Յուրաքանչյուր փորձ՝ խախտելու ստատուս-քվոն, վատ կանդրադառնա և՛ Հայաստանի, և՛ Ադրբեջանի վրա. Իրինա Խակամադա

Ադրբեջանական Haqqin.az լրատվական կայքը զրույց է ունեցել Քաղաքացիական հասարակության զարգացման և մարդու իրավունքների խորհրդի անդամ, գրող Իրինա Խակամադայի հետ:

Ռուս-ուկրաինական կոնֆլիկտն արդեն մեկ տարուց ավել է, ինչ ձգվում է: Ի՞նչ ակնկալիքներ կան հետագա իրադարձություններից:

Ես կարծում եմ, որ արդեն բավականաչափ երկար ժամանակ է: Ռուս -ուկրաինական հակամարտությունը ընթանում է երկու փուլով՝ հարավ-արևելքում, որտեղ, ինչպես գիտենք, իրավիճակը կրկին սրվել է Նազարբաևի չկայացած միջնորդական առաքելության պատճառով և երկրորդ՝ Ղրիմում, որտեղ պահանջում են ռուսական կողմի հեռացումը տարածաշրջանից: Այս առումով պատահական չէ, որ ԵՄ-ն կիրառում է երկու տեսակի պատժամիջոցներ: Ես կարծում եմ, որ առաջին դեպքում հնարավոր է գնալ փոխզիջումների, սակայն երկորդ դեպքում՝ բարդ է:

Այսինքն՝ Ռուսատանը շահարկում է Ուկրաինայի հարավ-արևելյան շրջանների մարտերը, որպեսզի իրեն պահի Ղրի՞մը:

Ոչ միանգամից և ուղիղ իմաստով այդպես, բայց և այնպես, ընդհանուր միտքը կայանում է դրանում:

Արդյո՞ք Պուտինը նպատակ է դրել վերստեղծել ԽՍՀՄ-ը:

Կարծում եմ, որ այդ երազանքը նա ունի: Բայց, տեսնելով, որ այդ ձգտումներին դժվար է հասնել, այս պահին նա ցանկանում է հետխորհրդային տարածքում հասնել անմրցունակ ազդեցության: Առանց Արևմուտքի հետ խորհրդակցելու, Ռուսաստանը ոչինչ չի կարող անել տարածաշրջանում: Ամեն դեպքում, Ռուսաստանի նախագահը պայքարում է դրա համար և չի ցանկանում, որ տարածաշրջանում ազդեցություն ձեռք բերի ԱՄՆ-ն:

Իսկ նա չի՞ վախենում, որ այդ քաղաքականությունը կարող է հրահրել հարևաններին:

Շուտով, երբ Վլադիմիր Պուտինը որոշի անցնել գործողությունների պլանին, նա ինքը կհրահրի հարևաններին: Հնարավոր է, որ դա փաստացի հանգեցնի բոլորովին հակառակ ազդեցության: Ղազախստանում խնդիրներ կան հյուսիսային տարածաշրջանների հետ կապված, Վրաստանում՝ Աբխազիայում և Հյուսիսային Օսիայում, Ադրբեջանում՝ Ղարաբաղի հետ կապված, իսկ Բելառուսը՝ ընդհանրապես վախենում է, որ իրեն կկլանեն: Ռուսաստանը մշտապես աշխարհում ընկալվել է ագրեսիվ ուժ և, եթե շարունակի այս վիճակը, հնարավոր է, որ կկորցնի դաշնակիցներին:

Ի՞նչ տեսակետ ունեք Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության հետ կապված:

Հասկացե՛ք, այժմ ղարաբաղյան հակամարտությունը աշխարհում ոչ ոքի չի հետաքրքրում: Համաշխարհային քաղաքականությունը հիմա կենտրոնացած է ուկրաինական խնդրի վրա: Բոլոր համաշխարհային քաղաքական գործիչների նպատակը ներկայում այն է, որ հնարավորինս թույլ չտան, որպեսզի նոր պատերազմ սկսվի Ուկրաինայում: Իսկ յուրաքանչյուր փորձ՝ խախտելու ստատուս-քվոն, վատ կանդրադառնա և՛ Հայաստանի, և՛ Ադրբեջանի վրա: