Լուկաշիկն ու իր զառամիկ Նազարիկը, խաբար չեն, որ Սերժիկ ախպերիկի օրն են ընկել. Լևոն Բարսեղյան
Ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի խորհրդի նախագահ Լևոն Բարսեղյանը իր Facebook-ի իր էջում գրել է․
«Զառամիկների ճռվողյունն ու անկումը
Լուկաշիկն ու իր զառամիկ Նազարիկը, խաբար չեն, որ Սերժիկ ախպերիկի օրն են ընկել, էն հեռավոր ապրիլի 22-ի առավոտվա ժամը 10:22-ի օրը, երբ խաբար չէր, թե ինչ կա-չկա աշխարհում:
Էս ՀԱՊԿ քարտուղարի բազարը իրենց համար, եթե սեփական որձության մնացորդներն ստուգելու կամ ապացուցելու արխաիկ եղանակ է, մեզ ու Նիկոլի համար կայֆի տոնածառ է ընդամենը (Վիգեն՝ դու բերանդ մարգանցովկով ողողի էս արանքը, ձենդ չելնի): Բոլորովին չեմ կարողանում պատկերացնել, թե իրականում ՀԱՊԿ-ի քարտուղարի Հայաստանից լինելիքը ինչ է տալու մեզ, կամ ինչ է տվել մեզ, գուցե թերագնահատում եմ դրա նշանակությունը, բայց թե ինչ կայֆ է տալիս էդ զառամիկների ջղաձգությունն ու հետևողական նվաստացումը, էլ ասելու չէ: Թե բա՝ մեր ասելով է լինելու:
Ակնհայտ է, որ էդ ՀԱՊԿ կալոդը սարքելուց սարքել են համակարգային ավտորիտարիզմի ցմահության կանխավարկածով և Կրեմլի ասողով կառավարվելու վարդապետության համոզվածությամբ, իրավական կարգավորումներին այնքան էլ ուշադրություն չեն դարձրել: Եվ հիմա եկել է սխալներն ընդունելու ժամանակը: Նիկոլը էդ բազարի մեջ հաստատ անսխալ է, ինքը չի մասնակցել էդ անկոդեքս մուտանտի ստեղծմանը, հմի կոզր տզերը հավաքել նստել է: Մեկը էն է, որ Հայաստանի նախագահության ժամկետը չի ավարտված, մարդ է՝ ասենք հանցագործ է, հրաժարական է տվել կամ էլ մեռել է, տեղը ուրիշ մարդ պտի լինի՝ էլի Հայաստանի առաջարկածով, մյուս հաղթաթուղթն էլ այն է, որ քարտուղարը կոնսենսուսով պիտի լինի: Դե արի, զառամիկներին բացատրի, թե կոնսենսուսը որն է: Վայթե Վալոդի ուժը պատի՝ բացատրի, որ դա բոլորի՝ 6 պետությունների ղեկավարների համաձայնությունն է, և, եթե անգամ ամենափոքր բնակչությամբ պետության ղեկավարն ասում է՝ «գլուխս ցավում է, էգուց կասեմ կարծիքս...», բոլորը պտի վազեն գլխացավի դարման ճարելու: Ու Նիկոլը, էս հասարակ բաները, կարծում եմ շատ լավ գիտե, հանգիստ ու քաղաքավարի, ասելու է՝ կամ ՀՀ ներկայացուցիչը, կամ էլ՝ գլուխս ցավում է:
Իհարկե, ինչպես Հայաստանի ինքնիշխանության համար որևէ կռվի ժամանակ, այս դեպքում էլ կլինեն ու կան կասկածներ, որ Վալոդը կփորձի Արցախի ճակատն իշմարել, անհանգստություն հրահրելով մեզանում:
Պարզ է, որ Վալոդը էս զառամիկների միջոցով իր կայֆերն է փորձում ստուգել կամ խաղարկել՝ ինչքան ուժը կպատի, հարիֆ չէ անշուշտ, մտածում է, որ ինչքան էլ փորձեն զառամիկները իրենց խելքով կայֆավատ լինել մեզ ու Նիկոլի վրա, վերջին խոսքն իրեն է պատկանելու: Միաժամանակ, Վալոդը այնպես միամիտ չէ, որ չհասկանա, թե տզերն ում մոտ են, ու դրա տեսական և տեխնիկական լուծումը՝ տզերի տիրոջը՝ Նիկոլին փոխելն է: Բայց դե, հնար ունենար, նոր է՞ր փոխել:
Զառամիկների տուֆականությունը, ստացվեց այնպես, որ Նիկոլին հանեց և հանում է միջազգային փոփոխություններ հրահրողների մակարդակ: Բայց, ՀԱՊԿ ծերիտորիայում արմատական փոփոխություններ հրահրելու նախաձեռնություն, ճիշտն ասած ոչ Հայաստանն է հանդես բերել, ոչ էլ Նիկոլն էր պարապ: Միամիտ եղավ:
Տեսնես Սերժիկը զանգե՞լ է զառամիկներին ու ասել.«Ինձ տեսեք, ձեզ խղճացեք, այ մարդ, ի՞նչ գործ ունեիք ...»»: