Արցախյան պատերազմն ամերիկացի լրագրողի աչքերով. Չաք Հոլթոնի ֆիլմը շուտով մեծ էկրան կբարձրանա

Հրաշքով փրկված մարդիկ, սահմանին կանգնած զինվոր, գոյության պայքարի նետված մի ամբողջ ազգ... Նոթատետրում այս գրառումները, պատերազմի օրերին նկարած կադրերը ռազմական լրագրողին Հայաստան են բերել երրորդ անգամ:

Չաք Հոլթոն, ռազմական լրագրող, ԱՄՆ - Տարեց կինը խաչակնքվում է, որ ողջ է մնացել, վիրավորն օգնում է վիրավորին: Որտեղ ռումբ էր պայթում, շտապում էի նկարահանել: Երբ հասնում էի, տեսնում էի, որ տուն են պայթեցրել, անմեղ մարդիկ են զոհվել:

Ամերիկացի լրագրողն Արցախյան պատերազմի մասին ամերիկահայ ընկերներից է իմացել: Հոկտեմբերի առաջին շաբաթում հասավ Ստեփանակերտ՝ մի ձեռքին ֆոտո, մյուսում՝ տեսախցիկ:

Ստեփանակերտի հիվանդանոցի, հետո նաև Մարտակերտի հոսպիտալի ռմբակոծման ականատեսն է: Իրադարձությունների էպիկենտրոնից Չաք Հոլթոնը կարողացել է ամերիկյան մի քանի պարբերականներին ուղիղ եթերում ներկայացնել Ադրբեջանի ռազմական գործողությունների հետևանքները:

Չաք Հոլթոն - Ես տեսա կասետային ռումբեր, ֆոսֆորային զենք: Ցավալի էր, բայց փաստ՝ նրանք թիրախավորել էին քաղաքացիական օբյեկտները: Ես ոչ թե Ադրբեջանում էի, այլ Արցախում, որովհետև ուզում էի արդարությունը ներկայացնել:

Ռազմական լրագրողը լուսաբանել է Իրաքի, Սիրիայի պատերազմները, տեսել Թուրքիայի վայրագությունները: Տեղահանված ընտանիքներ, որոնք գնում են չգիտեն ուր, իսկ Արցախյան պատերազմի օրերին նկատել է անհավանականը՝ մարդիկ չէին գնում՝ նույնիսկ իմանալով, որ հաջորդ վայրկյանը կարող է ճակատագրական լինել:

Չաք Հոլթոն - Հայաստանում ու Ղարաբաղում ես հանդիպել եմ սրտացավ և անկեղծ մարդկանց: Անընդհատ ուզում ես գալ: Ձեր բախտը միայն հարևանների հարցում չի բերել:

Տեսածն ու նկարածը Չաք Հոլթոնն աշխարհին կպատմի 3 մասանոց ֆիլմով: Այս անգամ եկել է կնոջ և հարևանի՝ 17-ամյա Մարկի հետ, որը ֆիլմի գխավոր հերոսն է: Նորից կմեկնեն Արցախ՝ հանդիպելու այն մարդկանց, որոնց տեսել է պատերազմի օրերին:

Չաք Հոլթոն - Պատերազմից հետո, երբ Միացյալ Նահանգներ վերադարձա, բոլոր սրտացավ մարդկանց պատմեցի տեսածս: Բոլորն ասացին՝ պատրաստ են գալ և օգնել մարդկանց: Հիմա ես եկել եմ 20 հոգանոց խմբով: Նրանք պատերազմի օրերին տարբեր նախաձեռնություններով էին հանդես գալիս: Հիմա էլ այստեղ են՝ տեղահանված ընտանիքներին օգնելու համար:

Հոլթոնի ֆիլմը մոտ չորս ամսից պատրաստ կլինի: Դեռ անանուն է, ասում է՝ դժվար է ցավը վերնագրել: Նպատակն է, որ ֆիլմը մեծ արձագանք ունենա, որ Ադրբեջանի ռազմական հանցագործությունների վավերագրությունն ավելի հասանելի դառնա աշխարհին: