Կա՞ Հայաստանում կորստի գիտակցություն. Աբրահամ Գասպարյան (տեսանյութ)

Ադրբեջանցին օրը ցերեկով մտել է ինքնիշխան պետության տարածք: Ինչու՞ չենք պատասխանում, թե՞ խնդիրը ռուսների գլխին սարքելն է, մեղադրելն ու պնդելը, որ ներքաշվեն պատերազմի մեջ, որի ավարտն էլ լինելու է այն, որ դարձյալ մեղադրենք օտարին, որ թուրքի հետ պայմանավորվեց ու կիսեց Հայաստանը: Այս մասին «Երեկոյան լուրեր Աբրահամ Գասպարյանի հետ» հաղորդման ընթացքում ասել է Աբրահամ Գասպարյանը։

Գասպարյանը հարց է բարձրացրել առ այն, որ եթե սրվեն Իրանի ու Իսրայելի հարաբերությունները, Ադրբեջանն էլ առիթից օգտվի ու ներխուժի Սյունիք, այդ դեպքում ի՞նչ ենք անելու, ինչպե՞ս ենք պետության տարածքային ամբողջությունը պահելու, ի՞նչ մեխանիզմ ենք կիրառելու՝ սուվերենությունը պահելու:

Գասպարյանը, դիմելով Փաշինյանին, ասաց. «Երկրում ճգնաժամն սկսվեց այն ժամանակ, երբ լյումպենի կարգավիճակից դուրս չեկաք ու շարունակեցիք մնալ վարչապետ: Ճգնաժամի պիկն էլ նոյեմբերի 15-ին կամ 16-ին էր, երբ դուք, Փաշինյան, դուրս եկաք բունկերից, որտեղ պախկվել էիք: Ճգնաժամի մարազմատիկ կուլմինացիան այն ժամանակ էր, երբ մի կողմից՝ ընդդիմությունը փողոցով չկարողացավ հեռացնել ձեզ, հանրությունն էլ չաջակցեց նրան, դուք էլ առիթավորվեցիք ու առյուծ կտրեցիք և սկսեցիք ձեր քաղաքական գաճաճ մտքով տիրաժավորել թուրքին հանձնվելու և պարտված լինելու գաղափարը»:

Հեռուստամեկնաբանը անդրադարձել է ԱԽ նիստում Փաշինյանի հայտարարությանն առ այն, որ եղել է նախապես ծրագրված սադրանք, որովհետև ադրբեջանցիներն իրենց հետ ունեցել են կեղծված քարտեզներ, որով ուզում են հիմնավորել, թե իրենք գտնվում են Ադրբեջանի սահմաններից ներս և նշել.

«Ադրբեջանցու բերած քարտեզը կեղծ չէ, քանի որ այդ արհեստածին պետությունն է ամբողջությամբ կեղծ, կեղծ է՝ պատմությամբ և ֆաշիստական էությամբ: Այստեղ խնդիրն այն չէ, որ մենք պիտի նրանց նման ֆաշիստական նկրտումներ դրսևորենք ու դեռատի պատանու մտածողությամբ ասենք՝ թող կորչի Ադրբեջանը: Քաղաքականապես հասուն մարդը երբեք նման բանի մասին չի մտածի:

Ադրբեջանն արհեստածին պետություն է, բայց մենք քաղաքական ռեալիզմի դաշտում ենք և հասկանում ենք, որ մեր առջև նման խնդիր չպետք է դնենք: Սա ասում եմ, որպեսզի ձեր գլխից բաներ չհորինեք ու չասեք, որ մենք ռոմանտիզմով ենք տառապում կամ կտրվել ենք քաղաքական իրականությունից: Իրականում դուք եք կտրվել իրականությունից: Եթե հայության կրթված ու իրատես հատվածը հաշտվել է Ադրբեջան պետության գոյության իրողության հետ ու մտածում է մեր դիրքերն ամրացնելու, ուժեղ բանակ ու դիվանագիտություն ունենալու մասին, ապա դուք՝ Փաշինյան, ձեր հարճերի հետ, այլ նպատակ ու մտածողություն ունեք՝ թուրքի համար անձնապես չլինել խոցելի, հանկարծ ձեր մազի սանրվածքին ձեռք չտան:

Դրա համար էլ պետություն եք քայքայում, հային հանում հայի դեմ, ինչ է թե՝ ժողովրդին պետք է նախապատրաստել խաղաղության: 20 տարի գլուխ հարդուկեցիք ու տեսանք ձեր քաշը»:

Գասպարյանը շարունակել է խոսքն ուղղել Փաշինյանին՝ ասելով, որ իրեն պաշտպանողների մեծ հատվածն ի վիճակի չէ հասկանալ, որ 21-րդ դարում պարտադիր չէ ինտերվենցիան կատարվի բանակի միջոցով, ի վիճակի չէ հասկանալ, որ եթե թուրքը մտավ Սյունիք կամ Փաշինյանը համաձայնեց միջանցքի առնչությամբ, 10 տարի հետո Երևանն է դառնալու Ադրբեջանի արևմտյան մայրաքաղաքը:

«Հայ ժողովրդի մեջ հարյուր հազարավոր մարդիկ արդեն համոզված են, որ դուք Անկարայի ու Բաքվի շահերի հնազանդ սպասարկուն եք: Փաշի՛նյան, հիշում ե՞ք բռնաբարության քանի արարով սկսեցիք ու ավարտեցիք ժողովրդավարությունը Հայաստանում, որը մինչև այդ արդեն իսկ կործանված էր: Ժողովրդի քվե ասելով մորթեցիք էլի: Մեկը լինի հարցնի՝ այդքան քվեն, որ ժողովրդի մի ստվար հատվածը վստահեց ձեզ, ի՞նչ արեցիք…գնացիք թուրքին նվիրեցիք՝ Արցախի ու Սյունիքի դիրքերի հետ միասին: Ո՞ւմ էր պետք այդ քվեն, եթե երկրի անվտանգություն չկարողացաք ու չեք կարողանալու ապահովել:

Ադրբեջանին հավասար դուք եք ոտնահարում մեր պետության սուվերենիտետն ու մեր երեխաների ապագան գողանում: Գիտե՞ք ինչու չեք լրջանում: Քանի որ ձեր քաղաքական թթվածինն ատելության քարոզն է…նախկին-ներկա խաղալուց բացի ուրիշ բան չգիտեք: Ձեզ պետություն ղեկավարելը հակացուցված է: Դուք այնքան հեռու եք ազգային արժանապատվությունից, ինքնասիրությունից, որ չզլացաք հայհոյանքի ու անեծքի, դավաճանության պիտակը կրել, դափնեպսակի պես դնել ձեր գլխին, ազգի ներսում իրար թշնամացնել, եղբայրների ու քույրերի միջև թշնամանք սերմանել, բայց մնացիք հաստատակամ թուրքի ծրագիրն իրականացնելու գործում:

Փաշի՛նյան, հասկանում ե՞ք ինչ եք անում, ընկալում ե՞ք իրականությունը, թե՞ կրկեսից դուրս չեք ուզում դուրս գալ: Մինչև ե՞րբ եք մսխելու մեր դիմադրողականությունը, մինչև ե՞րբ եք հայն ու Հայաստանը դարձնելու ծաղրի առարկա: Հայաստանը տարածաշրջանում թելադրող պետություն էր, դարձրիք՝ լսող, կամակատար, որ ամեն արժող-չարժող գալիս թաթալոշ է տալիս ու գնում: Ո՞վ է հիմա մեզ հարգում, ո՞վ է մեր հետ հաշվի նստում: Այսքան զոհված տղու արյուն ինչպե՞ս եք մարսում, տարածքային այդքան կորուստ ինչպե՞ս ենք հանդուրժում: Ճգնաժամը դուք եք, ձեր թրքահաճո տեսակը, որը տեղ չունի հավերժի ճամփորդ Հայաստանի քաղաքական ապագայում»: