Հայաստանի ծաղկաբուծական տնտեսությունների մի մասի կորուստները կարող են հարյուր հազարավոր դոլարներ կազմել. ՀԿ

Հայաստանի ծաղկաբուծական տնտեսությունների մի մասի` այս ժամանակահատվածում կրած կորուստները կարող են հարյուր հազարավոր դոլարներ կազմել: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում հայտարարել է «Ջերմոցային ասոցիացիա» հասարակական կազմակերպության գործադիր տնօրեն Պողոս Գևորգյանը:

Նա հիշեցրել է, որ պետությունը սուբսիդիաներ է առաջարկում, բայց քանի որ նախկինում մարդիկ արդեն վարկեր են վերցրել և գրավ են դրել հնարավոր ամեն ինչ, բանկերն այլևս միջոցներ չեն տրամադրում, որոնք հիմնականում օգտագործվում են ջերմոցային տնտեսության մեջ գազի համար պարտքերը մարելու նպատակով:

«Ապրանքը չի վաճառվում, ուստի մարդիկ չեն կարողանում մարել վարկերը և վճարել գազի դիմաց: Ամենից շատ տուժել են ծաղկաբույծները, որոնց արտադրանքը լավ էր վաճառվում ինչպես տեղական շուկայում, այնպես էլ Ռուսաստանում, որտեղ սահմանափակումների պատճառով պահանջարկը դեռ թույլ է: Բացի այդ, խնդիրներ կա նաև տեղափոխման և լոգիստիկայի հետ կապված: Հայկական շուկայում նույնպես պահանջարկ չկա: Ծաղիկներ աճեցնողները կոտրված տաշտակի առաջ են հայտնվել: Շատ արտադրողներ դիմել են իշխանություններին, բայց դեռ չգիտեն, թե ինչ կլինի հետո: Խնդիրն ավելի պարզ պատկերացնելու համար կարող եմ միայն ասել, որ 3 հա մակերեսով ծաղիկներ աճեցնելու ջերմոցը կարող է 100 հազար դոլարի վնաս կրել: Նման ջերմոցները շատ են: Օրինակ, Արագածոտնի մարզի Ոսկեվազ գյուղում կա ջերմոց, որի մակերեսը 4 հա է: Նման տնտեսություններում իրավիճակն ընդհանրապես սարսափելի է»,- ասել է Գևորգյանը:

Սակայն, ըստ ՀԿ-ի ղեկավարի, արտաքին շուկաների վերջնական կորստի վտանգ դեռ չկա, քանի որ, այսպես թե այնպես, ոչ ոք ապրանք մատակարարելու հնարավորություն չունի: «Ջերմոցային բանջարեղենի վաճառքը նույնպես նվազել է` արտաքին շուկայում ցածր պահանջարկի պատճառով, որոնք որոշ չափով պահպանվում են նաև ոչ մեծ ներքին սպառման հաշվին: Բանջարեղենի բոլոր արտադրողները ևս ծանր իրավիճակում են հայտնվել, ինչը հիմնականում պայմանավորված է «Գազպրոմ» ընկերության նկատմամբ խոշոր պարտքային պարտավորություններով, որը, ի տարբերություն «Վեոլիա Ջուր» ընկերության և «Հայաստանի էլեկտրական ցանցերի», չի համաձայնում հետաձգել օգտագործված գազի համար վճարման ժամկետները: Ճգնաժամից հետո ջերմոցային տնտեսությունների համար լուրջ խնդիր կարող է դառնալ ներմուծվող, մասնավորապես, թուրքական բանջարեղենի հոսքի կտրուկ ավելացումը, ինչից տնտեսվարող սուբյեկտները միշտ վախենում են, քանի որ ներմուծվող արտադրանքը լուրջ հարված է հասցնում գներին»,- ընդգծել է նա:

Պողոս Գևորգյանը պարզաբանել է, որ ջերմոցային տնտեսությունների տարածման աշխարհագրությունը հիմնականում բաժին է ընկնում Արարատյան դաշտավայրին (Արարատի և Արմավիրի մարզեր), ինչպես նաև Արագածոտնի, Կոտայքի և Գեղարքունիքի մարզերին:

Նա հավելել է, որ, ըստ պաշտոնական տվյալների, Հայաստանում ջերմոցային տնտեսությունների ընդհանուր մակերեսը 1000 հա է, որոնք հեշտությամբ կարող է բավարարել ոչ միայն ներքին պահանջարկը, այլև արտահանել արտադրանքի մի մասը: «Վերջին շրջանում ջերմոցային տնտեսությունների թիվն աճում է, և գրագետ մոտեցման դեպքում այս միտումը կշարունակվի: Այսօր արդեն շեշտը դրվում է սեփական ջերմոցի արտադրության վրա, ինչն էապես նվազեցնում է արտադրության ծախսերը: Ապագայում սպասվում է էկոլոգիապես մաքուր բանջարեղենի արտադրության ջերմոցային տնտեսությունների քանակի ավելացում երկրի տարբեր մասերում, մասնավորապես` Վայոց ձորի և Գեղարքունիքի մարզերում: Տնտեսվարող սուբյեկտները ցանկություն ունեն գործունեություն սկսել Սյունիքի մարզում, սակայն այնտեղ մտահոգություն է առաջացնում հանքերի շահագործումը, որը բնապահպանական ռիսկեր է պարունակում»,- ասել է հասարակական կազմակերպության ղեկավարը: