Նստակյաց ապրելակերպի հետևանքով առաջացող հիվանդություններ. ինչպե՞ս են արտահայտվում

Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունն ահազանգում է նստակյաց կյանք վարող մարդկանց սպառնացող հիվանդությունների մասին, որը հայտնի է հիպոդինամիա (հունարեն՝ «նվազեցված ակտիվություն») գիտական ​​անվանմամբ։

Անվանումն արդեն իսկ բացահայտում է երևույթի ֆիզիոլոգիական դրսևորումը ՝ հենաշարժական ապարատի և նյարդային համակարգի նվազեցված ակտիվությունը, ինչը հանգեցնում է մկանների ատրոֆիայի և ողնաշարի ծանրաբեռնվածության մինչև 40% աճի:

Վիճակը հանգեցնում է դեֆորմացիաների, ողերի և միջողնային սկավառակների դուրս գալուն։ Անոթային տոնուսի նվազման հետ մեկտեղ ուղեղի արյան մատակարարումը կարող է վատթարանալ՝ հանգեցնելով անդառնալի հետևանքների։

Անուղղակի ազդեցություն է ունենում սրտի և արյան անոթների վրա. ծայրամասային արյան անոթների տոնուսը, որոնք գտնվում են մկանային զանգվածում և սրտում, նվազում է, ընտելանալով ցածր անոթային դիմադրությանը, նվազեցնում է արտամղված արյան ծավալը և ճնշումը, որը պահպանում է արյան հոսքը: Այս ամենը հանգեցնում է ներքին օրգանների արյան պերֆուզիայի նվազմանը, փոխանցում է Aysor.am-ը։

Վերոհիշյալ բոլոր ֆիզիոլոգիական փոփոխությունները կարող են հանգեցնել կոնկրետ հիվանդությունների, որոնցից շատերը բարդացնում են կյանքը

Ամենատարածվածներից են՝

Հեմորոյ,

արգանդի վզիկի հետ կապված խնդիրներ,

միջողնաշարային ճողվածք,

ստորին վերջույթների երակների վարիկոզ լայնացում,

նյութափոխանակության համախտանիշ, որն առաջին հերթին դրսևորվում է ավելորդ քաշով և սրտանոթային հիվանդություններով,

աղիքների և աղեստամոքսային տրակտի օրգանների հիվանդություններ՝ կապված դրանց տոնայնության հետ՝ գրգռված աղիքի համախտանիշ, դիսֆագիա, ինչպես նաև աղիների ուռուցքաբանական հիվանդություններ,

թոքերի քրոնիկ օբստրուկտիվ հիվանդություն,

անքնություն, անհանգստություն։

Ամենատարածվածներից են նաև ողնաշարի տարբեր մասերի և հարակից մկանների հետ կապված խնդիրները:

Բժիշկները նույնիսկ հատուկ տերմին են ներմուծել՝ «համակարգչային պարանոց», համակարգչային մոնիտորի մոտ մշտական ​​աշխատանքի ժամանակ պարանոցի վրա մեծ ծանրաբեռնվածության պատճառով։

Նստակյաց կյանքի հետևանքով առաջացող հիվանդությունների կանխարգելումը պարզ է՝ աշխատանքից ազատ ժամերին ակտիվ կյանք վարել, հնարավորության դեպքում՝ փոխել գործունեության ոլորտը, թույլ չտալ, որ սթրեսը գերիշխող գործոն դառնա կյանքում։