Մինչ Հայաստանը փողերը քամուն է տալիս՝ Ադրբեջանն առաջ է մղում իր հակահայկական քարոզչության մեքենան

Ադրբեջանը, որը հանդիսանում է մեր արևելյան հարևանը, ամեն կերպ աշխատում է Հայաստան անունը գցել, միջազգային հանրությանը ներկայացնել որպես ագրեսոր: Կարելի է ասել Ադրբեջանը որոշ չափով հասնում է իր նպատակին: Միջոցները տարբեր են' կեղծ տեղեկություններ, խեղաթյուրված պատմություն, իսկ այդ ամենին կարողանում է հասնել միջազգային հարթակներում իր դիվանագիտական զենքերը գործի դնելով: Հայաստանը գումարներ է ծախսում ստամոքս կշտացնելու, իսկ Ադրբեջանը՝ ուղեղ լվանալու: Ի տարբերություն մեր կառավարության, Ադրբեջանը հստակ գիտի՝ ինչի վրա և ինչպես ծախսել պետական բյուջեն: Իսկ մեր կառավարությունը, կոպիտ ասած, մսխում և չգիտես ինչի վրա է ծախսում բյուջեն, իսկ ծախսի արդյունքը` զրո մակարդակ և դատարկություն: 

Ներկա ժամանակաշրջանում քաղաքականության լավագույն զենքը, որ կարող է հակազդել անգամ ճշմարտությանը' փողն է: Ադրբեջանը հսկայական գումարներ է ծախսում' հակահայկական թեզերը մշակելու և դրանցով սեփական ժողովրդի, ինչպես նաև միջազգային հանրության ուղեղները լվանալու համար: Իսկ մենք՝ հայերս, շարունակում ենք հանդես գալ որպես զոհ և տուժող կողմ: Բայց արդյո՞ք հաղթանակած ժողովուրդը պետք է զոհի դերում լինի:

Փոխարենը պետք է հպարտ լինենք, որովհետև հաղթանակած ժողովուրդ ենք և պետք է փորձենք պահել այն, ինչ ունենք: Հայաստանում, սակայն, այլ է. այստեղ մարդիկ մտածում են սեփական շահի մասին՝ մոռանալով ազգային շահը: Գումարները ծախսվում են անտեղի ու չգիտես ինչի վրա, իսկ Ադրբեջանն իր գումարները ծախսում է հակահայկական քարոզչություն իրականացնելու համար: Միակ միջոցը պայքարն է և չպետք է մոռանանք, որ Ալիևի երազանքը, թե «ոտքերը շուտով պետք է լվանա Սևանա լճում» պետք է անկատար մնա:

Գայանե Մելիքյան