Արցախցիները հաճախ ստիպված են մի քանի տեղ աշխատել, որպեսզի կարողանան տարրական ընտանիքի կարիքները հոգալ․ Տաթևիկ Խաչատրյան

«Ես Տաթևիկ Խաչատրյանն եմ: Արցախի բռնի տեղահանությունից հետո ընտանիքիս հետ հաստատվել եմ իմ մայր Հայաստանում, և այստեղ հավաքված հազարավորների պես երազում եմ վերադառնալ իմ փոքր հայրենի Արցախ: Սակայն այսօր մեզնից փորձում են խլել այդ իրավունքը՝ մեզ հակադիր գաղթականի, կրկնակի գաղթականի կարգավիճակ տալով»,- այս մասին Ազատության հրապարակում տեղի ունեցող «Ի պաշտպանություն արցախցիների իրավունքների» հանրահավաքի ժամանակ ասաց արցախցի մայր , լրագրող Տաթևիկ Խաչատրյանը։

Իր ելույթում նա ընդգծեց, որ արցախցիներին ասում են, թե սա ստամոքսակռիվ է, մարդկանց մեջ տարբեր տեսակի թեզեր են շրջանառում։

«Եթե «40+10»-ը դադարում է, մարդիկ հայտնվում են դրսում: Ի՞նչ պետք է անեն, հարցնում եմ: Իսկ ինչպե՞ս կարելի է պայմանական Ռոստովից կամ չգիտեմ՝ Պորտուգալիայից պայքարել վերադարձի իրավունքի համար: Վերադարձի իրավունքը հնարավոր է կայացնել միմիայն մեր մայր հայրենիքում»,- ասաց Տաթևիկ Խաչատրյանը: Նա նաև խոսեց արցախցիների անհավասար աշխատանքային պայմաններից։

«Արցախցի ուսուցիչն այսօր ծանր ֆիզիկական աշխատանք է կատարում: Հարցնում եմ ձեզ՝ ինչո՞ւ երեկվա ազատամարտիկը, 1000 պատերազմ անցած, այսօր տաքսի է վարում: Ինչո՞ւ այս մարդիկ մինչև հիմա դրսևորում են՝ իբր գոյություն ունի զբաղվածության ծրագիր: Որտե՞ղ է դրա արդյունքը և ինչո՞ւ են մարդիկ շարունակում աշխատանք փնտրել և գտնում միայն միջինից ցածր աշխատավարձով աշխատանք: Երբ ասում եք՝ դադարեցնում եք «40+10»-ը, դուք ընդհանրապես մտածո՞ւմ եք 55 և բարձր տարիքի ծնողների մասին, ովքեր աշխատաշուկայում մրցունակ չեն: Ի՞նչ պետք է անեն այս մարդի՞կ: Կա արդյոք այս հարցերի պատասխանը: Երբ Ազգային ժողովի ամբիոնից հայտարարում եք, որ կրճատում եք, որ գնան և աշխատեն, արդյո՞ք կարծում եք, որ հնարավոր է ընդամենը 50000 ստանալով բնակվել և ապահովել ընտանիքի նորմալ կենսապայմանները: Եթե այդպես է, առաջարկում եմ տեղերով փոխվել: Եկեք մենք ապրենք ձեր ապարտամենտներում, ձեր աշխատավարձերով, դուք ստացեք «40 +10»-ը, և կտեսնենք, թե ինչպես եք արժանապատիվ գոյատևում: Եղեք օրինակ»,- առաջարկեց արցախցին։

Նա նաև ընդգծեց, որ արցախցիները հաճախ ստիպված են մի քանի տեղ աշխատել, որպեսզի կարողանան տարրական ընտանիքի կարիքները հոգալ:

«Դուք տեսե՞լ եք պատերազմի մասնակից ընտանիքների՞, դուք տեսե՞լ եք պայթյունից տուժած ընտանիքների՞: Հարց եմ տալիս՝ տեսե՞լ եք, ի՞նչ վիճակում են գտնվում այդ մարդիկ: Դուք մինչև հիմա անգամ կարգավիճակ չեք տվել պայթյունից զոհ դարձածներին»,- նշեց նա։