ՔՊ-ական քաղաքապետի «ձեռքբերումները». ի՞նչ էր սպասում արմավիրցին և ինչ ստացավ

Արմավիրի ՔՊ-ական քաղաքապետ Դավիթ Խուդաթյանը կայքերից մեկի հետ զրույցի ընթացքում խոսել է վերջին երեք տարիներին իր կատարած աշխատանքից: Խուդաթյանը, մասնավորապես, նշել է, որ 2018-ից հետո իր կատարած աշխատանքներից կարող է առանձնացնել հետևյալները՝ ասֆալտապատում, բակային հատվածների նորոգում, մանկապարտեզների նորոգում, մշակութային միջոցառումներ, լուսային ցանցի բարեկարգում, կոյուղատարերի կառուցում և այլն: Այս ամենը, իհարկե, շատ ողջունելի է, սակայն, հեղափոխությունից հետո արմավիրցուն խոստանում էին ոչ թե նոր լուսային ցանց և մշակութային միջոցառումներ, այլ` աշխատատեղեր, ներդրումներ, նոր և որակյալ ենթակառուցվածքներ:

Խոսելով աշխատատեղերից պակասից` քաղաքապետը նշել է, որ ի տարբերություն շատ այլ համայքների՝ Արմավիրում այդ խնդիրն այնքան էլ ցայտուն արտահայտված չէ, քանի որ իրենք մոտ են գտնվում Երևանին: Բացի այդ, շատ երիտասարդներ աշխատանք են գտնում հենց քաղաքապետարանում: Այսինքն` ստացվում է, որ մասնավոր հատվածը այդպես էլ չի զարգացել , քաղաքապետարանը մասնավորի հետ աշխատելու, վերջինիս խթանելու լուրջ աշխատանքներ չի կատարել և արդյունքում գլուխ է գովում այն փաստով, որ երիտասարդներին կարողացել են բերել պետական հատված: Ի դեպ, հասկանալի է, թե ինչու և ում չէր գրավի պետական հատվածում բաժանվող պարգևավճարների չափը: Անհասկանալի է նաև Երևանին մոտ գտնվելուն հղումը, այսինքն` մարզում աշխատանքի խնդիրը չի լուծվել, սակայն լավ է կա Երևանը, մոտ է, կգնան կաշխատեն, հետ կգան:

Ըստ էության, ինքը` քաղաքապետն էլ ընդունում է, որ երեք տարվա մեջ դեռևս առկա են արմավիրցիներին տված և չկատարած խոստումներ: Լիահույս ենք, որ քաղաքապետը դրանց մասին չի մոռացել, մյուս կողմից էլ հարց է առաջանում՝ արդյո՞ք երեք տարին բավարար չէր արմավիրցիների կենսական խնդիրների լուծելու համար: Ասֆալտը և լուսավորությունը, իհարկե, շատ լավ է, սակայն, երբ չկան աշխատատեղեր, չկան ներդրումներ, դրանք դառնում են ընդամենը բուտաֆորիա և քաղաքական դիվիդենտ հավաքելու միջոց: