Փաշիկ Ալավերդյանը՝ Մոսկվայից. Սիմոն Մարտիրոսյանի ձախողումից շատ վրդովված եմ

Սիմոն Մարտիրոսյանը մասնակցել է Քարվաճառի խաչքարերի տարհանման աշխատանքներին, բայց դա որեւէ կապ չունի Եվրոպայի առաջնությունում նրա ձախողման հետ: Վնասվածք ուներ, բուժել էինք դեռ մեկ ամիս առաջ: Չհասկացա՝ ինչ նրա հետ կատարվեց: Նրա զրոն հրումում չի ազդում Օլիմպիական խաղերի մասնակցության վրա, բայց իմ կողմից կարող է ազդել: Իսկ ամբողջ թիմը շատ լավ վիճակում էր եւ ունեցանք լավ արդյունքներ:

Այս մասին NEWS.am Sport-ի թղթակցի հետ զրույցում Մոսկվայից ասաց ծանրամարտի տղամարդկանց Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Փաշիկ Ալավերդյանը՝ ամփոփելով Մոսկվայում ավարտված Եվրոպայի առաջնությունը:

Հայաստանի հավաքականը երկամարտի մեդալային հաշվարկում երրորդն է։ Փաշիկ Ալավերդյանի գլխավորած հավաքականը Եվրոպայի առաջնությունում նվաճել է 2 ոսկե, 2 արծաթե եւ 4 բրոնզե մեդալները: Թիմային հաշվարկում Հայաստանի հավաքականը 5-րդն է՝ 23 մեծ ու փոքր մեդալներով:

Պարոն Ալավերդյան, Ձեր գլխավորած թիմը երկու ոսկի, երկու արծաթե, չորս բրոնզե մեդալ նվաճեց Մոսկվայում, ինչի կապակցությամբ շնորհավորում եմ Ձեզ: Ամփոփեք Եվրոպայի առաջնությունը:

Շնորհակալ եմ շնորհավորանքի համար, բայց ես չեմ կարող գնահատել իմ աշխատանքը: Չեմ ասի՝ լավ էր, կամ վատ: Իմ աշխատանքը պետք է գնահատի ժողովուրդը:

Մասնակիցներից որեւէ մեկից գոհ չեմ, ոչ էլ դժգոհ եմ: Բոլորն էլ իրենց հնարավորությունների չափով մասնակցեցին, լավ արդյունքներ ունեցան, իրենց կիլոգրամները բարձրացրեցին, մի քանիսն էլ ոչինչ չարեցին, նստեցին հանգստացան:

Սամվել Գասպարյանի եւ Կարեն Ավագյանի չեմպիոնությունները սպասվա՞ծ էին Ձեր համար:

Սամվել Գասպարյանն ու Կարեն Ավագյանը լավ արդյունքներ գրանցեցին, շատ լավ մասնակցեցին: Սամվել Գասպարյանը Բաթումի փոխչեմպիոն էր, այս տարի նրա չեմպիոնությունը տրամաբանական էր: Նա շատ լավ աշխատեց, այդ պատճառով էլ չեմպիոն դարձավ այս տարի: Նույնն էլ Կարեն Ավագյանի մասին կարող եմ ասել: Կարեն Ավագյանը պատահական ծանրորդ չէր, նա պատանիների եւ երիտասարդների Եվրոպայի չեմպիոնն էր, երիտասարդների աշխարհի մեդալակիր: Այժմ ժամանակն էր, որ մեծահասակներում իր խոսքն ասեր: Հասունացել է եւ արդեն պետք է ուժերը փորձեր մեծերում: Սա նրա առաջին փորձն էր մեծահասակներում, լավ մասնակցեց ու հաղթեց: Որեւէ լարվածություն չուներ, վստահ էր դուրս գալիս մրցահարթակ:

Վարազդատ Լալայանի մասին ի՞նչ կասեք. նա նույնպես իր առաջին մեդալը նվաճեծ մեծերի մակարդակում:

Վարազդատ Լալայանը տաղանդավոր տղա է: Նա դեռ կաճի եւ կավելացնի իր կիլոգրամները: Նրա գագաթնակետն այսօր այսքանն էր: Դրանից ավել չէր կարող բարձրացնել, որովհետեւ շատ կարճ ժամանակահատվածում կարողացավ մտնել մեծահասակների պայքարի մեջ, ու իր տեղը գտավ գերծանր քաշային կարգում:

Լալայանի առաջընթացին շատ մեծ ընթացք է տալիս Գոռ Մինասյանը. օգնում է նրան որպես ավագ ընկեր եւ իր հետ բարձրացնում վերեւ, ինչի համար ես Գոռից շնորհակալ եմ:

Անդրանիկ Կարապետյանի բրոնզե մեդաը նրա գագաթնակե՞տն էր:

Ոչ, նա կարող է ավելին: Մոսկվայի մրցահարթակում իր նախկին քաշերն էլ չարեց: Անդրանիկը բարձր կամային որակներ ունի եւ ինձ դուր է գալիս, որ այդքան ձախողումից հետո նա նորից պայքարի մեջ է: Հոգեբանական առումով, կարծես, արդեն հանձնված է, բայց ես թույլ չեմ տալիս: Ասել եմ՝ ինչ ուզում ես արա, ես քեզանից դեռ պետք է մեդալներ տեսնեմ:

Սիմոն Մարտիրոսյանի հետ ի՞նչ տեղի ունեցավ Մոսկվայի մրցահարթում:

Այս հարցն իրենն ուղղեք: Ճիշտ է, Սիմոն Մարտիրոսյանը մասնակցել է Քարվաճառի խաչքարերի տարհանման աշխատանքներին, բայց դա ոչինչ չի նշանակում եւ ոչնչով չէր կարող ազդել նրա վատ մասնակցության վրա: Ոչ մի վնասվածք չի ունեցել եւ ոչ էլ խաչքարերը տարհանելիս վնասվածք է ստացել: Դրանից հետո եկել է մարզվել է, հավաքներին է մասնակցել: Այդ իրադարձությունները ոչ մի կապ չունեն Սիմոնի ձախողման հետ:

Մեկ ամիս առաջ ասաց՝ ոտքս ցավում է: Ներարկումներ արեցինք, բուժեցինք: Չէր կարողանում մարզվել, չէր մարզվում: Չեմ հասկանում՝ ինչ է նրա հետ կատարվում... Չմասնակցելու իրավունք չուներ: Պետք է լրացներ 6-րդ օլիմպիական վարկանիշային մրցաշարը եւ անալիզներ հանձներ:

Ամբողջ թիմը շատ լավ վիճակում էր, կարծում եմ՝ բոլորն էլ դա տեսան ու հասկացան: Նույնիսկ Սիմոնի ձախողումից հետո թիմի ոգին չընկավ ու էլի իմ թիմը գրավեց երրորդ տեղ երկամարտի ընդհանուր հաշվարկում՝ հաղթելով թուրքերին, ադրբեջանցիներին, վրացիներին, ռուսներին: Եթե ձախողում չունենայինք, կգերազանցեինք առաջին տեղին: Սիմոնի ձախողումից շատ վրդովված եմ: Կուզեմ, որ նա պատասխանի այդ հարցին, թե ի՞նչ էր իր հետ կատարվում, ինչո՞ւ չարեց այն, ինչ կարող էր:

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում: