Սիրված դերասան, Վասյա Ալիբաբայեվիչի դերը ստանձնած Մուրատովի դաժան և տանուլ տված կյանքը. Օր ծերության նա քնում էր թերթերի վրա՝ անգամ մահճակալ չունենալով

Այս դերասանի ֆիլմոգրաֆիան պարունակում է ավելի քան 80 դերեր, նա իր ժամանակների ամենապահանջված ու ճանաչված արտիստներից էր: Բայց կյանքի ավարտին նա ստիպված էր բնակվել դատարկ բնակարանում, որ նույնիսկ կահույք չկար, անգամ բացակայում էին մահճակալները: 

Տարեց մարդու համար որպես մահճակալ էին ծառայում մի քանի թերթ:

Ռադներ Մուրատով: Նա ծնվել է Լենինգրադում: Այնուհետև ընտանիքը տեղափոխվել է Թաթարստան:

Երբ տղան ավարտում է հիմնական դպրոցը, իսկույն ընդունվում է Ռազմաօդային ուժերի դպրոց:

Օդաչուի դիպլոմ Ռադները ձեռք է բերել միայն 1946 թվականին: Երիտասարդը շատ էր ափսոսում, որ իրեն չի հաջողվել այդպես էլ ռազմական թռիչքներ իրականացնել պատերազմի տարիներին: 

Իր հանգստի ժամանակ նա որոշում է այցելել մայրաքաղաք, շատ պատահական տեսնում է հայտարարություն, որ դիմորդներ են հավաքագրվում ընդունելության քննությունների համար ՎԳԻԿ:

Չի կարելի ասել, որ Ռադները հատուկ պատրաստվել էր այդ քննություններին, բայց նրան հաջողվում է առաջին իսկ փորձից ընդունվել տվյալ հաստատություն: 

Ավելի ուշ ասում էին, որ այդ ժամանակ ուղղակի ընդունված էր տեղերը բաշխել հանրապետությունների միջև, և ուղղակի Ռադների բախտը բերել էր: 

Ռադներն ավարտում է ՎԳԻԿ-ը կարմիր դիպլոմով:

Հանրաճանաչությունը գալիս է 1971 թվականին միայն, այդ ժամանակ արդեն 20 տարի է, ինչ նա ավարտել էր թատերական հաստատությունը: 

Երբ ընթանում էին «Джeнmльмeны удaчu» ֆիլմի փորձերը և լսումները, թե որ դերասանին հաստատել, Մուրատովը եկել էր էպիզոդիկ դեր խնդրելու: 

Բայց ռեժիսորը պնդում է, որ տվյալ դերասանին տան գլխավոր դերերից մեկը: Կինոնկարի թողարկումից հետո Ռադները դառնում է հայտնի: 

Նշենք, որ դերասանի գլխին Դամոկլյան թրի պես կախված էր նրա հոր ստվերը: Ինչու: Որովհետև Մուրատով-ավագը մեծ պաշտոնյա էր: Այս փաստը թույլ չէր տալիս երիտասարդին լիարժեքորեն ի կատար ածել իր ամբիցիաները:

Իր երկրապգուների հետ հանդիպումներից մեկի ժամանակ դահլիճը զարդարված էր իսկական պարսկական գորգով՝ 3 մետր երկարությամբ, երբ դերասանը տեսնում է սա, նա ասում է՝ «Գորգը ինձ համար չեք բերել, այլ հորս, դուք դրանով հարգանքի տուրք եք ցուցադրել նրան»:

Մուրատով-հայրը անարդարացիորեն խիստ էր որդու նկատմամբ: Շատ անգամներ Ռադներին պատրաստվում էին շնորհել Վաստակավոր արտիստի կոչում, բայց ծնողը զանգահարում էր ում պետք է, և ասում, թե դեռ շուտ է: Շնորհումը և պարգևատրումը տեղափոխում էին անհայտ ժամանակով: 

Ռադները ստանում է վաստակավորի կոչում միայն 1986 թվականին, երբ արդեն պետք է թոշակի անցներ: 

Այս իրադարձությունից հետո Ռադները նկարահնվել է ընդամենը երկու կինոնկարում:

Դերասանի առաջին սերը Իզոլդա Իզվիցկայան է

Աղջիկը նույնպես ՎԳԻԿ-ի ուսանողուհի էր, որոշ ժամանակ զույգը ապրում էր քաղաքացիական ամուսնության կարգավիճակում: Այնուհետև Իզոլդան սիրահարվում է Էդուարդ Բրեդունին, լքում Ռադներին:

Իզոլդայի ճակատագիրը շատ ողբերգական է: Նա մահանում է երիտասարդ տարիքում՝ սովից ու սթրեսից: 

Մի քանի տարի անց Ռադների կյանքում հայտնվում է Ելենա Դովլաթբեկովան: 

Նա ևս ՎԳԻԿ-ի ուսանողուհի էր և դերասանուհի:

Երիտասարդ զույգն ամուսնանում է, նրանք որդի են լույս աշխարհ բերում՝ անվանում Լեոնիդ: 

Տղան գնում է հոր ճանապարհով՝ կապելով իր կյանքը թատրոնի հետ: Ավելի ուշ Ելենան հիշում է, որ Մուրատովի մեջ նա ամենաշատը գնահատում էր միամտությունը և նրա մտքերի մաքրությունը: 

Ելենան նշում էր, որ Ռադները շատ քաղաքակիրթ էր, նման չէր այն ժամանակվա այլ տղաների: Սակայն նրանց ամուսնական կյանքը ևս երկարատև չէր:

Ռադները ուներ վատ սովորություն: Նա հիվանդագին կերպով հետաքրքրված էր ձիավազքով: Նա մասնակցում էր ձիարշավներին, ամբողջ ժամանակն ու գումարները ծախսում այդ հիվանդության վրա, կատարում խաղադրույքներ:

Եթե խաղադրույք կատարելուն գումար չէր հերիքում, նա կարող էր տնից տանել և վաճառել որևէ թանկարժեք բան: 

Մուրատովը հասկանում ու գիտակցում էր, որ սա վերածվել է իր մոտ հիվանդության, բայց չէր ուզում և չէր կարողանում ինքն իր դեմն առնել: Արդյունքում նա ունենում է բազմաթիվ պարտքեր, Ելենայի համբերության բաժակը լցվում է և նա ստիպված հեռանում է : 

1990 թվականին տղամարդու մոտ նկատվում են նաև լուրջ առողջական խնդիրներ: Նա մոռանում էր այնպիսի բաներ, ինչպիսիք են իր բնակվայրը, կամ ծանոթների անունները: Նա այլևս չէր նկարահանվում: 

Տաս տարի անց նա մնում է լրիվ միայնակ: Ապրում էր միսենյականոց բնակարանում, երբեմն-երբեմն կինն ու տղան ֆինանսապես օգնում էին և հյուր գալիս: 

Տանը չկար կահույք: Տաքացուցիչի տակ՝ գետնի վրա փռված էին թերթեր, որոնց վրա էլ Մուրատովը քնում էր: 

Ընդհանուր կերակրման կետերում գիտեին նրան, ուտելիք էին տալիս ժամանակ առ ժամանակ: Երբեմն ինչ-որ բան տալիս էին երկրպագուները, որոնց հաջողվում էր ճանաչել երբեմնի սիրած դերասանին: 

2004 թվականի աշնանը Ռադներին հայտնաբերում են փողոցում՝ ահավոր վիճակում, տեղափոխում հիվանդանոց: Բայց կաթվածը և բազմափթիվ գանգուղեղային արյունազեղումները նրա մահվան պատճառն են դառնում: Նա 74 տարեկան էր: