Եվրոպայի Խորհրդի նախագահի Հայաստան կատարած այցի դեմ ՀՅԴ բողոքի ակցիան իր մեջ պարունակում էր անշուշտ մի շարք քաղաքական շերտեր, այդ թվում ներքին դասավորության առնչությամբ
Եվրոպայի Խորհրդի նախագահի Հայաստան կատարած այցի դեմ ՀՅԴ բողոքի ակցիան իր մեջ պարունակում էր անշուշտ մի շարք քաղաքական շերտեր, այդ թվում ներքին դասավորության առնչությամբ: Խոշոր հաշվով, այդ ակցիան արտացոլում էր Հայաստանում ընտրության արդյունքում ձևավորված ներքաղաքական դասավորության առանցքային մոտիվներից մեկը, որն ուներ Ռուսաստանում իշխող համակարգը Հայաստանի ընտրության առնչությամբ: Այդ մասին առիթ ունեցել եմ խոսելու դեռևս ընտրությունից առաջ:
Ռուսաստանը մի շարք հանգամանքների բերումով՝ օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ, Հայաստանում չէր դրել և չի դրել իշխանափոխության հարց:
Ռուսաստանը Հայաստանում դրել է ընդդիմության լոյալ, կառավարելի բևեռի ձևավորման հարցը, որըւ մեծ հաշվով կփակի քաղաքական մեծամասնության մանևրի ճանապարհը, հարցադրումներ անելով ոչ թե այն օրակարգերի կապակցությամբ, որ Ռուսաստանը բացահայտ կամ կուլիսային ռեժիմում կքննարկի Թուրքիայի և դրա պրոքսի պետության վերածված Ադրբեջանի հետ, այլ հակառակը՝ այն օրակարգերի կապակցությամբ, որոնք կարող են խնդիր լինել ռուս-թուրք-ադրբեջանական օրակարգերի համար:
Ակնառու է, որ Եվրամիությունն իր ներկայիս դիրքորոշումներով և տնտեսական ու քաղաքական օրակարգերով այդ խնդիրների շարքում է, ինչն էլ Հայաստանում արժանանում է ընդդիմադիր բևեռի կարգավիճակում հաստատված ուժի բողոքի թիրախ: Ընդ որում, առավել ակնառու և ցցուն է այն, որ այդ բողոքը բավականին մեծ և ոգևորված արձագանքի է արժանանում հենց ռուսական պրոպագանդայի տարածքներում: Այդ ֆոնին ևս մեկ անգամ ընդգծվում է Հայաստանի ռազմա-քաղաքական ճկունության համար անհրաժեշտ, պայմանական իմաստով՝ «արևմտամետ» քաղաքական բևեռի առկայությունը: Բևեռ, որը իհարկե ոչ թե որևէ «մետ» է, այլ պարզապես ի վիճակի է բավականին լրջորեն ձևւակերպել Հայաստանի տնտեսա-քաղաքական այլընտրանքների օրակարգ և «դիսկուրս», փաստարկված, հստակորեն դնելով Հայաստանի շահը, ոչ թե երկրպագությունը Արևմուտքի օգտին կամ Ռուսաստանի դեմ, և այլընտրանքի օրակարգը խորապես «սոցիալիզացնելով» հայաստանյան հանրությունում, ներկայիս ենթագիտակցական, հաճախ բնազդային, ֆոլկլորային մակարդակից հասցնելով այն քաղաքական լուրջ հայեցակարգերի մակարդակի, որի հետ հաշվի կնստեն թե Արևմուտքը, թե Ռուսաստանը, թե այլ խաղացողներ: