Շարժիչ նեյրոնի հիվանդություն․ ախտանշանները

Շարժիչ կամ մոտոր նեյրոնի հիվանդությունը մի խումբ հիվանդությունների հավաքական անվանումն է, որոնք ախտահարում են շարժիչ նյարդերը կամ նեյրոնները:

ՇՆՀ ժամանակ շարժիչ նեյրոններն աստիճանաբար մեռնում են: Քանի որ դրանք կամային շարժումները կառավարող նեյրոններ են, հիվանդությունն ընթանում է մկանների աստիճանական հարաճուն թուլությամբ, որն ի վերջո հանգեցնում է պարալիզի, փոխանցում է Aysor.am-ը։

ՇՆՀ-ներին են դասվում համանման պատճառագիտությամբ և կլինիկական ընթացքով հետևյալ հիվանդությունները՝

ընտանեկան շարժիչ նեյրոնի հիվանդություն,

Քենեդու հիվանդություն,

ամիոտրոֆիկ կողմնային սկլերոզ (հայտնի է նաև որպես Լուի Գերինգի հիվանդություն),

առաջնային կողմնային սկլերոզ,

հարաճուն բուլբար պարալիճ,

հարաճուն ողնուղեղային մկանային ատրոֆիա:

Հիվանդության ավելի հաճախ հանդիպող սկզբնական նշաններն են՝

թուլություն ձեռքերում և դաստակներում,

աղավաղված խոսք (քթային),

թուլություն ոտքերում,

թուլություն ուսագոտու շրջանում, որի պատճառով դժվարանում է ձեռքը բարձրացնելը,

մկանային ջղաձգումներ (ցնցումներ) կամ թրթռումներ, ինչպես նաև կարկամություն և ջլային ռեֆլեքսների ուժգնացում (հիպերռեֆլեքսիա):

Ավելի ուշ ՇՆՀ-ով մարդկանց մոտ զարգանում է՝

շարժունակության նվազում կամ վերացում (դժվար են քայլում, կաղում են),

խոսքի, շնչելու կամ կլման հետ կապված դժվարություններ, որի հետևանքով աճում է խեղդվելու, սննդային մնացորդներով թոքերի ասպիրացիայի ռիսկը:

ՇՆՀ-ով քիչ թվով մարդկանց մոտ զարգանում է դեմենցիա (թուլամտություն):

ՇՆՀ-ի ժամանակ զգայարանների գործունեությունը չի տուժում (տեսողություն, լսողություն, համի զգացողություն և հոտառություն):

ՇՄՀ-ի մեծ մասը զարգանում է ինքնաբուխ, առանց որևէ տեսանելի պատճառի: Ընդհանուր առմամբ, համոզմունք կա, որ ՇՄՀ-ը պատճառվում է արտաքին միջավայրի, կենսակերպի և գենետիկական գործոնների համադրությամբ:

ՇՆՀ-ի սկզբնական փուլերում ախտորոշումը կարող է բավականին դժվարանալ, քանի որ գանգատները կարող են նմանվել այլ հիվանդությունների համանման ախտանիշներին: Նման դեպքերում ախտորոշիչ մոտեցումն այլ հիվանդությունները ժխտելն է:

Բժիշկը կարող է հիվանդին ուղեգրել նյարդաբանի խորհրդատվության, ով կզննի և կառաջարկի տարբեր հետազոտություններ, այդ թվում՝

արյան թեստ,

մկանի բիոպսիա,

նյարդամկանային գործունեությունը գնահատող հետազոտություններ: