Պարենային անվտանգության բացակայությունն ավելի լուրջ խնդիր է, քան էներգետիկան

Կառավարությունները շատ ժամանակ եւ ռեսուրսներ են ծախսում՝ փորձելով մեղմել ուկրաինական պատերազմի պատճառով էներգիայի գների կտրուկ աճը։ Սակայն պատերազմն ավելի մեծ ճգնաժամի սերմեր է ցանել, որին գրեթե նույնքան ուշադրություն չի դարձվում: Պարենի համաշխարհայինպակասը սննդամթերքի գները ռեկորդային մակարդակների է հասցնում, ինչը տնտեսական եւ քաղաքական հետևանքներ ունի զարգացած երկրների համար եւ սովի ու պարտքային ճգնաժամի սպառնալիք է ստեղծում ձեւավորվող շուկայով երկրների համար:

Ռուսաստանը եւ Ուկրաինան արտադրում են ցորենի համաշխարհային արտահանման 30 տոկոսը, ինչպես նաեւ՝ արեւածաղկի ձեթի 60 տոկոսը։ Առնվազն 26 երկիր իրենց հացահատիկի կեսից ավելին ստանում են Ռուսաստանից եւ/կամ Ուկրաինայից։

Ըստ ՄԱԿ-ի Պարենի եւ գյուղատնտեսության կազմակերպության տվյալների՝ պատերազմը մինչեւ 2022 թվականի սեզոնն Ուկրաինայի գյուղատնտեսական հողերի 20-30 տոկոսը չցանված կամ չհնձված կթողնի: Չնայած ռուս ֆերմերները դեռ կարող են արտադրել, պատժամիջոցները խոչընդոտում են արտահանմանը:

Ռուսաստանը՝ պարարտանյութերի աշխարհի խոշորագույն արտահանողը, մարտի սկզբին հայտարարեց արտահանման արգելքի մասին: Արտահանումը Բելառուսից պատժամիջոցների տակ է: Անցած ամառ Չինաստանը պարարտանյութերի արտահանման արգելք սահմանեց։ Ներկայումս պարարտանյութերի համաշխարհային աղետալի դեֆիցիտ կա: Գները կտրուկ աճել են, ինչը ֆերմերներին ստիպում է հաջորդեցնել մշակաբույսերը կամ ավելի քիչ սննդանյութեր օգտագործել, ինչը հավանաբար ավելի ցածր բերքատվության կհանգեցնի:

ՊԳԿ պարենային ապրանքների գների ինդեքսի համաձայն՝ անցած տարվա ապրիլից պարենային ապրանքների գներն աճել են գրեթե 30 տոկոսով։ Այս ճգնաժամն առավել սուր զգացվում է զարգացող երկրներում։ Սննդամթերքի գնումները կազմում են ցածր եկամուտ ունեցող երկրներում տնային տնտեսությունների ընդհանուր ծախսերի առնվազն կեսը, եւ զարգացող շուկաներով շատ կառավարություններ պարենային սուբսիդիաներ են տրամադրում: Դրանց պահպանումը գնալով ավելի է դժվարանում, քանի որ փոխառության ծախսերի աճը սահմանափակում է բյուջետային տարածքը, իսկ պարենային ապրանքների գներն արագ աճում են: Համաշխարհային բանկի տվյալներով՝ սննդամթերքի գների բարձրացման յուրաքանչյուր տոկոսային կետով աշխարհում 10 միլիոն մարդ աղքատության շեմից այն կողմ է հայտնվում:

Շատ զարգացող շուկաներում պարենային անապահովությունն արդեն սոցիալական բողոքների եւ աշխարհաքաղաքական ռիսկերի աղբյուր է դարձել: Պարենային մթերքների եւ էներգակիրների գների աճը բողոքի ցույցեր է առաջացրել Շրի Լանկայում, Թունիսում եւ Պերուում։ Զարգացած տնտեսությունները եւս վտանգի տակ են։ Գրեթե 10 միլիոն բրիտանացի ապրիլին կրճատել է սննդամթերքի սպառումը կամ բաց են թողել սննդընդունումը, իսկ Ֆրանսիան նախատեսում է սննդի կտրոններ տրամադրել ամենաաղքատ ընտանիքներին: Պարենի եւ էներգակիրների գներով պայմանավորված գնաճն ԱՄՆ-ում նախընտրական քարոզարշավի հարց է, որը կարող է փոխել այն, թե ով է վերահսկում Կոնգրեսը:

Մի շարք երկրների կողմից տեղական մատակարարումների պաշտպանության նպատակով կիրառվող առեւտրային սահմանափակումները բազմապատկիչ ազդեցություն ունեն, որն արագացնում է պարենային ապրանքների գնաճը: Ռուսական արեւածաղկի ձեթի արտահանման սահմանափակումները ստիպել են Ինդոնեզիայի ապրիլին արգելել արմավենու յուղի արտահանումը: Անցյալ շաբաթ Հնդկաստանն արգելք սահմանեց ցորենի արտահանման վրա։

Պարենային օգնության տրամադրմանն ուղղված համաշխարհային ջանքերը պատմականորեն անփույթ, իսկ երբեմն նաեւ հակաարդյունավետ են եղել: ԱՄՆ-ն, որը պարենային օգնություն մատակարարող աշխարհի խոշորագույն երկիրն է, պահանջում են, որպեսզի այն լինի ոչ թե կանխիկ գումարի, այլ ԱՄՆ-ում արտադրված սննդի տեսքով: Եւ դրանց առնվազն կեսը պետք է ուղարկել ամերիկացիներին պատկանող նավերով։ Արդյունքում, Աֆրիկյան երկրներին պարենային օգնության վերջերս հաստատված օրինագիծը նախատեսում է, որ ԱՄՆ-ն 388 միլիոն դոլար կծախսի 282 միլիոն դոլարի սննդամթերք տեղափոխելու համար:

Տնտեսագետները եւ պարենային օգնության փորձագետներն ասում են, որ աշխարհը պետք է կենտրոնանա փող եւ փորձ ուղարկելու, այլ ոչ թե միայն սննդի պաշարներ կուտակելու վրա: Շատ ավելի էժան եւ շատ ավելի արդյունավետ է օգնել ֆերմերներին տեղական մակարդակով տեղական արտադրանք արտադրել՝ բերքը հարմարեցնելով իրենց կլիմայական եւ հողային պայմաններին: Սննդամթերք եւ պարարտանյութ արտահանողները, ինչպիսիք են ԱՄՆ-ն, Կանադան, ԵՄ-ն, Արգենտինան եւ Բրազիլիան, պետք է համաձայնեն առեւտրային սահմանափակումներ չկիրառել, իսկ Հնդկաստանը պետք է չեղարկի իր սահմանափակումները: ԱՄՆ-ն եւ ԵՄ-ն ՄԱԿ-ի հետ միասին պետք է քննարկեն Ուկրաինայից հավաքված հացահատիկի արտահանման ուղիները։ Թեեւ դա քիչ հավանական է, Չինաստանը կարող է կատարել իր ներդրումը՝ վերացնելով պարարտանյութերի արտահանման արգելքը եւ նվազեցնելով եգիպտացորենի, բրնձի եւ ցորենի պաշարները:

Ներկայումս ծրագրեր են իրականացվում՝ Ռուսաստանից էներգիայի արտահանման կորուստը փոխհատուցելու հարցում երկրներին օգնելու համար։ Իսկ պահանջարկի անկումը, քանի որ համավարակի հետ կապված օգնության կրճատումը դանդաղեցնում է աճը, եւս պետք է էներգակիրների գների նվազման հանգեցնի: Սակայն պարենային ճգնաժամն ավելի երկար կտեւի եւ կազդի միլիոնավոր մարդկանց վրա: Պատերազմը կավարտվի, բայց կլիմայի փոփոխությունը կշարունակի ազդել սննդի մատակարարումների վրա։ Համաշխարհային առաջնորդները պետք է հիշեն «ինչ ցանես, այն էլ կհնձես» խրատը: