Տարին հիրավի պատմական էր, լի բազմաթիվ փորձություններով ու կորուստներով, հաջողություններով և ձեռբերումներով

Տարին հիրավի պատմական էր, լի բազմաթիվ փորձություններով ու կորուստներով, հաջողություններով և ձեռբերումներով։
2015-ի կարևորագույն իրադարձություններն էին հայ ժողովրդի անժամանցելի ազգային, հոգևոր ու պահանջատիրական իրավունքը` Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը, ազգային, պետական ու քաղաքական նշանակությամբ սահմանադրական բարեփոխումները և ՀԱՊԿ-ում Հայաստանի նախագահության ստանձնումը ու նախագահի պատմական սթափեցնող ելույթը։
Այս իմաստով, անցնող տարին առանձնահատուկ էր, որովհետև մեկի դեպքում բառիս ուղիղ իմաստով աշխարհով մեկ համախմբվեցինք հիշեցինք ու պահանջեցինք, մյուսի պարագայում` թևակոխեցինք քաղաքակրթական-քաղաքական զարգացման նոր փուլ` խորհրդարանական հանրապետության, իսկ ռազմաքաղաքական բարձր մարմնում պետության ղեկավարը խոսեց ուժեղ, հզոր ու պահանջատեր հայ ժողովրդի անունից, նրա պահանջով ու ցանկությամբ։
Կորուստներն անդառնալի էին. մշակութային ու հասարական գործիչներ, անվանի գիտնականներ, ականավոր պետական ու քաղաքական գործիչներ, սիրված ու հայտնի դերասաներ, բեմական արվեստի ու կինոյի մեծանուն անուններ և այլն։
2015-ը ինչ որ առումով քննություն էր Հայաստանի համար, որը թերևս մեր երկիրը անցավ արժանապատվորեն, զարգացման ու կայունության հիմքեր սերմանելով։
Ճիշտ է, անցնող տարին չի կարելի համարել միայն հաջողված, սակայն ամենակարևոր հարցերում Հայաստանը չի թուլացրել իր դիրքերը, ավելին` հուսալի ու ապահով պետության կայուն հիմք է ստեղծել։
Անկասկած տարվա կորուստներից ամենթանկը մեր զինվորների կյանքն էր, որոնց շնորհիվ մենք կարողանում ենք պահպանել հարաբերական խաղաղությունը, չնայած նրան, որ խաղաղություն եզրույթն արդեն վաղուց անցել է իր կիրառելիության ժամկետը։
Գալիք տարում, Հայաստանը պիտի կարողանա զարգանալ արագ ու արմատապես, պիտի զարգանա քաղաքական համերաշխության, փոխվստահության և ներքին կայունության շնորհիվ։

Սմբատ Ղահրամանյան. Ֆեյսբուք