Ցավ երիկամների շրջանում․ Կարող է առաջանալ նաև արտաերիկամային խնդիրների պատճառով

Երիկամների շրջանի ցավը կարող է առաջանալ առողջական տարբեր խնդիրների ժամանակ:

Այդ շրջանի ցավերի առկայության դեպքում պետք է դիմել բժշկի, որ հայտնաբերվի ցավի ճիշտ պատճառը: Երիկամային ցավերը կարող են ի հայտ գալ պիելոնեֆրիտի (երիկամների վարակ), երիկամների կամ միզուղիների քարի կամ երիկամների հետ կապ չունեցող այլ խնդիրների պատճառով։

Երիկամների շրջանի ցավը (ռենալ ցավ) տեղակայվում է գոտկատեղից քիչ վերև (կողերից ներքև)՝ աջ կամ ձախ կողմում: Երիկամային ցավը կարող է տարածվել այլ շրջաններ, օրինակ՝ ճառագայթվել դեպի աճուկներ, որովայն կամ ցավի հակառակ կողմը:

Երիկամներից մեզը միզածորանով արտահոսում է ներքև և կուտակվում միզապարկում, որտեղից միզելու ընթացքում միզուկի միջոցով հեռանում է օրգանիզմից: Միզուղիների այս դատարկող (դրենաժային) ուղու ցանկացած հատվածի խնդիրը կարող է առաջացնել ցավ, օրինակ՝

քարեր,

երիկամների վարակային բորբոքում (պիելոնեֆրիտ),

այլ տեսակի երիկամային հիվանդություններ:

Մկանային ծագման մեջքի ցավերը սովորաբար տեղակայվում են գոտկատեղում, իսկ երիկամային ցավերն ավելի բարձր դիրքում են (անմիջապես կողերից ներքև) և ավելի խոր ընկած: Ի տարբերություն մկանացավերի, երիկամային ցավերը սովորաբար ուղեկցվում են ջերմությամբ, փսխումներով և միզարձակման ցավոտությամբ, որը կոչվում է դիզուրիա:

Երիկամների շրջանի ցավերը կարող են առաջանալ նաև այլ՝ արտաերիկամային պատճառներից, օրինակ՝

ողնաշարի կամ կողերի հետ կապված խնդիրներ

մկանային ցավեր,

թոքաբորբ, երբ ընդգրկված է նաև թոքամիզը (պլևրա),

փայծաղի կամ լյարդի հիվանդություններ,

միջողնային սկավառակի ճողվածք:

Երիկամային ցավն ախտորոշելիս բժիշկը կզրուցի, կզննի, որից հետո կարող է նշանակել որոշ հետազոտություններ, ինչպիսիք են՝

արյան և մեզի թեստեր,

գերձայնային հետազոտություն (սոնոգրաֆիա):

Դժվար ախտորոշվող դեպքերում բժիշկը կարող է առաջարկել նաև համակարգչային տոմոգրաֆիա (ԿՏ):

Երիկամային ցավի բուժումը կախված է առաջացման պատճառից, ցավի ուժգնությունից և հիվանդի ինքնազգացողությունից:

Մեղմ և չափավոր ցավերը կարող են մեղմանալ սովորական ցավամոքիչ դեղերով, օրինակ:

Պետք է դիմել բժշկի, երբ մեջքի ցավերն ուղեկցվում են թվարկված նշաններից մեկնումեկով՝

մեզի գույնի փոփոխություններ, արյունամիզություն կամ ցավոտ միզարձակում,

անհապաղ միզելու մշտական զգացողություն,

ջերմություն,

մեզում ավազահատիկի (երիկամային մանր քար) առկայություն,

ինքնազգացողության վատացում: