Փաշինյանը, նախորդ իշխանությունների հանդեպ տարիներ շարունակ ատելություն գեներացնելով և դրա հիման վրա իշխանության գալով և չունենալով որևէ դրական ծրագիր, շարունակեց ատելության գիծը. «Առավոտ»

«Առավոտ» թերթը գրում է.

«Պե՞տք են արդյոք արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ, թե՞ ոչ: Եթե պետք են, ապա ո՞ւմ իշխանության օրոք և ի՞նչ կանոններով են դրանք անցնելու: Արդյոք դրանց արդյունքում քաղաքական ճգնաժամը կմեղմանա՞, թե, հակառակը, ավելի կխորանա: Դրանք բոլորը բանավեճի թեմաներ են, և քաղաքական ուժերը, իրենց շահերից ելնելով, հակադիր տեսակետներ են հայտնում: Մեր քաղաքացիները նույնպես նշված հարցերին տարբեր պատասխաններ են տալիս: Ընտրությունների հարցում ես չունեմ վերջնական պատասխան՝ դրանք պե՞տք են, թե՞ ոչ: Կարելի է փաստարկներ բերել թե՛ դրանց անցկացման օգտին և թե՛ դրանց դեմ: Ես հաստատ գիտեմ միայն մի բան, որն անհրաժեշտ է մեր հասարակությանը՝ մեզ պետք է հաղթահարել ատելությունը: Երբ ֆեյսբուքում ես կարդում եմ ատելությամբ լցված դատողություններ մի կողմից «դավաճանի» և «կապիտուլյանտի», մյուս կողմից՝ «թալանչիների» մասին, դրան սովոր եմ: Բայց այդ ֆեյսբուքյան իրականությունը տրամադրություն է ձևավորել նաև իրական կյանքում: Մարդիկ ոչ միայն ատելություն են դրսևորում իրենց պատկերացրած «հակահերոսների» հանդեպ, այլև այդ բացասական էմոցիաները տարածում են իրենց մերձավորների վրա: Այդ հողի վրա թշնամանում են ընկերներ, հարազատներ, անգամ ընտանիքի անդամներ՝ բնական տարաձայնություններից սարքելով ինչ-որ անհաղթահարելի պատ՝ փշալարերով պատված:

Եվ այստեղ ես խնդիր եմ տեսնում ոչ միայն Փաշինյանի ընտրազանգվածի մեջ, որի ներկայացուցիչները կարող են խոսել միայն «էս երկիրը 30 տարի թալանելու» թեմայով: Ինձ, թերևս, ավելի շատ մտահոգում է այն, որ կրթված, զարգացած մարդիկ՝ լայնախոհության և հանդուրժողականության օրինակ ցույց տալու փոխարեն, նույնպես ընկել են էմոցիաների գիրկը և անսքող ատելությամբ են խոսում ներկայիս վարչապետի կամ նրա ընդդիմախոսների մասին: Այստեղ, իհարկե, մեծ է Նիկոլ Փաշինյանի մեղքը, որը ոչ միայն հեղափոխություն իրականացրեց «նախորդ իշխանությունների» հանդեպ տարիներ շարունակ ատելություն գեներացնելով և դրա վրա հիմնվելով (դա քիչ թե շատ անխուսափելի էր) իշխանության գալով, բայց չունենալով որևէ դրական ծրագիր, չդրսևորեց պետական մտածողություն և շարունակեց «ատելության գիծը»՝ է՛լ ավելի բորբոքելով վերոհիշյալ ընտրազանգվածը և խորացնելով հասարակության պառակտումը: Եվ հիմա, նախընտրական արշավի ժամանակ նա, բնականաբար, կօգտագործի իր ողջ հռետորական վարպետությունը՝ «շնաբարո դուրսպրծուկների» թեման զարգացնելու համար: Իր ընտրազանգվածի հրճվալից ոռնոցների ուղեկցությամբ: Բայց կրկնեմ՝ ատելությանն ատելություն հակադրելը սխալ է, հակաարդյունավետ է՝ ատելությունը կարելի է հաղթահարել միայն սիրով: Այնպես որ, սիրելի քաղաքացիներ, եղեք «նիկոլական», «սերժական», «ռոբական», թեկուզ «գրիգորամալյանական»: Դա ամենևին հիմք չէ՝ որևէ մեկին ատելու համար»,-գրում է թերթը:

Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: