Վրաստանի փոխնախարարի հիշողությունը. իջեցնել և ստուգել Բաքու գնացող բեռները
Վրաստանի արտաքին գործերի փոխնախարարը հայտարարել է, թե Վրաստանի տարածքով չի իրականացվում դեպի Ադրբեջան ռազմական բեռնափոխադրում, իսկ իրականացվող բեռնափոխադրումները մարդասիրական են և համապատասխանում են միջազգային բոլոր կանոններին: Վրաստանի արտաքին գործերի փոխնախարար Լաշա Դարսալիան հայտարարել է նաև, որ Թբիլիսին էսկալացիայի սկսվելուն պես փակել է ռազմական բեռնափոխադրումները: Փոխնախարար Դարսալիան, իհարկե, մի քիչ խնդիր ունի հիշողության հետ, որովհետև Վրաստանը էսկալացիայի սկզբից չէ, որ հայտարարեց փակելու մասին, այլ մի քանի օր անց միայն, գրում է 1in.am-ը:
Մի քանի օրը, սակայն, բավարար էր, որ Թուրքիայից և Իսրայելից ինտենսիվ բեռնափոխադրումներով մահաբեր սպառազինությամբ համալրվեր ադրբեջանական բանակը, որն առանց դրա պարզապես գոյություն իսկ չունի: Սակայն երբ Վրաստանն այժմ հայտարարում է, որ փակել է բեռնափոխադրումները, իսկ կատարվողները մարդասիրական, քաղաքացիական են՝ միջազգային բոլոր կանոններին համաձայն, այստեղ կան որոշակի տարակույսներ: Համենայնդեպս, այնքան, որ դրանց մասին բարձրաձայնվել է անգամ ՊՆ ներկայացուցիչ Արծրուն Հովհաննիսյանի մակարդակով, որը մի քանի օր առաջ հայտարարեց, որ Վրաստանի տարածքով մարդասիրական բեռների քողի տակ շարունակվում են հարվածային անօդաչուների մատակարարումներ Ադրբեջան: Իսկ ինչպես հայտնի է, հենց այդ անօդաչուներն են առաջին հերթին նաև իրենց բազմաքանակությամբ շատ թե քիչ օգնում ադրբեջանցիներին խնդիրներ ստեղծել հայկական ՀՕՊ համակարգերի համար, որովհետև ադրբեջանցիները փորձում են ինչ-որ բան ստանալ քանակի հաշվին:
Ըստ այդմ, եթե մոտ երկու հարյուրին մոտեցող խոցված անօդաչուների թվի պարագայում Բաքուն շարունակում է դրանց զանգվածային կիրառումը, դա կնշանակի, որ շարունակվում է նաև մատակարարումը: Հետևաբար՝ Վրաստանի հավաստիացումները, որ բեռները մարդասիրական են, համոզիչ չեն: Իհարկե, այստեղ նաև կա այն հանգամանքը, որ Թբիլիսին առաջնորդվում է փաստաթղթային հիմքերով և պարզապես չի կարող արգելել նաև մարդասիրական անվան ներքո իրականացվող բեռնափոխադրումները: Սակայն բանն այն է, որ այդպիսով ստացվում է, որ Վրաստանն էլ սնուցում է միջազգային ահաբեկությունը, որը մի գեղեցիկ օր պտտվելու է նաև Վրաստանի սահմանների կողմ: Ըստ այդմ, Թբիլիսին թերևս կարող է կայացնել ռացիոնալ մի որոշում, որ Բաքու ուղևորվող բեռնատար օդանավերը պետք է վայրէջք կատարեն Թբիլիսիում և ստուգվեն, ու եթե դրանց մեջ իսկապես ռազմական բեռ չէ, ապա հանգիստ կարող են շարունակել ճանապարհը: Ի դեպ, նույնը կարող են անել նաև Հայաստան եկող բեռնատարների պարագայում, եթե կա պարիտետի խնդիր: Համենայնդեպս, Թուրքիան, օրինակ, հենց այդպես էր վարվում սիրիական ուղղությամբ բեռնափոխադրումների պարագայում, երբ մի շարք օդանավեր իջել են Թուրքիայի տարածքում և ճանապարհ շարունակել ստուգվելուց հետո միայն: Այժմ ստուգվում է վրացական պետության լինելիությունը, որովհետև եթե Թբիլիսին վերածվել է Անկարայի ու Բաքվի միջև միջանցքի, ապա մի գեղեցիկ օր միջանցիկ քամին կքշի վրացական պետականությունը: Իսկ դրա, մեղմ ասած, անցանկալիության հարցում վրաց ժողովրդից եթե ոչ ավելի, ապա ոչ պակաս շահագրգռված է հայ ժողովուրդը: