Ինչպես հայերը կազմակերպեցին Մայքլ Ջեքսոնի առաջին այցը Ռուսաստան. (լուսանկարներ)

Առաջին անգամ Մայքլ Ջեքսոնը ժամանել է Մոսկվա 1993 թվականի սեպտեմբերին: 

Նրա համերգը կազմակերպել էր «Դեսսա» ընկերությունը, որի տուր-ղեկավարն էր կինոռեժիսոր Սամվել Գասպարովը: Համերգը տեղի ունեցավ սեպտեմբերի 15-ին բացօթյա հրապարակում՝ «Լուժնիկի» ստադիոնի մեծ սպորտային արենայում:

Սամվել Գասպարովը Թբիլիսիի հայ է: Իր հարցազրույցներից մեկի ժամանակ նա պատմել էր այս համերգի մասին. 

«Գիտեք, ես առաջինն էի, որ Մայքլ Ջեքսոնին Մոսկվա բերեցի: Ու դրա համար մեկուկես մլն դոլար կորցրեցի մեկ գիշերում: Ինձ պարզապես կերան: Մեր շոու բիզնեսի պրոդյուսերական աշխարհն ապստամբեց: Երկար-բարակ չեմ պատմի, այդ մարդիկ արեցին ամեն ինչ, որ համերգը տապալվի: Ու նրանք գրեթե հասան իրենց նպատակին:

Համերգի օրը ստադիոնը դատարկ էր, այնտեղ ընդամենը 50 մարդ էր նստած. ահավոր անձրև էր: Մայքլն ու իր պրոդյուսերը կատաղած նստած էին գրիմարանում: Ես հասկանում եմ, որ տանուլ եմ տվել; Նստած եմ լրիվ դատարկված, ու այդ ժամանակ ինձ ասում են` Գասպարով, ձեզ են փնտրում: Մոտենում է մի տարեց կին ու արցունքն աչքերին ասում. «Տղաս, իմ դուստրը, որն ընդամենը 3 տոկոս տեսողություն ունի, նկարել է Ջեքսոնին: Ես աղաչում եմ, թող Ջեքսոնն իր ինքնագիրը թողնի այդ նկարին»:

Ես բացում եմ նկարը, իսկ այնտեղ, անհասկանալի ինչ-որ մեկն է նկարված: Դե, նա այդպես է Ջեքսոնին տեսնում: Մտնում եմ Ջեքսոնի մոտ: Նստած են Մայքլը, Մարսել Աբրահամը` նրա պրոդյուսերը, նրա բժիշկը, որը, ի դեպ, շատ լավ տղա էր ու հրաշալի էր խոսում ռուսերեն: Նայում են վրաս ոնց որ դատապարտյալի: Ես ասում եմ. «Թող Մայքլը ստորագրի այս նկարի վրա: Սա կույր աղջիկ է նկարել»: Մարսել Աբրահամը քիչ էր մնում ընկներ աթոռից: «Դու կորցրել ես մեկուկես միլիոն: Մենք իզուր թռել եկել ենք Սովետական Միություն: Ու դու եկել ինքնագիր ես խնդրում ինչ-որ աղջկա համա ՞ր: Դու լրիվ ես խելքդ թռցրել»: Ես ասում եմ.«Ինչ-որ աղջի՞կ: Միգուցե այդ ինքնագիրը նրա համար երջանկություն է: Միգուցե այդ ստորագրությունը նրա վրա այնպես ազդի, որ նա հանկարծ սկսի տեսնել: Ես միևնույն է, արդեն տանուլ եմ տվել: Թող ստորագրի»:

Մայքլը հարցնում է` ի՞նչ է պատահել: Նրան միաբերան սկսում են բացատրել: Ու Ջեքսոնը, որին ես ընդունում էի որպես տիկնիկի, ոչ թե մարդու, վերցրեց նկարը, ստորագրեց և ասաց. «Նրան ասացեք, որ ես կերգեմ: Դուք այստեղ բոլորդ խելագար եք: Ես չեմ կարող ելույթ չունենալ, եթե մարդիկ նման իրավիճակում են հայտնվում, սրա նման կորցնելով ամեն ինչ, գալիս ու լրիվ անծանոթ կույր աղջկա համար են խնդրում: Իսկ դու (դիմում է ինձ) գնա ու ստադիոն բեր ում ուզում ես»: Ի դեպ, նա այն ժամանակ այդպես էլ չվերցրեց իրեն հասնող հոնորարը: Դրա համար էլ ես չեմ կամենում հավատալ այն կեղտոտ բամբասանքներին, որ տարածում էին նրա մասին:

Ես ուղարկեցի իմ մարդկանց. «Բացեք դարպասները, հրավիրեք բոլորին Մայքլ Ջեքսոնի անվճար համերգին»: Ու ժողովուրդը լցվեց: Երբ Ջեքսոնը սկսեց երգել, ես գնացի: Չկարողացա մնալ: Տանն ասացի. «Նատաշա, ես ամեն ինչ տանուլ տվեցի»: Իսկ նա պատախանեց. «Հակառակը, դու շահել ես, համերգն ընթանում է, դու քո աշխատանքն ազնվորեն ես կատարել, իսկ փողերի վրա թքած, եթե անհրաժեշտ լինի, կվաճառենք տունը, ավտոմեքենան ու պարտքերը կտանք: Գլխավորը` դու հաղթեցիր: Նա երգում է, ու մարդիկ նրան լսում են»: