Ինչպես է Ռուբեն Վարդանյանը մի ձեռքով նպաստում Ամուլսարի կործանմանը, իսկ մյուսով՝ ստեղծում գերագույն հայի թվացյալ պատկեր

Ամուլսարի ոսկեբեր հանքի շահագործումը կարող է հանգեցնել Հայաստանի երկու խորհրդանիշերի աղտոտմանը՝ առաջինը Սևանա լճի, և երկրորդը՝ Ջերմուկի հանքավայրի: Այս մասին բազմիցս է բարձրաձայնվել:

Բայց ինչու են ՀՀ հեղափոխական իշխանությունները, որոնք հռչակել են իրենց ազգային շահերի պաշտպան և պահապան, պատրաստ գնալ այդ քայլին: Ո՞վ է կանգնած Lydian Armenia ընկերության բաժնետերերի ետևում, որն իր հերթին համարվում է օֆշորային Lydian International ընկերության դուստր կազմակերպությունը, և վերջապես ո՞վ է այդ ղեկավարներին բերել Հայաստան:

Մինչ այդ eadaily.com կայքը գրել էր այն մասին, որ Լորդ Մայքլ Ֆարմերը, ով հանդիսանում է Մեծ Բրիտանիայի Պահպանողական կուսակցության դոնոր 2001թ.-ից, նույն կուսակցության նախկին գանձապահ, Լորդերի պալատի ցմահ ՊԷՐ, անմիջական կապ ունի Ամուլսարի հանքը ղեկավարող Lydian Armenia ընկերության 8 հիմնական բաժնետերերից մեկի հետ: Կայքը պարզել էր նաև, որ ոչ միայն նա կապ ունի Ամուլսարի հետ, այլև աշխարհի ամենահզոր և հարուստ ընտանիքը՝ Ռոթշիլդները: 

2017 թվականի հոկտեմբերին Lydian International-ը 76 էջանոց հաշվետվություն-տեղեկատվություն էր հրապարակել Ամուլսարի հանքի վերաբերյալ, որտեղ նաև թվարկվում էին 8 հիմնական բաժնետեր-ընկերությունների անունները:

Դրանց թվում էր Franklin Templeton Investments-ը (ամերիկյան հափշտակող), որը ակտիվների ղեկավարման խոշորագույն ընկերություններից է և այդ ցուցակում արժանացել է 4-րդ հորիզոնականին: 

Ի դեպ, ֆինանսիստների աշխարհում հափշտակողներ («стервятники») են անվանում ներդրում կատարողների, ովքեր գնում են հիմնախնդրային ակտիվներ շատ ցածր գներով՝ հետագայում բարձր գնով վաճառելու նպատակով: 

Franklin Templeton-ը Ուկրաինայի հիմնական վարկատուն էր (2017 թ.-ին 7 մլրդ դոլար բյուջեից երկրին մնացել էր 1,2 մլրդ դոլար գումար). Այս ընկերությունը հայտնել էր իր հետաքրքրությունը ուկրաինական պետական ֆինանսական պարտավորությունների հանդեպ միայն 2013-2014թթ., երբ սկսել էր ձեռք բերել պետական պարտավորությունները ավելի փոքր պարտատերերից՝ երկրում տիրող քաղաքական ճգնաժամի ֆոնին: Հայտննի չէ, թե ինչ գումարով էր նա ձեռք բերել այդ պարտավորությունները: 

Ընկերության հիմնադրամը համարվում է ներդրումների և ակտիվներից ազատվելու առումով ամենահաջողակներից մեկը: Ընկերությունը, ինչպես պնդում են տնտեսական վերլուծաբանները, ոչ մի անգամ ոչ մի սխալ թույլ չի տվել իր բնագավառում, միշտ ստացել է եկամուտ, և չոր դուրս եկել ամենավտանգավոր ֆինանսական օպերացիաներից:

Այսպիոսով, ինչպես հայտարարել էր Bloomberg-ը, Ուկրաինայի պարտքի մեծ մասը գնվել էր հենց ամերիկյան ներդրումանյին հիմնադրամի՝ Franklin Templeton-ի կողմից, որը պաշտպանում էր Ռոթշիլդների ընտանիքի շահերը:

Ավելին, երբ 2015թ.-ին Ուկրաինայում այդ հիմնադրամը դեմ դուրս եկավ
վարկի վերակազմավորմանը, ջրի երես դուրս եկավ Ռոթշիլդի խմբավորման ֆրանսիական մասնաճյուղը: Վերջիններս հայտարարեցին, թե խորհրդակցություններ են անցկացնում վարկատուների հետ՝ որպեսզի միջնորդ հանդիսանան Ուկրաինայի Ֆինանսների նախարարության և վարկատուների միջև երկրի արտաքին պարտքի վերակազմավորման վերաբերյալ սպասվելիք բանակցություններում:

Շատ հավանական է, որ այդ՝ դեմ դուրս գալու ակցիան ցուցադրական էր: Նախ Franklin Templeton-ը դեռ 1988-ին էր ձեռք բերել Ռոթշիլդի հիմնադրամները ղեկավարող ընկերության բաժնետոմսերը, նայե՛ք լուսանկարը:

Եվ երկրորդ, ավելի ուշ հիմնադրամը համաձայնել էր արտաքին պարտքի վերակազմավորմանը, բայց ավելի խստացված պայմաններով՝ վերջին տարիներին առավելագույնը քամելով Ուկրաինայից: 

Ստացվում է, որ պնդումը, թե Franklin Templeton հիմնադրամը կարող է գործել Ռոթշիլդների ընտանիքի շահերից ելնելով, այդքան էլ ֆանտաստիկ ժանրից չէ:

Ինչ վերաբերում է հայկական Ամուլսարի հանքին, չի բացառվում, որ այստեղ ևս այդ հիմնադրամը գործել է բացառապես Ռոթշիլդների շահերից ելնելով, ավելի կոնկրետ՝ այդ ընտանիքի ներկայացուցիչներից մեկի՝ Ֆրանսիացի գործարար և մեցենատ բարոն Էրիկ Ռոթշիլդի, ով 2015թ.-ին անձամբ էր ժամանել Հայաստան՝ Ռուբեն Վարդանյանի և IDeA հիմնադրամի հրավերով:

Այս կապակցությամբ հայկական մամուլը գրել էր, որ 1973թ.-ից բարոնը գլխավորում է ֆրանսիական գինեգործական ընկերությունը՝ Շատո Լաֆիտ Ռոթշիլդ (Chateau Lafite-Rothschild), այսինքն՝ նրա հետաքրքրությունը Հայաստանով պայմանավորված է գինով և գինեգործությամբ, մոռանալով նշել կամ անհարկի համարելով նշել, որ Էրիկ դե Ռոթշիլդը հադիսանում է Rothschild & Co -ի վերահսկող խորհրդի ղեկավար, իսկ Rothschild & Co-ն ֆինսական հսկայական հոլդինգ է, որն էլ ղեկավարվում է Ռոթշիլդների ընտանիքի անգլիական և ֆրանսիական ճյուղերով :

Ի դեպ, անգլիացիների մասին: Էրիկ դե Ռոթշիլդն ու արքայազն Չարլզը, որը ևս հրավիրվել էր Հայաստան, սակայն արդեն ներկայիս նախագահ Արմեն Սարգսյանի հրավերով, հանդիսանում են ստեղծագործ գործընկերներ, այսինքն՝ հենց արքայազն Չարլզն է իր ստեղծագործական կարողությունները ներդրել Շատո Մուտոն-Ռոթշիլդ գինու շշի պիտակի դիզայնի հարցում:

Մի քանի խոսք նաև այս երկու կարկառուն ներկայացուցիչներին Հայաստան հրավիրողների մասին, այսինքն՝ Ռուբեն Վարդանյանի և ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանի, ովքեր ոչ միայն լավ, կարելի է անգամ ասել, վաղեմի ու շատ մտերիմ ընկերներ են, բայց և ունեն կամ ունեին անմիջական կապ Ամուլսարի հետ: 

2016թ.-ին «Ամերիաբանկ»-ը, որի գլխավոր բաժնետերն է Ռուբեն Վարդանյանը, կնքել է վարկային պայմանագիր Lydian Armenia-ի հետ՝ ըստ որի պետք է տրամադրեր 24 մլն ԱՄՆ դոլարի վարկ տվյալ ընկերությանը: 

Նշվում էր, որ այդ գումարները կծախսվեն Ամուլսարի հանքում ոսկու արդյունահանման համար նախատեսված սարքավորումների ձեռքբերման վրա, ինչպես նաև ցիանիդի գործարանի կառուցման վրա:

Ինչ վերաբերում է Արմեն Սարգսյանին, ով առավոտյան ժամը 9:00-ից մինչև 17:00 աշխատում է ՀՀ նախագահ, նա հայտնի է ոչ միայն իր բրիտանական կապերով, որոնց մասին կարելի է խոսել բավական երկար, անգամ առանձին հոդվածով, այլև ունի անմիջական կապ Lydian International-ին, որտեղ 2013թ.-ի մարտից սեպտեմբեր ամիսներին զբաղեցրել է տնօրենի պաշտոն:

Ամենազզվելին այն է, որ Ռուբեն Վարդանյան և Արմեն Սարգսյան տանդեմը, ովքեր իրենց բնորոշում են որպես ֆիլանտրոպներ, բնապահպանական արժեքների համար պայքարողներ, մեցենատներ, իրենք իրենց ձեռքերով են բերել նման հափշտակող ընկերությունը Հայաստան: Բնական է, որ այդ ընկերության գլխավորները կզբաղվեն Հայաստանում իրենց հիմնական գործով՝ այն է՝ մեր երկրից «խմելով բոլոր հյութերը», և «քամելով» մեզ, ինչպես երկար տարիներ քամում էին Ուկրաինային: Եվ եթե Ռուբեն Վարդանյանի պարագայում ամեն բան պարզ է, չէ՞ որ նա ստըանալու է այդ ամենից բավական բարձր տոկոսներ, ապա բրիտանական անձնագրով հայ նախագահի ձեռքբերումների և դիվիդենտների մասին մնում է միայն ենթադրել: 

Այսպիսով, ՀՀ նոր իշխանություների առջև, հատկապես Նիկոլ Փաշինյանի առջև մեծ խնդիր է հառնել՝ թույլ չտալ ամերիկյան հափշտակողներին ձեռք գցել Ամուլսարին:

Ձախողման դեպքում Ամուլսարը կվերածվի այսպես կոչված Բերմուդյան եռանկյունու, ով առաջին հերթին կուլ կտա Իմ քայլականներին՝ իրենց ղեկավարի հետ միասին: 

Թարգմանությունը՝ Operativ.am

Աղբյուրը՝ eadaily.com Կովկասյան գրասենյակ