Տղաներին դաշնամուր նվագել եմ սովորեցնում, իրենց հետ ես էլ եմ խաղաղվում. «Զինվորի տան» կամավոր

Շուրջ մեկ տարի է՝ Լիլիթ Ազարյանը «Զինվորի տուն» վերականգնողական կենտրոնում բուժվող զինծառայողներին դաշնամուր նվագել է սովորեցնում։ 44–օրյա պատերազմից հետո Լիլիթը որոշել էր աշխատանքին զուգահեռ զբաղվել մի բանով, որն իրեն կխաղաղեր։ Մտքերը Լիլիթին «Զինվորի տուն» են բերել։

«Մի օր գրեցի «Զինվորի տան» ֆեյսբուքյան էջին, որ ուզում եմ կամավորությամբ զբաղվել, բայց արձագանք չեղավ, իրավիճակը խառն էր։ Որոշեցի անձամբ գալ ու քանի որ ես աշխատում եմ Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում, որոշել էինք մասնագիտական գրքեր տրամադրել «Զինվորի տանը»։ Երբ գրքերը բերեցի այստեղ, ասացի, որ կարող եմ կամավորություն անել, ինձ առաջարկվեց ինչ–որ գործ, որին ես համաձայնեցի։ Հետո հիշեցի, որ «Զինվորի տանը» դաշնամուր կա, առաջարկեցի տղաներին դաշնամուր նվագել սովորեցնել, առաջարկս ընդունեցին ու արդեն մոտ մեկ տարի դաշնամուր նվագել եմ սովորեցնում մեր տղաներին։ Իմ փորձից ելնելով կարող եմ ասել, որ ամենալավ բուժումներից մեկը երաժշտությունն է,»,– NEWS.am-ի հետ զրույցում պատմում է Լիլիթը։

Դասավանդողի կարգավիճակում Լիլիթն առաջին անգամն է։ Նա անկեղծանում է՝ սկզբում շփոթվել է, հետո հասկացել, որ ինչ գնով էլ լինի՝ ցանկությունը պիտի իրականություն դարձնի։

«Որոշել էի տղաներին սկզբում սովորեցնել նոտաները, հետո տեսա, որ ցանկություն ունեն միանգամից մեղեդին սովորել, բացի այդ նոտաներ սովորելը երկար կտեւեր, իսկ ինձ համար կարեւոր էր, որ տղաները գոնե որոշ պահեր իրականությունից կտրվեն, մոռանան, թե ինչի միջով են անցել ու մի քիչ հանգստանան»,– պատմում է Լիլիթը՝ հավելելով, որ ամեն օր աշխատանքից հետո գալիս է «Զինվորի տուն» եւ ցանկացողներին դաշնամուր նվագել սովորեցնում, իսկ այդպիսիք քիչ չեն։

«Զինվորի տանը» ինչպես Լիլիթն է ասում՝ ինքը խաղաղվել է։ «Չեմ ասի, թե ինչ–որ մեծ բան եմ անում, բայց գոնե ցանկություններիցս մեկը իրականացրել եմ, մինչեւ հնարավորությունները կներեն մյուս պլաններս իրականացնեմ»,– ասում է Լիլիթը։

Մանրամասները՝ տեսանյութում։