Սեպտ. 26-ի ուշ երեկոյան փոխգնդապետ Ա. Մանուկյանն առանձին զրուցեց երկու որդիների հետ. Այդ օրը սովորականից երկար մնաց նրանց սենյակում. Երբ պատրաստվում էր քնել, կնոջը, ասաց, թե «մի հատ էլ էրեխեքին գնամ պաչեմ». Դրա նախորդ օրը զորամասից տագնապ էին տվել

Սեպտեմբերի 26-ի ուշ երեկոյան փոխգնդապետ Անդրանիկ Մանուկյանն առանձին զրուցեց երկու որդիների հետ։ Այդ օրը սովորականից երկար մնաց նրանց սենյակում։ Երբ պատրաստվում էր քնել, կնոջը՝ Աննային, ասաց, թե «մի հատ էլ էրեխեքին գնամ պաչեմ, գամ»։ Դրա նախորդ օրը զորամասից տագնապ էին տվել։ Փոխգնդապետն արդեն հասկացել էր, որ իրավիճակը սահմանին լարված է։ Ամսի 26-ին նա երկար զրուցեց կնոջ հետ, միասին քննարկեցին ապագայի ծրագրերը։ Երբ Աննան հարցրեց, թե ինչ է լինելու երկրի վիճակը, նա խուսափեց հստակ պատասխաններից։

Սեպտեմբերի 27-ի լուսադեմին զորամասում նորից տագնապ էին տվել։ Փոխգնդապետ Մանուկյանն արագ արթնացել էր, հագել զինվորական համազգեստը, դատարկել գրպանները, հանել ոսկյա շղթան՝ մատին թողնելով միայն ամուսնական մատանին։ Աննային ասել էր, որ մատանին միշտ իր հետ կլինի։ Կինը ճանապարհել էր՝ չիմանալով, որ այլեւս չի տեսնելու ամուսնուն։

Նուբարաշենի լուսավոր բնակարանում ենք։ 2020 թ․ սեպտեմբերին են գնել, այն ժամանակ դեռ չէին տեղափոխվել, վարձակալած բնակարանում էին ապրում։ Ամուսիններով նախատեսել էին մեծ բնակարանամուտ նշել։ Անդրանիկը գյուղերից մեկում գառ էր գնել մատաղի համար։ Աննայի արցունքները վազում են սա պատմելուց, քիչ ավելի ուշ ասում է՝ այդ գառը հիմա մեծացել է, գառ ունի, եւ իրեն հաճախ զանգում են, հետաքրքրվում, թե երբ են տանելու խոստացված մատաղի համար։

«Թե ի՜նչ երազանքներով պիտի մտնեինք այս տուն․․․ Իսկ ես 2020 թ․ դեկտեմբերի 15-ին Անդիս նկարը գրկած մտա»,- սա ասելուց հետո խուլ հոգոց է հանում։

Աննան ու Անդրանիկը Թալինից են։ Արմատներով մշեցի են։ Անդրանիկը Աննայի եղբոր ընկերն էր։ Աննան սովորում էր Երեւանի մենեջմենթի համալսարանում, իսկ Անդրանիկն արդեն ավարտել էր Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանն ու ծառայության անցել Հադրութում։ Ամուսնությունն արագ ստացվեց։ Աննան ասում է՝ սովորաբար իրենց կյանքում ամեն բան շատ արագ էր լինում, նույնիսկ երեխաներն են ծնվել 8 ամսականում։ «Ոնց որ արագացված լիներ մեր 15 տարվա համատեղ կյանքը, բայց դա մի հավերժություն էր»,- նշում է նա։

Ամուսնանալուց հետո Աննան էլ տեղափոխվեց Հադրութ։ Ասում է՝ ճիշտ է այն միտքը, որ զինվորականի կինն էլ է ծառայում, եւ ինքն էլ Հադրութում անցկացրած 5 տարիներին ծառայեց։ 2005 թ․ ծնվեց ավագ որդին՝ Արմենը, 5 տարի անց՝ Ալենը։ 2010 թ․ Անդրանիկը ծառայության տեղափոխվեց Երեւան։ Զորամասերից մեկում ծառայելուց հետո 2018-ի տարեվերջին տեղափոխվել էր խաղաղապահ ուժեր, ինչի նպատակը բնակարան գնելն էր։

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում: