«Ես ծննդատներ փակող նախարար չէի ցանկանա ունենալ». Անի Սամսոնյան

ԱԺ «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Անի Սամսոնյանը Facebook-ի իր էջում անդրադարձել է ծննդատների փակման խնդրին՝ գրառումը վերնագրելով. «Ծննդատների փակման տխուր ազդակները»:

Նա, մասնավորապես, նշել է.

«ՀՀ Կառավարության՝ ծննդատներ փակող նախարար Արսեն Թորոսյանը մշակել է մոր եւ մանկան առողջությանը եւ ծննդօգնության կազմակերպմանը վերաբերող փաստաթուղթ միջազգային չափանիշներին համապատասխան եւ կազմել է ծծնդատների անձնագրերը։

Նախարարը պարզել է, որ շատ ծննդատներ չեն համապատասխանում այդ չափանիշներին, վերլուծել է ծննդօգնությունների թիվը, նրանց ժամանակ է տվել , հետո հասկացել, որ խնդիրը գրեթե լուծված է։ Դրանք պետք է փակել, որովհետեւ քչացող ծննդօգնությունների պարագայում ներդրումներ եւ ջանք թափել այստեղ իմաստ չունի։

Առողջապահության նախարարը այս հարցում իրեն դրսեւորում է զուտ որպես մենեջեր (դա էլ է վիճելի թերեւս)՝ մոռանալով, որ նա երկիրը կառավարող քաղաքական ուժի տեսլականի իրագործողն է։

Իսկ որն է այդ տեսլականը։ Նպաստել դեմոգրաֆիայի աճին։ Չկա եւ չի լինելու իշխանություն, որը կունենա հակառակ միտումը։ Բայց ինչպե՞ս։ Օրինակ, երբ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը խրոխտ հայտարարում է, որ 2050 թվականին Հայաստանի բնակչությունը հասնելու է 5 միլիոնի (ի դեպ սահմանում է ավելի բարձր նշաձող, քան նախորդները), ես նրա խոսքին վստահում եմ։ Բայց ինչպե՞ս։ Սա է հարցը։

Երբ 2019 թվականին Կառավարության հնչեցրած բարի ցանկություններին ի պատասխան տալիս էինք «ինչպես»-ի հարցը եւ պահանջում նշել կոնկրետ գործողություններ, մարդիկ մեզ ասում էին՝ «թողեք Կառավարությունը աշխատի»։ Թողել ենք։

Ծննդատների փակման փաստը խոսքերի հետեւում գործողությունների պլանի բացակայության հետեւանք է։ Օբյեկտիվ լինելու համար, պետք է նշեմ, որ Կառավարության որոշումներով բարձրացել են առաջին եւ երկրորդ երեխայի ծնդդյան միանվագ գումարները, սակայն սա հարցի լուծում չէ եւ չի հասցնելու նշաձողին։

Եվ այսպիսով նախարար Թորոսյանի նախաձեռնած ծննդատների փակումը լակմուս է հետեւալ հարցերի համար․

1. 2050 թվականին 5 մլն բնակչություն ունենալու ցանկությունը ընդամենը ցանկություն է։ Հակառակ դեպքում, եթե լիներ պլան՝ կկանխատեսվեր նաեւ ծնելիության աճ եւ ըստ այդմ մենք այսօր կքննարկեինք ոչ թե ծննդատների փակման հարցը, այլ դրանց արդիականացման եւ սպասվող «բեյբի բումի» համար նախապատրաստման նպատակով գումար հայթայթելու հարցը։

2. Եթե պլանը առկա է, ուրեմն Առողջապահության նախարար Արսեն Թորոսյանը պիտի լքի իր պաշտոնը, որովհետեւ ըստ էության ծննդատների խնդիրը լուծելու եւ գլուխն ազատելու ելքը նրա համար մեկն է՝ փակել դրանք։

3. Հստակ է, որ Կառավարությունում աջ ձեռքը չգիտի, թե ինչ է անում ձախ ձեռքը։ Հայտնի է, որ նախարարի որոշմանը ընդդիմացել են Տավուշի եւ Կոտայքի մարզպետները։ Մարզպետը որպես ինստիտուտ՝ օրենքով սահմանված, համարվում է Կառավարության քաղաքականության եւ որոշումների իրագործողը մարզերում։ Այնինչ ստացվում է, որ մարզպետներն են թելադրում կանոնները մարզերում, ընդդիմանում վերեւներին եւ փորձում փրկել իշխանության քաղաքական դեմքը տեղերում։ Բնականաբար Արսեն Թորոսյանը ձայներ չի հավաքելու ընտրություններին մարզերում, այլ մարզպետները։

4. Պատերազմող երկիրը առհասարակ չի կարող մտածել եւ գործել այնպես, որը կհանգեցնի այնպիսի ենթակառուցվածքների փակմանը, որոնք կենսական նշանակություն կարող են ունենալ բնակչության համար։

5. Եվ վերջապես, նախարար Արսեն Թորոսյանը եթե կարծում է, որ ծավալները ուղիղ կապ ունեն որակի հետ եւ հակառակը չի մտածում՝ որ որակն էլ կապ ունի ծավալների հետ, այդ թվում նաեւ առողջապահության ոլորտում, առհասարակ անհաջող մենեջեր է։

Որպես ամփոփում։ Ծննդատներ փակելը վատ ազդակ է՝ եւ ներքին, եւ՛ արտաքին։ Ես՝ որպես երկրի կառավարման պատասխանատու ծննդատներ փակող նախարար չէի ցանկանա ունենալ»։