Տհաճ դեպք Երևանյան «Յանդեքս» տաքսու վարորդի հետ կապված. նա չի ցանկացել վերադարձնել ուղևորի՝ ավտոմեքենայում մոռացված այֆոնը

Հայաստանը զբոսաշրջության զարգացումը հռչակել է որպես իր աշխատանքի կարևոր ուղղություններից մեկը: Իսկապես, վերջին տարիներին, հատկապես ամռանը, Հայաստանը գրավում է մոտակա և հեռավոր երկրներից բազմաթիվ զբոսաշրջիկների:

2019 թվականի առաջին 6 ամիսներին Հայաստան այցելող ռուսաստանցի զբոսաշրջիկների թիվը նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ աճել է 19 տոկոսով: 2019 թվականի առաջին կիսամյակում Հայաստան այցելած զբոսաշրջիկների ընդհանուր թիվը աճել է 12.8 տոկոսով: Այդ նույն ժամանակահատվածում արտասահմանից հայրենակիցները այցելում են իրենց հարազատներին:

Եվ մեծ թվով հյուրերի հոսքի արդյունքում ավելանում է տաքսու պահանջարկը ...

Հենց տաքսու հետ է կապված Ֆ. Կ.-ի հետ տեղի ունեցած տհաճ պատմությունը: Նա երկու երեխաներին բերել էր պատմական հայրենիքի հետ ծանոթացնելու համար: Այնպես էր ստացվել, որ բազմաթիվ ուղևորություններից մեկի ժամանակ տաքսու մեջ այֆոն էին մոռացել: Բարեբախտաբար, տաքսին կանչել էին «Յանդեքս» ծառայության միջոցով, ինչը հուսադրում էր հաջողության հասնել հեռախոսի որոնումներում:

«Մոտավորապես 6-ին մենք դուրս եկանք տաքսուց և մտանք խանութ: Կորստի մասին հասկացա մոտ 10 րոպե անց: Սկսեցինք զանգել: Զանգերին, իհարկե, չէին պատասպանում», - պատմում է Ֆ. Կ-ն: Արդյունքի չհասնելով՝ հեռախոսի սեփականատերը դիմել էր «Յանդեքս»: Դիմումն ընդունել ու խոստացել էին զանգել: Ժամանակն անցնում էր:

Երկրորդ անգամ «Յանդեքս» զանգելուց հետո խորհուրդ էին տվել դիմել օնլայն աջակցության ծառայություն:

«Որոնումները շարունակվում էին մի քանի ժամ: Ես պարբերաբար զանգում էի «Յանդեքս»: Պատասխանում էին տարբեր աղջիկներ և տղաներ և բոլորն ասում էին «ձեզ հետ կապ կհաստատեն» կամ «դիմեք օնլայն աջակցության ծառայություն»: Մի աղջիկ ասաց՝ «դե, եթե դուք այդքան շտապում եք և անհանգստանում, դիմեք ոստիկանությանը», - պատմում է Ֆ. Կ.-ն:

«Յանդեքս»-ում հրաժարվել էին տրամադրել վարորդի հեռախոսահամարը: «Իհարկե, ես կարող էի դիմել հեռախոսային օպերատորին, վերցնել իմ խոսակցությունների տպագիր տարբերակը և այդպիսով պարզել տաքսու վարորդի հեռախոսահամարը: Իհարկե, դա շատ ժամանակ կպահանջեր», - նշում է Ֆ.Կ.-ն:

Այս ամենին ընտանիքը հետևում էր այֆոնի տեղափոխման հատուկ ծրագրով:

Զանգերին, ընդ որում, համառորեն չէին պատասխանում: Այնուհետ մեքենան շարժվել էր օդանավայականի ուղղությամբ և ակնհայտ էր, որ եթե անգամ վարորդը տեղյակ չէր, որ իր մեքենայում այֆոն կա, այն, ամենայն հավանականությամբ, կնկատեին ուղևորները:

«Դա ծնողներիս նվերն է: Հարցն անգամ դրա արժեքը և դրանում պահպանվող տեղեկատվությունը չէ. կան բաներ, որոնք հնարավոր չէ վերականգնել: Օրինակ՝ երեխաներիս նկարները, որոնք ես չէի հասցրել համակարգչի մեջ բեռնել», - ասում է Ֆ.Կ.-ն:

Քանի որ պարզ էր, որ երևանյան «Յանդեքս»-ում առանձնապես չեն շտապում օգնել հեռախոսի որոնումներում, հակառաակ դեպքում ընկերության ներկայացուցիչները կապ կհաստատեին վարորդի հետ, ընտանիքը դիմել էր մոսկովյան գրասենյակ: Այնտեղ սիրալիր տրամադրել են վարորդի հեռախոսահամարը:

Սկզբում վարորդը, որը ներկայացել էր Ալեն, ասել էր, որ տանն է և պետք է դուրս գա և ստուգի մեքենայի սրահը: Հետո պարզվել էր, որ նա ճանապարհին է:

Վարորդի վերջնական վարկածով՝ հեռախոսը տարել էր ինչ-որ սիրիացի ընտանիքի երեխա, որոնց նա տեղափոխում էր: Այֆոնը կնոջը վերադարձրել էին նույն օրը՝ երեկոյան, սակաայն առանց սիմ քարտի:

Ուզում ենք հուսալ, որ այս և մյուս վարորդները հետագայում ավելի ուշադիր կլինեն մոռացված իրերի նկատմամբ, քանի որ հեռախոսի փոխարեն կարող էր ցանկացած այլ իր լինել, իսկ ընկերությունում կսկսեն ավելի արագ արձագանքել հաճախորդների դիմումներին: