1920 թ. միայն Ղարաբաղում 10 հազար զոհ ենք ունեցել. «Հայաստանի Հանրապետություն»

«Հայաստանի Հանրապետություն» թերթը գրում է. «Ինչպես Ղարաբաղի, այնպես էլ Զանգեզուրի, Նախիջեւանի ենթակումը Ադրբեջանին, ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտի հայկական հարցի եւ հայոց ցեղասպանության պատմության բաժնի վարիչ, պատմաբան Արմեն Մարուքյանի պնդմամբ, նպատակ էր հետապնդում ցամաքային կապ ստեղծել թուրքական պետության ու Ադրբեջան պետության միջեւ, եւ սա հենց «Մեծ թուրանի» ստեղծման ճանապարհին առաջին քայլերից մեկն էր:

Իսկ ինչպե՞ս են փաստերը ներկայացնում ադրբեջանցիները: Ըստ նրանց` Հայաստանի Հանրապետության տարածքից, որն այդ ժամանակ կտրված էր Ղարաբաղից, երկու ջոկատ ներթափանցել է Շուշի, ապստամբություն է բարձրացրել, եւ «խեղճ» ադրբեջանցիները հակահարված են տվել դիվերսատներին, փորձել նման ձեւով կանխել իրավիճակը.

«Իրականում, որեւէ ապստամբություն տեղի չի ունեցել: Ղարաբաղի բնակչությունն ինքնապաշտպանական գործողություններ է իրականացրել, այդպիսով` կարողացել են Ասկերանը զերծ պահել կոտորածներից:

Որոշ բնակավայրերում Սուլթանովը չկարողացավ իր նպատակին հասնել: Իսկ ապստամբության այս պատրվակը շահարկվում է Շուշիի կոտորածներն արդարացնելու համար: Ճիշտ այնպես, ինչպես Արեւմտյան Հայաստանի տարբեր բնակավայրերում մեր ինքնապաշտպանական մարտերը, օրինակ` Վանը, Շապին Գարահիսարը, Մուսալեռը թուրքերը փորձում են որպես ապստամբություն, դավաճանություն ներկայացնել եւ դրանով արդարացնել իրենց ցեղասպանական հանցագործությունները:

Սա դասական թուրքական մոտեցում է, երբ զոհ ժողովրդին վերագրվում է հանցանք, կեղծ մեղադրանք` փորձելով խուսափել ծանր հանցագործության համար պատասխանատվությունից»:

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում