Իսրայելը գնում է Ադրբեջանի ճանապարհով. Փորձում է հասնել Գազայի օկուպացիային, ինչպես Բաքուն տեղահանեց արցախահայությանը. Պետրոսյան (Տեսանյութ)

Իսրայելա-պաղեստինյան պատերազմը դեռ կարող է շարունակվել։ Ամեն դեպքում Իսրայելի նպատակները և դրանց ուղղված հռետորաբանությունը այդ մասին են խոսում։ Իսրայելը ևս փորձեց օգտվել աշխարհաքաղաքական նպաստավոր իրավիճակից, ինչպես փորձեց օգտվել մեր տարածաշրջանում Իսրայելի ոչ ֆորմալ դաշնակից Ադրբեջանը։ Այսինքն, օգտվել բարենպաստ իրավիճակից և լուծել իր համար ռազմավարական խնդիր։ Ինչպես Ադրբեջանը հասավ Արցախի ամբողջական օկուպացիային և հայաթափմանը, այնպես էլ Իսրայելը փորձում է իր համար լուծել Գազայի հատվածի խնդիրը։ «ՓաստԻնֆոյի» եթերում ասել է տարածաշրջանային հարցերով փորձագետ Արմեն Պետրոսյանը։

Բանախոսի դիտարկմամբ, Իսրայելի մաքսիմալ նպատակը Գազայի բնակչության ամբողջական ազատումն էր և Իսրայելի օկուպացիան, իսկ պլան Բ-ն՝ այնպիսի վարչակարգի ձևավորումը, ինչպիսին կա արևմտյան ափում՝ Իսրայելի կողմից վերահսկելի։ Իսկ քանի որ այդ ամբողջական նպատակները չեն իրականացվել, Իսրայելը կշարունակի ռազմական գործողությունները։

Փորձագետը նշում է, որ ողջ արաբական, մուսուլմանական ներկայացուցիչների կողմից, որոնք խոսում են այս հակամարտության մասին, հռետորաբանությունից բացի այլ գործողություններ չկան։ Մուսուլմանական աշխարը շահագրգռված չէ, որպեսզի ՀԱՄԱՍ-ը հաջողության հասնի, քանի որ, եթե անգամ այս տեսքով էլ պահպանվի իշխանությունը Գազայում՝ դա կգնահատվի որպես ՀԱՄԱՍ-ի կողմից իշխանություն։ Մուսուլմանական երկրները որևէ կերպ չեն ցանկանում, որպեսզի այս իսլամական կազմակերպությունը շարունակի իր դերակատարումը Գազայում։

Անդրադառնալով պատերազմի արդյունքում Իրանի դիրքերի ամրապնդմանը, փորձագետը նշեց, որ ընդհակառակը, Իրանի «դիմադրության առանցքի» թուլացում ենք տեսնում՝ ԱՄՆ-ի գործուն աջակցությամբ։ ԱՄՆ-ն իր ներկայությամբ, ըստ էության, կարողացավ թուլացնել կամ գրեթե զրոյացնել Իրանի ուղղակի ներգրավվածությունը ռազմական գործողություններին և դրան զուգահեռ հնարավորություն տալ Իսրայելին, որպեսզի բոլոր հնարավոր ուղղություններով թուլացնի Իրանի դիրքերը։

Այն հարցին, թե, ի վերջո, ո՞ր երկների դիրքերը ամրապնդվեցին տարածաշրջանում, բանախոսը նշեց, որ ամենից շատ մեծացավ Կատարի ազդեցությունը, որովհետև, փաստացի, Կատարի ազդեցությամբ, միջամտությամբ և միջնորդությամբ է տեղի ունենում այս հումանիտար հրադադարը և գերիների ազատ արձակումը։ Այսինքն, այսօր տարածաշարջանում գաճաճ պետություն մի ամբողջական միջազգային կառույցի՝ ՄԱԿ-ի դերակատարում է իրականացնում։ Երբ այնտեղ պատերազմը ավարտվի, այդ դերակատարները վերադառնալու են մեր տարածաշրջան։

Անդրադառնալով Հայաստանի և Սաուդյան Արաբիայի միջև հաստատված դիվանագիտական հարաբերություններին, փորձագետը նշեց, որ կարևոր ուղղություն է, որի բացակայությունը պայմանավորված է եղել Արցախյան հիմնախնդրով։ 44-օրյա պատերազմի ավարտից հետո փաստացի իրավիճակ փոխվեց մեր տարածաշրջանում, որն ավելի զարգացվեց սեպտեմբերին տեղի ունեցածով, և դրան զուգահեռ ընթանում է և՛ Հայաստան-Ադրբեջան, և՛ Հայաստան-Թուրքիա կարգավորման գործընթացներ, բնականաբար, Սաուդյան Արաբիան ևս փոխեց իր մոտեցումը։ «Տարածաշրջանը հանգիստ չէ, ինչ վերաբերվում է խաղաղության, բնականաբար, այս տարածաշրջանում հանգստության, կայունության, խաղաղության մասին շատ վաղ է խոսելը»,- ասել է Ա. Պետրոսյանը։

Մանրամասները՝ տեսանյութում։