«Բարի գալուստ ՌԴ». մեքենայով ՌԴ կովկասյան տարածաշրջանում երթևեկելը խենթություն է

Մեքենայով ՌԴ կովկասյան տարածաշրջանում երթեւեկելը խենթություն է, որի համար հարկավոր է թանկ վճարել: Հատկապես ՌԴ Կաբարդինա-Բալկարիայի հանրապետություն մտնող եւ այնտեղից դուրս եկող օտարերկյա համարանիշներով ավտոմեքենաները, իսկ դրանք հիմնականում ՀՀ եւ ադրբեջանական պետհամարանիշներով տրասպորտային միջոցներն են, ենթակա են փաստաթղթերի ստուգման ու գրանցման:

Այստեղ մանրակրկիտ պեղվում են ոչ միայն անձնագիրը, վարորդական իրավունքի վկայականն ու տեխանձնագիրը, այլև կրակմարիչի, դեղարկղի, նախազգուշացնող ազդանշանի առկայությունը: Ամեն դեպքում դուք իրավախախտ եք, քանզի վերոնշյալի հետ կապված խնդիրներ չունենալու դեպքում կթվարկեն ձեր կողմից «թույլ տրված» ճանապարհային երթեւեկության և մեքենայի վարման կանոնների խախտման «մահացու մեղքերի» մի այնպիսի շարան, որը լավագույն դեպքում ենթադրում է վարորդական իրավունքից զրկում կամ աստղաբաշխական չափի դրամական տուգանք: Եվ այստեղ էլ սկսվում է կաշառքն ու գնի շուրջ սակարկումը:

Այս անցակետերում, որոնք 100-200 կմ հեռու են ռուս-վրացական պետական սահմանից եւ տեղակայվել են ահաբեկչությունները կանխելու համար, անձնագրի մեջ դրված 200-ից մինչեւ 1000 եւ ավելի ռուբլիների (կախված «խախտման» բնույթից) կաշառքի մասին տեղյակ են այն վարորդներն ու ուղեւորները, ովքեր գեթ մեկ անգամ մեքենայով համարձակություն են ունեցել անցնել վրաց-ռուսական սահմանը եւ երթեւեկել Ռուսաստանում: Գրեթե նույն վիճակն է Հյուսիսային Օսեթիայում, որտեղ ի տարբերություն Կաբարդինիայի անցակետեր չկան, բայց ճանապարհային ոստիկանության աչալուրջ հայացքներից չեն վրիպում հայկական, վրացական ու ադրբեջանական պետհամարանիշները:

Ինչ վերաբերվում է վրաց-ռուսական պետական սահմանային անցակետին, ապա այստեղ սկսվում են հերթն առաջ գցելու «բարի ծառայությունները», որոնցից շատերն են օգտվում և պիկ ժամերին վճարում են 500-ից մինչև 4-5000 ռուբլի՝ մի քանի կիլոմետր ձգվող հերթի մեջ, 30-35 աստիճան շոգի պայմաններում տառապալից սպասումներից ազատվելու համար: Այս դեպքում հիմնականում աշխատում են միջնորդները, իսկ սահմանային ծառայության ու ճանապարհային ոստիկանության աշխատակիցներն աչք են փակում քաղաքացիական անձանց ապօրինությունների վրա:

ՌԴ տարածքում, շուրջ 600 կմ ճանապարհահատվածում, մեքենան 8 անգամ կանգնեցրել են, ստուգել փաստաթղթերն ու բեռնախցիկը: Եթե հետաքրքիր է՝ ասեմ, որ որեւէ անցակետում փող չեմ տվել: Լսելով, որ լրագրող եմ, դժկամությամբ, կամ հիասթափված հայացքով «մեծահոգաբար» թույլ են տվել ճանապարհս շարունակել: Ոստիկաններից ոմանց խոստացել եմ գրել իրենց «քրտնաջան ու բարի ծառայության» մասին, որն այլ կերպ, քան կազմակերպված հանցագործություն չի կարելի անվանել:

Հայե՛ր, գիտե՞ք որ. ֆեյսբուք: