Գյումրու տուն-ինտերնատը լուծարում են, իսկ 100 շահառու ընտանիք վերադառնալու հնարավորություն չունի

յումրու տուն-ինտերնատի լուծարման մասին լուրը ստանալուց հետո Սահակ Այվազյանը հացադուլ է սկսել։

«Ասպարեզը» գրում է, որ աշխատակազմի խնդրանքն ու հորդորն ապարդյուն են։ Առաջին կարգի հաշմանդամություն ունեցող տղամարդը, որ երկար ժամանակ սայլակով է, Գյումրու տուն-ինտերնատում բնակվում է 2012 թվականի հոկտեմբերի 27-ից։ Եկել է Արմավիրի մարզից։ Ս․Այվազյանն ասում է, որ ինքը կտրականապես դեմ է տուն-ինտերնատի լուծարմանը, չի կարող պատկերացնել, թե ով է փոխարինելու իրեն խնամողներին։

«Ես չեմ ուզում 72 հոգու հետ դուրս գալ, ես ո՞ւմ վստահեմ, իմ մայրապետների նման կլինե՞ն, թե՞․․․ իրենք ինձ շատ լավ նայում են, մոր պես։ Հացադուլ եմ հայտարարել այնքան ժամանակ, մինչեւ մեր հարցը լուծվի, մինչեւ վերջ գնալու եմ»,-ասում է նա։

Հացադուլին պատրաստվում է միանալ տուն-ինտերնատի մեկ այլ հնաբնակ՝ Նվեր Սողոմոնյանը, որն այստեղ է բնակվում շուրջ 15 տարի․ եկել է Երեւանից, դարձյալ սայլակով է։

«Մենք բոլորս դեմ ենք ծերանոցի փակմանը, մենք արդեն սովորել ենք ստեղ, էսի ոնց որ մեր տունը լինի։ Չի կարելի էդ ձեւի, պետք կլինի բոլորս կհավաքվենք, կգնանք Զարուհի Բաթոյանի մոտ։ Արտեմ Ասատրյանի, Վազգեն Խաչիկյանի (նկատի ունի նախկին նախարարներին-հեղինակ) վախտով խի՞ չկար էսպիսի բան։ Ես իմ սենյակից ո՞ւր գնամ, եթե էսպես շարունակվեց՝ ես էլ հացադուլ կհայտարարեմ։ Մտնում ենք մեր սենյակներ, մեր լացը գալիս է, գիշերները չենք կարող քնել։ Թող Զարուհի Բաթոյանը գա՝ բացատրի, հեղափոխությունն ինչի՞ համար եղավ, որ ծերանոցը փակվի՞»,- ասում է Ն․Սողոմոնյանն ու մի քանի անգամ կրկնում․ «Մենք սպասում ենք Զարուհի Բաթոյանին, խնդրում ենք, փոխանցեք, որ մենք սպասում ենք իրեն այստեղ»։

Գյումրու տուն-ինտերնատի փակմանը կտրականապես դեմ է նաեւ շահառու Հրաչ Զաքինյանը, նա եկել է Երեւանից՝ 12 տարի առաջ։

«Մենք լրիվ դեմ ենք այդ փոփոխությանը, մենք այստեղ նորմալ, շատ լավ ապրում ենք, ուտելիքի մասին անգամ խոսք չկա, ես որ ասեմ՝ քանի կիլոյով եմ եկել ասյտեղ, հիմա ինչ եմ դարձել»,-ցույց տալով գիրությունը՝ ասում է նա։

«Էսքան ժամանակ պրոբլեմ չենք ունեցել, շորից, կոշիկից, նասկուց բռնած ունեցել ենք, սիգարետ ստանում ենք, թոշակդ էլ՝ ինչքան հասնում է։ Ինչպե՞ս են նման բան անում, մենք վե՞շ ենք, մսացո՞ւ ենք, որ ուզում են մեզ առնել»,-եզրափակում է նա։

Ջավահիր Սահակյանը 13 տարի է բնակվում է Գյումրու տուն-ինտերնատում, Շիրակի մարզից է։ Ասում է՝ տուն-տեղ չունի, ո՞ւր է գնալու։

«Ես տուն չունիմ, ո՞ւր էրթամ, դրսերն եմ եղել, սեւ կոճղ էի, եկա ստեղ՝ լավի գնացի»,-նշում է նա։

Գյումրու տուն-ինտերնատի լուծարման մասին պաշտոնական գրությունը ստացվել է մի քանի օր առաջ՝ ՀՀ աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի նախարարի առաջին տեղակալի անունից, որում գրված է․

«Հաշվի առնելով կառավարության ծրագրում ներառված ապաինստիտուցիոնալացման գործընթացի, ծառայությունները հասարակական կազմակերպությունների մրցութային կարգով պատվիրակելու, այլընտրանքային համայնքային ծառայությունների ներդրման վերաբերյալ դրույթները, նախարարությունը մշակել եւ սահմանված կարգով շրջանառության մեջ է դրել «Գյումրու տուն-ինտերնատ պետական ոչ առեւտրային կազմակերպությունը լուծարելու մասին» ՀՀ կառավարության որոշման նախագիծը, համաձայն որի նախատեսվում է լուծարել տուն-ինտերնատը եւ տարեցներին մատուցվող շուրջօրյա խնամքի ծառայությունները պատվիրակել ոչ պետական կազմակերպության։

Ուստի ելնելով վերագրյալից եւ համաձայն ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 113-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետի, խնդրում եմ սահմանված կարգով (ՀՀ ԱՕ 115-րդ հոդվածի 1-ին մաս) մինչեւ սույն թվականի հոկտեմբերի 21-ը ծանուցել ՊՈԱԿ-ի բոլոր աշխատակցիներին աշխատանքից հնարավոր ազատման կամ աշխատանքային պայմանների փոփոխման վերաբերյալ»։

Արմեն Սարուխանյանը Գյումրու տուն-ինտերնատի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատար է նշանակվել 2019 թվականի հունիսին, ասում է՝ այս մի քանի ամսում փոխնախարարի հետ հանդիպման ընթացքում հիմնարկի ապագայի վերաբերյալ մի քանի նախադասություն է լսել։

«Յուրաքանչյուր ամսվա առաջին երեքշաբթի օրը փոխնախարարի մոտ քննարկում է տարբեր հարցերով, ամեն մի քննարկման ժամանակ հնչել է մեկ նախադասություն․ առաջին անգամ տվյալ թեմայից հնչել է՝ ձեր հետ կապված կա ծրագիր՝ ապաինստիտուցիոնալ գործընթաց, երկրորդ անգամ՝ երեւի թե դա մինչեւ հունվարի մեկը տեղի ունենա, եւ երրորդ ինֆորմացիան՝ գիտե՞ք, չէ, որ այդ դեպքում կրճտումներ կլինեն։ Երեք նախադասություն՝ երեք ամսվա ընթացքում, ամեն մի նախադասությունից հետո կոլեկտիվի հետ այդ նախադասությունը լուրջ եմ ընդունել, իհարկե, նախարարությունը պետք է որոշի քաղաքականությունը, ուղղվածությունը։ Այս փուլում, մեր երկրում՝ նկատի ունեմ հեղափոխությունից հետո, սենյակների մեջ, վերեւներում հենց այնպես որոշել, թե ինչպես է լինելու ուղղությունը, մի քիչ ճիշտ չէ։ Քննարկման փուլ, կլոր սեղան, հարց ու պատասխան, առաջարկներ եւ դժգոհություններ չեն լսել այս թեմայով մեզնից ու շահառուներից, ոչ մի նմանատիպ գործընթաց տեղի չի ունեցել, տարեցների հետ շփում չի եղել»,-ասում է Ա․Սարուխանյանը։

Գյումրու-տուն ինտերնատն ունի 156 խնամվող՝ Հայաստանի տարբեր մարզերից, եւ 71 աշխատող, տարեկան բյուջեն շուրջ 210 մլն դրամ է։ Շահառուները տարեցներ են ու հաշմանդամություն ունեցող անձինք, մի մասը անկողնային է։ Նրանց կենսաթոշակի հիմնական՝ բազային մասը մնում է պետությանը, իսկ կենսաթոշակի մյուս մասը՝ աշխատանքային ստաժի դիմաց գումարը, ստանում ու տնօրինում են իրենք։ Շուրջ 100 շահառու ընտանիք վերադառնալու հնարավորություն եւ ժառանգներ չունի։

Տուն-ինտերնատը կշարունակի գործել մինչեւ 2019 թվականի դեկտեմբերի 31-ը։ Մինչ այդ նախարարությունը հայտարարելու է շուրջօրյա խնամքի ծառայությունների պատվիրակման մրցույթ։ Հաղթող կազմակեպությունն էլ զբաղվելու է շահառուների խնդիրներով։

Տեղեկություններ են շրջանառվում, որ Կարմիր խաչի Շիրակի մարզային մասնաճյուղն է որոշել մասնակցել մրցույթին եւ մատուցել շուրջօրյա խնամքի ծառայություններ, այս տեղեկությունը հաստատում են նաեւ տարեցները։ Թե որքանով է ստույգ շրջանառվող այս տեղեկությունը, Կարմիր խաչի Շիրակի մարզային մասնաճյուղի հետ հնարավոր չեղավ կապ հաստատել։

Գյումրու տուն-ինտերնատի նույն գործառույթներ մատուցում են նաեւ Երեւանի թիվ 1 տուն-ինտերնատն ու Նորքի տուն-ինտերնատը։ Փորձնական ծրագիրը մեկնարկում է Գյումրիում, մինչեւ 2024 թվականը ապաինստիտուցիոնալացման գործընթացի արդյունքում նախատեսվում է նմանատիպ հիմնարկների գործառույթները մրցութային կարգով փոխանցել ոչ պետական կազմակերպություններին, իսկ թե ինչ է տալու այս ամենը, դեռեւս անհայտ է։ Համենայն դեպս, Գյումրու տուն-ինտերնատի տարեցներն այս առումով լավատես չեն։

Մանրամասները՝ սկզբնաղբյուր կայքում: