Որքան փող է անհրաժեշտ երջանիկ լինելու համար

Տարեկան 75 000 դոլար՝ ահա սահմանային եկամուտը, որի բարձրացումը ոչ մի կերպ չի ազդի երջանկության եւ բարեկեցության ձեր զգացողության վրա: Հենց այս թվի շուրջ են համաձայնության եկել փողից մարդկային երջանկության կախվածության մասին նախկինում կատարված մի շարք հետազոտությունների հեղինակները, գրում է BBC-ն։

Սակայն, ինչպես պարզել է այս հավերժական թեմայով նոր հետազոտության հեղինակ, Փենսիլվանիայի համալսարանի պրոֆեսոր Մեթյու Քիլինգսվորթը, ուրախության եւ հաճույքի զգացումը սրընթաց աճում է եկամտի աճի հետ միասին, եւ բոլորավին էլ չի կանգնում մի տեղում, երբ եկամուտը հասնում է ցանկալի թվին։

Քիլինգսվորթը թեմային նոր մոտեցում է մտածել եւ որոշել է նայել, թե ինչպես է եկամուտն ազդում կյանքից ստացած ընդհանուր հաճույքի վրա, այլ ոչ թե ամենօրյա զգացողությունների վրա։ Չգիտես ինչու, նախկինում ոչ մեկի մտքով չէր անցել դա անել։

Գիտնականը վերլուծել է հարցաթերթիկները, որոնք օրական լրացրել են ավելի քան 33 000 աշխատող ամերիկացիներ՝ բջջային Track Your Happiness հատուկ հավելվածում։

Այսրոպեական երջանկությունը որոշվել է պարզ հարցով՝ «Ինչպե՞ս եք ձեզ զգում այս պահին», որին կարելի է եղել տալ մի քանի պատասխան՝ «շատ լավ»-ից մինչեւ «շատ վատ»: Կրկնության այս մեթոդը թույլ է տվել դուրս բերել հարցվողների շրջանում երջանկության ամենօրյա զգացողության միջին ցուցանիշները։ Բացի այդ, հարցման մասնակիցների մոտ կեսը «Որքանո՞վ եք գոհ ձեր կյանքից ընդհանուր առմամբ» հարցին պետք է պատասխաներ սկսած «բոլորովին գոհ չեմ»-ից մինչեւ «չափազանց գոհ եմ»:

Եւ ահա պարզվել է, որ բարձր եկամուտներ ունեցող մարդիկ ավելի շատ ամենօրյա հաճույք են ստացել կյանքից, ընդ որում՝ 75 000 դոլար եկամուտից հետո հաճույքը կանգ չի առել (ինչպես կարծում էին նախորդ բոլոր հետազոտությունների հեղինակները), այլ շարունակել է գծային աճել՝ եկամուտների աճին համապատասխան:

Ըստ Քիլինգսվորթի, դա պայմանավորված է նրանով, որ անցյալ հետազոտությունների հեղինակները հաշվի են առել բարեկեցության միայն երկու ցուցանիշները, որոնք չեն նախատեսել տվյալ չափորոշիչներից դուրս գտնվող բարելավումների բացահայտում։

Ձեռք բերված տվյալների վերլուծության հիման վրա Քիլինգսվորթը եզրակացրել է, որ փողի եւ երջանկության փոխհարաբերությունները կարելի է բացատրել սեփական կյանքի նկատմամբ վերահսկողության զգացումով, որը բարձր է այնքան, որքան ավելի շատ միջոցներ ունի հարցվողը։

Հետաքրքիր է, որ հետազոտության արդյունքները նաեւ վկայում են, որ փողն ինքնին պարտադիր չէ, որ իր տիրոջն ավելի երջանիկ դարձնի, ավելի շուտ դեր է խաղում հարցվողի վերաբերմունքը ֆինանսական խնդրին:

Ավելին, եթե մարդը սկսում է փողը նույնականացնել հաջողության հետ, նա, որպես կանոն, սկսում է կորցնել կյանքի հաճույքը։

Քիլինգսվորթն ասում է նաեւ, որ ինքը չի կարողացել գտնել այն շեմը, որից այն կողմ փողը դադարում է ասոցացվել երջանկության հետ, թեեւ «գործոնները, որոնք միավորում են կյանքի հաճույքը եկամտի հետ, հավանաբար բարդ են, բազմաթիվ եւ միմյանց հետ կապ չունեն»: