Կարծես մայրս կամ տատիկս պատրաստած լինի. Ուրարտուի նորեկը` հայկական խոհանոցի մասին

«Ուրարտուի» նորեկ Դմիտրի Տիխին РБ Спорт-ին տված հարցազրույցում նշեց, որ տպավորված է Հայաստանի համեղ ուտեստներով՝ համեմատելով դրանք իր մայրիկի կամ տատիկի պատրաստած ուտելիքի հետ, փոխանցում է Armsport-ը։
— Ինչ կասեք Հայաստանում ուտելիքների մասին։
— Այստեղ ամեն ինչ շատ համեղ է: Ավելին՝ ես դեռևս ռեստորանում էլ չեմ եղել, խոսում եմ մարզաբազայի սննդի մասին:
— Ի՞նչ տարբերություն կա Հայաստանի և Ռուսաստանի մարզաբազայի սննդի միջև:
— Չեմ ասի, որ այստեղ շատ էքսկլյուզիվ ուտեստներ են: Բայց ուտելիքն այստեղ կարծես թե պատրաստված լինի մոր կամ տատիկի կողմից, շատ տնային է: Համը տարբերվում է, զգացվում է, որ ուտելիքը սիրով է պատրաստված, հոգով: Չգիտեմ՝ ինչպես նկարագրել: Հենց կերա, այդ միտքը միանգամից առաջացավ:
— Իսկ տեղական խոհանոցից ինչ-որ բան կա՞ ընտրացանկում:
— Ոչ: Ի վերջո, սա մարզաբազա է, որտեղ սնվում են ֆուտբոլիստները: Այստեղ փորձում են սնունդը համապատասխանեցնել պրոֆեսիոնալ մարզիկներին: Ընտրացանկը նույնն է, ինչ Ռուսաստանի ակումբի բազայում՝ սպագետի, բրինձ, հնդկաձավար, հավ, տավարի միս, տարբեր աղցաններ:Բանջարեղենները համային առումով շատ տարբերվում են: Այստեղ դրանք իրականում շատ համեղ են: Լոլիկները կարծես մանկությունից՝ բանջարանոցից լինեն: Հայկական ուտելիքի մասին կարելի է անվերջ խոսել, այն իսկապես շատ համեղ է: Բայց կրկնեմ՝ քաղաքում դեռ որևէ տեղ չեմ սնվել: Այս պահին ինձ այլ բաներ են հետաքրքրում, զբաղված եմ լրիվ այլ բաներով։