Դուք 3 տարի այդպես էլ չզգացի՛ք ինչ բան է պետությունը, ինստիտուցիոնալ աշխատանքը, նույնիսկ ձեր ստորագրած ղազագրի դրույթնե՛րը չեք կարողանում իրականացնել. Աբրահամ Գասպարյան (տեսանյութ)

Ի՞նչ է անհրաժեշտ սուտը համոզիչ դարձնելու համար՝ նախ գոյություն ունեցող երևույթը բերում ես խիստ սուբյեկտիվ մեկնաբանության դաշտ, կտրվում ես իրականությունից, մի քանի խելոք մեջբերում ես անում հեղինակավոր մարդկանցից, սուտը դարձնում ես մե՛ծ սուտ, սկսում ես հավատալ դրան ու բոլորին համոզել: Այս մասին «Երեկոյան լուրեր Աբրահամ Գասպարյանի հետ» հաղորդման ընթացքում ասել է Աբրահամ Գասպարյանը։

«Երբ տեսնում ես՝ այնքան է՛լ համոզիչ չէ խոսքդ, սկսում ես սրություն հաղորդել գրիդ կամ խոսքիդ, հայհոյում ես, անպատվում, համեմում ասեկոսեներով ու անհավատալի արկածներով, էքշըն ես հաղորդում հորինված պատմությանը: Երբ դուրս գաս փողոց՝ կսկսես աղաղակել, որպեսզի ուշադրություն գրավես, քանի որ քեզ հանդարտ ոճի մեջ չե՛ն ընկալում, դու չե՛ս կարող հավասարակշռված ու ադեկվատ մտքեր արտահայտել, քանի որ քեզնից խելոքն էլ կգտնվի ու կջարդի հիմար թեզերդ: Այստեղ դու անելանելի վիճակում ես՝ կամ պիտի ոճդ փոխես, ինչը կնշանակի, որ քեզ հավատացող մոլորյալները կլքեն քեզ, կամ էլ պիտի ավելի մեծ սուտ խոսես, որպեսզի անսխալականի տպավորություն գործես: Եվ այստեղ սկսում ես ստեղծագործել…սուտը պատմում ես պաթոսով, խոսքդ ուղեկցում համապատասխան ժեստերով, միմիկայով, սկսում ես գոռոզանալ ու թերագնահատել, մոռանում ես ով էիր և ինչ դարձար: Ծանոթ երևույթ է, չէ՞:

Մարդ, որը 20 տարի գիշեր-ցերեկ երկրի արտաքին պարտքի բեռից է բողոքել, շոուներով գլուխ հարդուկել, միայն վարչապետի աթոռն զբաղեցնելուց և երկիր քանդելուց հետո՛ է հասկացել, որ հավելյալ փող վերցնելը խնդիր չէ՛ պետության համար: Այս նույն գոռոզամտությամբ ու դեռատի պատանու ինքնահաստատման ոճով՝ Նիկոլ Փաշինյանը մեկ տարի առաջ խոսում էր Արցախի հարցի բանակցության մասին…թե բա՝ մեզ չասեք ինչպես բանակցենք, ոնց ուզենք այդպես էլ կբանակցենք: Ամբարտավանության այդ ամպերը բերեցին Արցախի ու հայության գլխին այս անձրևը, որի տակից մինչև հիմա դուրս չենք կարողանում գալ: Պետք լինի՝ 2 մլրդ է՛լ կվերցնենք:

Փաշի՛նյան, բոլորս գիտենք, որ տնտեսության մասին ձեր պատկերացումները մակերեսային են. Պետական կառավարման գործում՝ անվտանգությունից մինչև արտաքին քաղաքականություն դուք բոբիկ եք, այնպես ինչպես ձեր տնտեսական բլոկի թոփ մենեջմենթը: Դուք 3 տարի այդպես էլ չզգացի՛ք ինչ բան է պետությունը, ինստիտուցիոնալ աշխատանքը, տնտեսական հարաբերությունները, եվրաբոնդ թողարկելու անհրաժեշտությունը, բիզնեսին չխեղդելու ճիշտ մեխանիզմները: Միայն խոսք: Նույնիսկ ձեր ստորագրած ղազագրի դրույթնե՛րը չեք կարողանում իրականացնել: 6 ամիս առաջ՝ ուղիղ այս օրը…հիշեցնե՞մ որտեղ էիք…այն, որ հիմա առյուծի ինքնավստահությամբ խորհրդարանի ամբիոնից ճղճղան ձայնով մատ եք թափ տալիս ու մեզ՝ կյանք, քաղաքականություն կամ թուրքի նկատմամբ վերաբերմու՛նք եք սովորեցնում…հիշեցնե՞մ բունկերում պախկված ի՞նչ սրտաճմլիկ տեքստեր էիք գրում, ձեր հարճերին էլ քսի տալիս՝ պատերազմի ձեր ստից ուշքի չեկած մարդկանց վրա՝ աղ լցնելու նրանց վերքի վրա…հիշեցնե՞մ ինչ էիք ասել՝ ինձ 6 ամիս ժամանակ տվեք, հետո կհեռանամ, չգիտեմ ինչ կանեմ, ճանապարհային քարտեզ կմշակեմ։ Իսկ կարող է՞ ճանապարհային քարտեզ ասելով նկատի ունեիք՝ ասֆալտ փռել կամ ասֆալտին փռել:

Ճանապարհային քարտեզ արտահայտությունը քաղաքագիտական ու դիվանագիտական եզրույթ է, որը երաշխավորում է կամ մատնանշում՝ միջպետական պայմանավորվածությունների իրականացման ընթացքը: Իսկ դուք՝ այս 6 ամսում, ուսապարկերի խայտաբղետ տեսականու հետ՝ թրքասիրության զեղումներից բացի միայն ասֆալտ փռելու՛ց եք խոսել: Ձեր այդ վախվորած վիճակում գրած ստատուսով խոսում էիք՝ ԵԱՀԿ ՄԽ բանակցային ձևաչափի վերականգնման, գերիների հարցի մասին…դրանցից ո՞րն եք իրականացրել: 5 հազար զոհ ունենք…այսօր խորհրդարան էիք եկել, որ ի՞նչ անեք, որ կանգնեք ու ցինիզմի գերագույն դրսևորմամբ ասեք՝ սենսացիոն հայտարարությու՞ն եք անում կամ սենսացիոն տեղեկությու՞ն եք ուզում տալ: Սևանի լճի մասին պաթոսով սուտ խոսեցիք: Ձեր այդ հայտարարությունից 5 րոպե անց՝ լրատվամիջոցներից մեկն ապացուցեց, որ շարքային ստախոս եք: Սուտը քաղաքական կենսակերպ եք դարձրել, մարդկանց դրել հիմարի տեղ…ով-ով, գոնե դուք չխոսեք թուրքի ու Թուրքիայի հետ հարաբերությունների մասին: Գիտե՞ք ինչ տպավորություն է մարդ ստանում՝ հետևելով թշնամի պետության նկատմամբ ձեր վարած կուրսին կամ խոսույթին: Ամենաուժեղ համակարգչի Windows ծրագի՛րն անգամ կվնասվի: Թուրքիայո՛ւմ անգամ լուրջ չեն ընդունում ձեզ…այո, այո…հենց այն Թուրքիայում, որը ողջունեց ձեզ պատերազմից հետո, ձեզ պաշտպանեց հայկական բանակից, էլ Էրդողան, էլ նրա Պաշտպանության ու արտաքին գործերի նախարարներ, էլ Ալիև ու չգիտեմ ով…բոլորը միաբերան ձեզ աջակցում էին…հիմա դուք կանգնել ու նման բանե՞ր եք ասում:

Կառավարելի թշնամա՞նք: Մի րոպե…իսկ անկառավարելին ո՞րն է…իսկ ընդհանրապես՝ Փաշի՛նյան, ձեզ ո՞վ ներշնչեց նման բան…կարող է՞ դուք մեր պետությանն ու ժողովրդին չեք ճանաչում: Թուրքի նկատմամբ թշնամա՞նք: Առիթ եղել է ու ասել եմ՝ Թուրքիան պիտի երազի՛, որ հայն իրեն թշնամի համարի…եվ սա սնապարծություն չէ, ոչ էլ ազգային գոռոզամտություն…չեմ անդրադառնալու այդ խոսույթին…պարզապես բառերի հետ վարվե՛լ իմացեք ու հասկացեք, որ մեր պետությանն ավելի խոցելի եք դարձնում: Թշնամանքի մասին կարող են Թուրքիան ու Ադրբեջա՛նը խոսել, որոնք հայատյացության թույնը թթվածնի պես շնչում են առավոտից իրիկուն, փողոցից մինչև պետական ինստիտուտ, բանակ ու հասարակության բոլոր շերտեր: Դուք մեզ հավասարեցնում եք Թուրքիային ու Ադրբեջանի՞ն: Դուք գեոպոլիտիկ պատկերին ծանո՞թ եք աշխարհում ու մեր տարածաշրջանում, թե՞ ցեղասպանության թեմայի մասին էլ գիտեք այնքան, որքան գիտեիք Արցախի ու մեր պաշտպանական համակարգի մասին:

Սա պետության ղեկավարի՞ ելույթ է: Անառողջ մրցակցության մեջ եք մտել ոչ թե նախկին իշխանության հետ, այլ մեր ժողովրդի հավաքական պայքարի ու հավաքական գործունեության հետ: Հիվանդագին մոլուցք է ձեզ պատել, որ իշխանությունում գտնվելու ձեր 3 տարում ամեն ինչ հասցրել եք անել, դուք Աստծո ուղարկած Մեսիան եք, ձեզնից առաջ ոչ ոք ոչ մի բան չի արել, ով էլ արել է՝ միայն գողացել ու թալանել, դուք էլ՝ մեր ժամանակների Նժդեհն եք կամ Վարդան Մամիկոնյանը, որի անունից բացի ուրիշ հերոսի անուն չգիտեք: Լու՞րջ: Ամերիկան ցեղասպանությունը ճանաչեց որովհետև դու՞ք ուզեցիք այդպես: Սա ի՞նչ տրամաբանություն է: Եվ նման անձը պետության ղեկավա՞ր է, քաղաքական մտածողությու՞ն ունի: Փաշի՛նյան, առաջին կուրսի ուսանողի դատողությունն այս հարցում ավելի՛ շինիչ է, ռացիոնալ, քան արտաքին քաղաքականության մասին ձեր տարօրինակ մեկնաբանությունները: Եփած հա՛վն անգամ կխուսափեր ծիծաղել նման անհեթեթության վրա: Հետաքրքիր է՝ ո՞վ է ձեզ նման ինֆորմացիա տվել, կամ՝ քանի՞ ժամ եք մտածել նման դատողություն անելու համար: Թրքասիրության համար ձեզ չմեղադրե՞լ: Լու՞րջ: Ե՛ս եմ մեղադրում: Վիճարկում եմ այս հարցում ձեր ամեն խոսացածը: Անթալիայի՞ց եք խոսում: Հրապարակե՞մ ձեր ղեկավարած թիմից ով որտեղ ում հետ ինչ հանդիպում է ունեցել՝ Ստամբուլից մինչև Իզմիր ու Անթալիա, ու՞մ 5 աստղանի հյուրանոցում մեկշաբաթյա պուծյովկա են տվել ու ով ում ինչ է խոստացել, որ կրթական ծրագրերում որ թեման ներառվի, որը՝ ոչ, որը հանվի, որը կրճատումներով, որը մակերեսային մեկնաբանությամբ: Թրքասիրության առնչությամբ ձեր թիմը կարող է մաստեր կլաս ցույց տալ: Թուրքիայի ոտքերը լիզելով ման եկաք, տեսաք ձեզ բանի տեղ չդրեցին, հիմա էլ ընտրություն կոչվող կրկեսային համարից առաջ՝ ուզում եք ձեզ լոյալ ցույց տալ՝ ազգային արժեքներին, արժանապատվությանն ու պետական շահին:

Կառավարելի թշնամություն Հայաստանում չի՛ լինում, սա իմացեք, քանի որ Հայաստանում հայը թշնամանք չունի՛, հայինը վրեժխնդրություն է՛լ չէ, հայինը՝ արդարության վերականգնում է, իրավունքների վերականգնում: Սա ասում եմ, որպեսզի ամեն շուն-շանգյալի բերանը ծամոն չդնեք ու մեր ժողովրդին մարգինալ չդարձնե՛ք աշխարհում: Հետո էլ գաք ու օրենք ընդունեք՝ թուրքոֆոբիայի մասին: Եզրույթների գործածության տեղն ու ժամանակն իմացեք, ոչ թե պաթոսով նախադասություններ շարադրեք՝ խելոքի, ազգայինի ու մտահոգի տպավորություն թողնելով: Երկիրը պիտի զգա, որ իր ղեկավարը կամ վարչապետը պի՛նդ մարդ է, ազգայի՛ն մարդ է, գիտակ, պետության ու ժողովրդի շահերը պաշտպանող, թշնամու դեմ՝ տոկուն, գործընկեր պետության հետ՝ ճկուն, ոչ թե խղճահարություն առաջացնող»: