«Թող մեզ լսեին, Սոֆիայում բանակցեին». Վահագն Ալեքսանյանը՝ Բաքվում հայերի դատավարության մասին
Մեր խմբակցությունից եղել է արձագանք այդ թեմայով՝ Ռուստամ Բաքոյանի կողմից: News.am-ի փոխանցմամբ՝ այս մասին այսօր՝ հունվարի 20-ին ԱԺ-ում լրագրողների հետ զրույցում նշեց ԱԺ ՔՊ խմբակցության պատգամավոր Վահագն Ալեքսանյանը՝ անդրադառնալով դիտարկմանը, որ իշխանության բարձր մակարդակով հայտարարություններ չեղան Բաքվում հայ ռազմագերիների դատավարության վերաբերյալ:
Հարցին՝ Բաքոյանն արտահայտել է ՔՊ խմբակցության դիրքորոշո՞ւմը, նա պատասխանեց. «Մենք նմանատիպ քննարկում ու որոշում չենք ունեցել, բայց ես վստահ եմ, որ խմբակցությունում ոչ մեկ տարաձայնություն չունի պարոն Բաքոյանի այս հայտարարության հետ»:
Նա շարունակեց, որ այդ թեմայով չպետք է խոսեին վարչապետը, ԱԳ նախարարը կամ փոխվարչապետը, այլ պետք է խոսեին այն մարդիկ, որոնք ներգրավված չեն բանակցություններում. «Այստեղ դիվանագիտական նյուանս կա: Ասքան ժամանակ, երբ մենք խոսել ենք գերիներին հետ վերադարձնելու մասին, մենք մշտապես ասել ենք, որ ամենօրյա աշխատանք ենք տանում այդ ուղղությամբ և հավելյալ հանրայնությունը այս գործընթացին միայն խանգարելու է: Հիմա եթե սրտհովանքի համար կարծում եք, որ պետք էր մեկ-երկու կոշտ արտահայտություն անել, ու դրանով դա օգնելու էր մեր գերիների վերադարձին, դուք սխալվում եք: Հավելյալ հանրայնությունը, հանրայնացումը այս պրոցեսին միայն ու միայն խանգարելու է և վստահեցնում եմ, և վստահեցնում եմ, որ ՀՀ կառավարությունը ոչ մի վայրկյան չի դադարել և չի դադարելու աշխատել այս ուղղությամբ»:
Ինչ վերաբերում է հարցին, թե Բաքվում հայ ռազմագերիների լուսանկարների տեսարանն իրեն որևէ մեղքի զգացողություն, որպես իշխանության անդամ, չի՞ առաջացել, Ալեքսանյանն արձագանքեց. «Բայց ես չեմ հասկանում այդ հարցի իմաստը: Ես չեմ հասկանում այդ մեղքի զգացողության մասին հարցը: Ասենք, այս հարցը ընդիմությանը տվե՞լ եք»:
Նա ընդգծեց, որ այդ լուսանկարները տեսնելը մեծ ցավ էր. «Բնականաբար, ես շատ կուզենայի, որ այդ ամեն ինչը տեղի ունեցած չլիներ, որ Լեռնային Ղարաբաղի մեր գործընկերները ժամանակին լսեին մեզ ու գնային Սոֆիա բանակցելու և ոչ թե լսեին Հայաստանի ընդդիմադիր ուժերին ու չգնային Սոֆիա: Ես չեմ ասում, իրենք են մեղավոր, որ այնտեղ են գտնվում:
Կառավարության լռությունը առհասարակ գերիների վերադարձի հետ կապված պայմանավորված է նրանով, որ պրոցեսի լավագույն շահից է բխում հնարավորինս քիչ հանրայնացումը»: