատողների համար, գերազանցապես ամենաքիչ ծանրաբեռնված ժամերին, իսկ վերը նկարագրված իրավիճակը կդառնար քաղաքային իշխանություններից մի երկու չինովնիկի հրաժարականի պատճառ։ Հայաստանի հպարտ քաղաքացիները հաղթահարում են խոչընդոտների գիծը եւ կամաց հայհոյում բոլորին ու ամեն ինչ՝ նախընտրելով փչացնել մեքենաները, բայց կապ չունենալ չինովնիկների հետ։