Այո, գայթակղիչ է որևէ վատ արարք բնութագրելու համար դիմել մի քիչ ագրեսիվ, մի քիչ ոչ կոռեկտ սլենգի. Ն. Զոհրաբյան
Կանանց եւ երեխաների իրավունքների պաշտպանության հարցերում շատ հաճախ մարդիկ չեն վստահում քննության մարմիններին եւ չեն բարձրաձայնում խնդիրները: Այս մասին, ապրիլի 27-ին, ԱԺ Մարդու իրավունքների պաշտպանության եւ հանրային հարցերի հանձնաժողովում «Հայաստանի Հանրապետության մարդու իրավունքների պաշտպանի` որպես կանխարգելման ազգային մեխանիզմի 2019 թվականի գործունեության վերաբերյալ» տարեկան զեկույցի քննարկման ժամանակ նշեց ՀՀ մարդու իրավունքների պաշտպան Արման Թաթոյանը:
«Ես կարող եմ կոնկրետ օրինակներ բերել, երբ երեխան օրերով դպրոց չի գնում, որովհետեւ հարբեցող ծնողը կարող է հետամտել: Կամ ասենք կնոջը ծեծելու պատճառով նա տնից հեռանում է, երեխան մնում է առանց խնամքի, կամ մայրը երեխային տանում է:
Նախորդ տարի նախաձեռնություններ եղան կառավարության կողմից, որոնք վերաբերում էին տուժած անձանց աջակցությանը, ապաստարաններին: Դրական զարգացումներ այս առումով ունենք, բայց վիճակագրությունը մնում է լատենտային, թաքնված»,-ասաց ՄԻ պաշտպանը:
Նա հավելեց, որ ատելության խոսքը համացանցում ունի մտահոգիչ պատկեր եւ հրատապ միջոցներ են պետք դա կանխարգելելու համար. «Ինչպես անենք, որ կանխարգելենք. Օրենսդրական գործիքներ էլ վերջերս ընդունվեցին, բայց ես կարծում եմ, որ շատ կարեւոր է հանրային վարքագիծը, որ մեր քաղաքացիները չներքաշվեն դրա մեջ: Երկրորդ, հանրային գործիչներն իրենց խոսքով, պահվածքով այնպիսի վարքագիծ դրսեւորեն, որը չի գերենացնի, չի առաջացնի վիրավորանք կամ ատելություն»:
Իր հերթին «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Տարոն Սիմոնյանն ասաց. «Այն գործընթացները, որ տեսնում ենք ատելության խոսքի ոլորտում, լավ բան չեն հուշում, եթե սրան չհակադրենք, պրոբլեմներ շատ ենք ունենալու: Ես հասկանում եմ, որ մի քիչ դժվար է հանրային գործիչներին համոզել, որ իրենց խոսքում հեռու մնան ատելության խոսքի բառերի օգտագործումից, բայց եթե մնացած պետական մարմինները սրա մասին անընդհատ բարձրաձայնեն, կարծում եմ՝ այդ գործիչները կհասկանան, որ իրենց նման ամեն մի բառ բացասական ազդեցություն է ունենում հանրության վրա»:
ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանն ընդգծեց. «Այո, մենք՝ պաշտոնյաներս, մեր խոսքում պետք է ունենանք այդ կարմիրն գիծը: Այո, շատ գայթակղիչ է որեւէ վատ արարք բնութագրելու համար դիմել նաեւ մի քիչ ագրեսիվ, մի քիչ ոչ կոռեկտ սլենգի: մենք պետք է մեզնից սկսենք»: