Թվեր կրակելը մի բան է, հակամարտող պետությունների միջև սահմաններ գծելը՝ մեկ այլ բան

Դեռ 2023-ի հուլիսին, երբ Փաշինյանը հայտարարում էր, թե ինքը 29800 քառ․ կիլոմետրանոց Հայաստանի Հանրապետության վարչապետն է և այդպիսին է եղել միշտ, նույն օրը նաև խոսում էր 86․600 քառ․կիլոմետրանոց Ադրբեջանի մասին։ Ի՞նչ է սա նշանակում։ Սա չի՞նշանակում, որ դեռ ամիսներ առաջ է նա Արցախի Հանրապետությունը տեղավորել այդ թշնամի պետության կազմում։

Այսինքն, նախ՝ ձեռք-ձեռքի տված՝ տեղավորում են, փաշինյանն էլ՝ իր վերևում նշված թվերը անգիր արածի նման հայտարարում է, իսկ հետո արդեն թերապիայի ճանապա՞րհն են փորձարկում՝ կեղծ բնապահպանների միջոցով․․․ երկարատև շրջափակման մեջ՝ ցրտի և սովի մատնելով 120 000 հազար մարդու։

Բայց երբ սա էլ չի վհատեցնում արցախցիների կամքը, անգազ, անլույս, անհամար դժվարությունների դեմ պայքարող արցախցուն արդեն և՛ էլեկտրաշոկի են ենթարկում, և՛ վիրահատական միջանտության, և բռնի ուժի և ըստ էության, զենքի ուժ կիրառելով՝ ստիպում են արագ լքել Արցախը, կամ՝ դառնալ ադրբեջանի քաղաքացիներ։

Սա է տեղի ունեցել և տեղի է ունեցել ներկա իշխանության լուռ համաձայնությամբ։

Մի քանի ամիս շարունակ Արցախի երեսնամյա անկախությունն ուրանալով՝ փաշինյանը վկայակոչում է ինչ-որ ադրբեջանահաճո թվերը։

Ընդ որում, նաև՝ երբեք չանդրադառնալով այն փաստին, որ Խորհրդային ադրբեջանի կազմից Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզը խորհրդայի՛ն օրենքների համաձայն է դուրս եկել։

Ավելին, այս մարդը հայության շահերին շարունակ դեմ գործելով՝ իր այդ գործի անունը «պրագմատիզմ» է դնում։

Բայց թվեր կրակելը մի բան է, հակամարտող պետությունների միջև սահմաններ գծելը՝ մեկ այլ բան։ Եվ այն, որ 2020-ից ադրբեջանի զորքերը հայկական տարածքի մեջ մտնելով դուրս չեն գալիս, իսկ Հայաստանի իշխանությունը այդ հարցը բարձիթողության է մատնել, բոլորս ենք տեսնում։ Այսինքն, լինելով ՀՀ վարչապետը նա ՀՀ շահերի մասին չի մտածում, բայց ադրբեջանական չեղած անկլավներ է հորինում, ադրբեջանի նախագահի հաթաթաներն է փոխանցում մեզ։ Այդ հաթաթաները ալիևը միշտ է տվել, նաև այն ժամանակ, երբ պարտված էր։ Բայց տարբերությունն այն է, որ առաջ դա իր ներքին լսարանին էր ուղղում, իսկ հիմա՝ ՀՀ վարչապետին։

Բնականաբար, հայկական կողմը բազմաթիվ փաստարկներ ունի, որոնցով կարող է լռեցնել ալիևին, սակայն կարևոր է, թե՝ ո՞վ է բանակցողը։ Եթե այդ բանակցողն անկարող է հայկական շահը հետապնդել, անկարող է ՀՀ տարածքային ամբողջականության դիրքերից հանդես գալ, ուրեմն պիտի հեռանա։

Այլապես, ի՞նչ ասել է ինչ-որ թվեր հրապարակ նետել, երբ դեռ պետությունները չեն իրականացրել սահմանազատում-սահմանագծում, երբ դեռ ադրբեջանն իր զորքը հետ չի քաշել մեր սահմանամերձ հատվածներից, ի վերջո, ի՞նչի շուրջ է բանակցությունը՝ ինչ-որ բանավոր հնչեցված կամայական թվերի՞։ Ինչ-որ անհիմն «անկլավների՞»։

Հայաստանը տիրապետում է բոլոր արխիվային քարտեզներին /ընդ որում, ՌԴ նախագահը ևս հայտարարել է, որ Հայաստանի քարտեզներ կան զինվորական շտաբի տիրապետության տակ/ և քանի դեռ հստակ չէ, թե՝ կոնկրետ ի՞նչ հիմքերով, ի՞նչ քարտեզներով են կողմերն առաջնորդվելու, Հայաստան խորհրդարանական պետության վարչապետը իրավունք չունի օդի մեջ չփաստարկված և կամայական թվեր հնչեցնել։

Ըստ էության, գործ ունենք ՀՀ տարածքային ամբողջականության խախտման հրապարակային փաստի հետ, ինչը նշանակում է՝ Հայաստանի գլխավոր դատախազը պարտավոր է քրեական գործ հարուցել։

Աղբյուր` Փաստինֆո