Ձեթը ծխախոտի դիմաց, շաքարավազը` հացի. ինչպես է Արցախը դիմադրում հումանիտար ճգնաժամին
Ադրբեջանի կողմից Արցախն ամբողջությամբ շրջափակելու հետևանքով երկրում հումանիտար ճգնաժամն արդեն ոչ թե օրեցօր է սրվում, այլ ժամ առ ժամ։ Մարդիկ սննդի, առաջին անհրաժեշտության իրերի պակասի կամ առհասարակ չլինելու պատճառով սկսել են բարտերային տարբերակով միմյանց օգնել։ Այս մասին Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասել է Արցախի մարդու իրավունքների պաշտպանի օգնական Մերի Ասատրյանը։
«Մենք արդեն մոտ 2 ամիս է` ահավոր, ուղղակի սարսափելի վիճակում ենք։ Այստեղ պաշար չի մնացել մինչև հունիսի 15-ը տեղափոխված բեռներից։ Արցախցիներն առավոտից երեկո դժվարություններ հաղթահարելով են անցկացնում։ Խանութներում դատարկություն է, որևէ բան գտնելն արդեն անհնար։ Հիմա սոցցանցերում խմբեր կան, որտեղ մարդիկ գրում են, թե ով ինչի կարիք ունի ու բարտերային տարբերակով փոխանակում են ապրանքները։ Հիմնականում ձեթ, շաքարավազ, հիգիենայի պարագաներ են ցանկանում մարդիկ գտնել, վառելիք, բայց առհասարակ ամեն ինչի մասին էլ հայտարարություններ կան»,– նշել է Ասատրյանը։
Արցախցիները բարտերի միջոցով ձեթը փոխարինում են ծխախոտով, սուրճը` հացով, դեպքեր էլ լինում են, որ օճառն ուղղակի կիսում են ու մի մասը տալիս դրա կարիքն ունեցողին։ ՄԻՊ-ի օգնականն ասել է, որ բախտները բերել է, ամառ է, դեռ միրգ ու բանջարեղեն աճում է, սակայն այս առումով էլ խնդիր կա. վառելիք չկա` ապրանքը գյուղերից քաղաք հասցնելու համար։
Մերի Ասատրյանը վստահեցրել է, որ արցախցին այսօր ապրում է 1 օրով, քանի որ այնքան է զբաղված այդ օրը սնունդ կամ առաջին անհրաժեշտության իրեր ձեռք բերելով, որ չի հասցնում վաղվա մասին մտածել։ Այս ամենի հետ մեկտեղ, Արցախում խախտված են գազի, էլեկտրականության, ջրի մատակարարումները։
«Այնպես չէ, որ դեկտեմբերից մինչև հունիս այնքան ապրանք է բերվել Արցախ, որ կարող էր ամբողջությամբ հերիքել նման իրավիճակում, իսկ այս 2 ամսվա ընթացքում առհասարակ վիճակն ավելի ահավոր է դարձել։ Մարդիկ սովի են մատնվում, և սա մեզ տանում է դեպի ցեղասպանություն, ինչքան էլ, որ դա դաժան հնչի»,– ընդգծել է Արցախի ՄԻՊ–ի օգնականը։
Հուլիսի 26-ին առաջին անհրաժեշտության շուրջ 400 տոննա ապրանքով բեռնված 19 բեռնատար Երևանից ուղևորվեցին ավելի քան 225 օր շրջափակման մեջ գտնվող Արցախ։ Բեռնատարները հասել են Սյունիքի Կոռնիձոր համայնք և մինչ օրս կանգնած են Լաչինի միջանցքի սահմանին։