Duvar. Էրդողանը Մերկելի ամենամեծ հիասթափությունն է
Թուրքիայի եւ ԵՄ անդամներ Հունաստանի եւ Կիպրոսի միջեւ լարվածությունը հանելու հետեւողական ջանքերը՝ Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելի ակտիվ մասնակցությամբ, շարունակվում են արդեն մի քանի շաբաթ: Հոկտեմբերի 1-2-ին ԵՄ առաջնորդների գագաթաժողովի ժամանակ Մերկելը հանդես է եկել երկխոսության օգտին եւ հաջողության հասել, գրում է Duvar-ը.
«Այն բանից հետո, երբ Թուրքիան կրկին Oruc Reis նավն ուղարկեց Արեւելյան Միջերկրական ծով, լարվածությունը կրկին սրվեց: ԵՄ պետությունների եւ կառավարությունների ղեկավարները հոկտեմբերի 16-ին գագաթաժողովի ժամանակ քննարկել են Թուրքիայի այդ քայլը: ԵՄ անդամ երկրները հաստատել են իրենց աջակցությունը Հունաստանին եւ Կիպրոսին եւ եւս մեկ անգամ ընդգծել, որ Անկարան պետք է անհապաղ սկսի երկխոսության վճռական քայլերը:
Իսկ Մերկելը, որն արդեն մի քանի շաբաթ որպես միջնորդ է հանդես գալիս, նշել է, որ Թուրքիայի գործողությունները համարում է «ցավալի եւ անօգուտ»: Մերկելը, ով մեծ հիասթափություն է ապրում Թուրքիայի պատճառով, կրկին երկխոսության կոչ է արել:
Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը, ով պնդում է, որ պետք է պատժամիջոցներ սահմանել Թուրքիայի դեմ, հայտարարել է, որ Եվրոպան բաց է Անկարայի հետ բանակցությունների համար:
ԵՄ-ի առաջարկներն արդեն բավարար չեն
Միեւնույն ժամանակ, Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Էրդողանը, ով ԵՄ-ն համարում է «քրիստոնեական ակումբ», ամենայն հավանականությամբ, չի ցանկանում շեղվել Արեւելյան Միջերկրական ծովում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, Մերձավոր Արեւելքում ու Հարավային Կովկասում տարածաշրջանային ազդեցությունը մեծացնելու ճանապարհից: Ակնհայտ է, որ նա արդեն չի ցանկանում ենթարկվել Անգելա Մերկելի, Էմանուել Մակրոնի եւ ԵՄ այլ առաջնորդների հորդորներին:
Ուստի այն հարցը, թե ինչպես է ԵՄ-ը պատրաստվում հաղթահարել Թուրքիայի պահանջներն ու տարածաշրջանում սրվող իրավիճակը, դեռ անպատասխան է մնում: ԵՄ-ում արդեն խոսում են, որ Թուրքիան որեւէ երաշխիք չի պահպանում: Չնայած դեռ անցած շաբաթ Թուրքիայի ԱԳՆ ղեկավար Մեւլյութ Չավուշօղլուն իր հույն գործընկերոջը՝ Նիկոս Դենդիասին վստահեցրեց, որ մտադիր է վեճը կարգավորելու հարցով բանակցություններ սկսել
Անկարային դիմակայելու ԵՄ փորձերը դեռ հաջողությամբ չեն պսակվել: Իսկ Թուրքիայի կողմից հորատման աշխատանքների շարունակման դեպքում ԵՄ-ի ձեռքում կմնա միայն «մտրակ», այսինքն՝ պատժամիջոցներ:
Սակայն որքանո՞վ է այսօր այդ սպառնալիքն ազդում Անկարայի վրա: Գերմանիայի ԱԳՆ ղեկավար Հայկո Մաասն այս շաբաթ Աթենք եւ Նիկոսիա այցերի ժամանակ նշել է, որ «ցնցված է, որ Թուրքիան չկատարեց իր խոստումը»: Մաասը նաեւ նշել է, որ այց կկատարի Անկարա: Սակայն Դենդիասի հետ բանակցություններից հետո նա հիշեցրել է, որ Հունաստանի պահանջած պատժամիջոցների մասին հարցը հետաձգվում է մինչեւ դեկտեմբեր:
Այդպիսով, նույնիսկ ԵՄ գագաթաժողովից հետո, ամեն ինչ մնաց նախկինի պես: Իսկ Գերմանիան զիջումների գնաց: Տպավորություն է, որ ԵՄ պետությունների եւ կառավարությունների ղեկավարների կոչերը ընդամենը «երաժշտական ֆոն» են:
Հայտնի է, որ Թուրքիան, որը մտադիր է դառնալ տարածաշրջանային ուժ իր ռազմական ներկայության օգնությամբ եւ կենտրոնացած է «ես նույնպես կամ բանակցությունների սեղանի շուրջ եւ կստանամ իմ մասնաբաժինը» գաղափարի վրա, կարող է հետագայում եւս խորացնել իր արտաքին քաղաքականությունը: Էրդողանն, առաջին հերթին, գտել է եվրոպացիների թույլ կողմերը եւ «վախը» ներգաղթյալների առաջ: Բացի այդ, Էրդողանը նաեւ տեսնում է իշխանության վակուումը, որն առաջանում է Թրամփի նախագահության օրոք Մերձավոր Արեւելքից հեռանալու ԱՄՆ-ի ձգտման ֆոնին, եւ դրանից եւս նա փորձում է օգուստ ստանալ: Իսկ ԵՄ-ը դեռ նման քաղաքականությանը պատասխան չունի»: