на Русском
Ես միշտ կկանգնեմ ձեր կողքին․ Ադամ Շիֆի տեսաու... 
Վայոց ձորի մարզում ոգեկոչվեց Հայոց մեծ եղեռնի... 
Թուրքիայի փոխնախագահի հայտարարությունը վկայում է, որ Ադրբեջանի՝ իբր հզոր բանակը իր խնդիրը չկարողացավ լուծել. Էստուկյան
«Առաջին լրատվական»-ի հարցերին պատասխանել է Ստամբուլում լույս տեսնող «Ակօս» հայկական շաբաթաթերթի հայերեն բաժնի խմբագիր Բագրատ Էստուկյանը:
– Պարոն Էստուկյան, Թուրքիայի փոխնախագահ Օքթայը հայտարարել է, որ Թուրքիան պատրաստ է զորք ուղարկել Ադրբեջան, եթե նման դիմում իրենց լինի: Արդյո՞ք ձեզ համար անակնկալ էր նման հայտարարությունը՝ հաշվի առնելով, որ պատերազմի առաջին օրից Թուրքիան անմիջական աջակցություն է ցուցաբերում Ադրբեջանին։
– Ինչ կարող եմ ասել, առաջին օրից նմանատիպ հայտարարություններն ընթացքի մեջ են: Այս հանգրվանում նման հայտարարությունը նաև խոսում է այն մասին, որ այնտեղ բերված ահաբեկիչները և Ադրբեջանի՝ իբր թե հզոր բանակն ի վիճակի չեն լուծել այն խնդիրները, որոնք դրել է իր առջև: Իհարկե, մենք մտահոգությամբ ենք հետևում իրադարձությունների զարգացմանը և հնչող հայտարարություններին, որովհետև հայկական կողմից զոհերի թիվը 800-ից անցել է:
– Արցախի շուրջ իրավիճակը բավականին լարված է, շարունակվում են պատերազմական գործողությունները: Այս ֆոնին ինչպիսի՞ իրավիճակում են Թուրքիայի հայերը, որքանով ցանկություն ունեն գալ Հայաստան, որքանով են նրանք ռիսկի տակ:
– Թուրքիայում ապրող հայաստանցի հայերն, անշուշտ, ցանկություն ունեն վերադառնալու Հայաստան, բայց հիմա այդ առումով շատ դժվարություններ կան: Ցամաքային կապ չի մնացել, որովհետև Վրաստանը ևս փակել է սահմանը համավարակի պատճառով: Ինչ վերաբերում է Պոլսո հայերին, ապա որոշակի լարվածություն կամ անհանգստություն կա, բայց ոչ խուճապային վիճակ: Անշուշտ, պատերազմի շարունակությունը մտահոգություն է պատճառում տեղացի հայերին:
– Դեպքերի նման զարգացումների ֆոնին Էրդողանի իշխանությունը որքանո՞վ է թուլացել կամ ուժեղացել:
– Ներքին տնտեսական ճգնաժամի հետևանքով հետզհետե Էրդողանը կորցնում է հասարակության աջակցությունը, իսկ ազգայնականությունը գրգռող քայլերն էլ արդեն օգուտ չեն տալիս, որովհետև մարդկանց քիչ է հուզում, թե Ադրբեջանում ինչ է կատարվում: Այնպես որ, Էրդողանին այնքան էլ չի հաջողվում հանրության ուշադրությունը շեղել ազգային արժույթի արժեզրկումից ու գնաճից: Որովհետև գնաճը մարդիկ իրենց կաշվի վրա են զգում:
– Ինչպե՞ս եք գնահատում միջազգային հանրության լռությունը Արցախի դեմ ագրեսիայի մեջ Թուրքիայի ներգրավվածության նկատմամբ, երբ շատերը բավարարվում են միայն մտահոգություն հայտնելով: Ի վերջո, Ռուսաստանը կարո՞ղ է զսպող ազդեցություն ունենալ Թուրքիայի վրա:
– Միջազգային հանրությունը այդպիսի նպատակ չունի էլ, նրանք իրենց շահերով են մտահոգված: Թե՛ ԵՄ երկրները, թե՛ ԱՄՆ-ն, թե՛ Ռուսաստանը Թուրքիայում մեծ ծավալի ներդրումներ կատարած միջազգային դերակատարներ են, այս երկրի հետ շատ սերտ տնտեսական կապվածություններ ունեն և այդ կապվածությունները չեն կարող անտեսել հայերի խաթեր համար: Հետևաբար՝ ես նրանցից որևէ ակնկալիք չունեմ էլ: Մենք տեսանք, որ Հունաստանը Թուրքիայի դեմ պատժամիջոցների բանաձև առաջարկեց ԵՄ երկրներին, որը մերժվեց, և մերժողներից մեկն էլ Գերմանիան էր, գուցե ամենագլխավոր մերժողը: Մերժողների մեջ էին նաև Հունգարիան, Մալթան, Իտալիան, Իսպանիան, բայց դա արվեց Գերմանիայի գլխավորությամբ: Հետևաբար՝ որևէ երկրից ակնկալիք ունենալ պետք չէ, ո՛չ Գերմանիայից, ո՛չ Ֆրանսիայից և այլն: Մեր քրիստոնյա լինելը նրանց համար բացարձակապես հավելյալ արժեք չի ներկայացնում: Մենք 100 տարի առաջվա պատմությունը չպետք է կրկնենք: Մենք մեր սեփական ուժերին ապավինելով ինչ կարող ենք անել, դրա ուղղությամբ պետք է մտածենք, ոչ թե հույսեր կապենք եվրոպացի՝ իբրև թե քրիստոնյա բարեկամ պետությունների հետ: Չկա նման բան, բարեկամ պետություն հասկացությունը խաբկանք է:
