«Երբ իմացան՝ Արցախի մեծ մասն իր հնագույն եկեղեցիներով ու վանքերով հանձնվելու է Ադրբեջանին, համայնքին պատեց մեծ կսկիծ ու ցավ»․ Los Angeles Times-ի անդրադարձը Ֆրեզնոյի հայ համայնքին (լուսանկարներ)

Հեղինակավոր Los Angeles Times պարբերականն անդրադարձել է ԼՂ-ում պատերազմի օրերին ամերիկյան Ֆրեզնո քաղաքի հայ համայնքի կյանքին, նրանց ապրումներին և իրենց հայրենիքի՝ Հայաստանի հետ ունեցած հարատև կապին։

Անդրադառնալով «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին մեկ միլիոն դոլար նվիրաբերած 102-ամյա ամերիկաբնակ Քնարիկ Մարկոսյանի կյանքի պատմությանը, հոդվածի հեղինակ Դիանա Մարկոմը նշում է, որ հայուհու ծնողներն ու ավագ եղբայրը մազապուրծ են եղել 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունից։ Սկզբում նրանք Ռուսաստան են փախել, իսկ հետո 1940-ական թվականներին, ինչպես շատ հայ ընտանիքներ, տեղափոխվել են Ֆրեզնո քաղաք։

«Ֆրեզնոն դարձել էր 2020 թվականի հայ-ադրբեջանական պատերազմի թիկունքը։ Իրենց երեխաներին հայկական դպրոց բերող մայրերի աչքերն ամբողջ գիշեր լացելու հետևանքով կարմրած ու ուռած էին։ Ամեն օր քաղաքում կազմակերպվում էին բարեգործական վաճառքներ»,- գրում է Մարկոմը։

Հոդածագիրը նաև նշում է, որ «ամերիկյան շատ քաղաքաներում հայ համայնքը բողոքի ցույցեր էր անցկացնում՝ պահանջելով պատերազմին ԱՄՆ-ի միջամտությունը, սական նախագահական ընտրությունների, համավարակի և քաղաքացիական անկարգությունների պայմաններում նրանց ձայնը լսելի չդարձավ»։

Անդրադառնալով պատերազմի ելքին ու նոյեմբերի 9-ին ձեռք բերված եռակողմ պայմանավորվածությանը՝ հոդածագիրը նշում է, որ երբ հայերն իմացան, որ Արցախի մեծ մասն իր հնագույն եկեղեցիներով ու վանքերով հանձնվելու է Ադրբեջանին և տեսան Շուշի քաղաքի վրա ծածանվող ադրբեջանական դրոշի լուսանկարները, համայնքին պատեց մեծ կսկիծ ու ցավ:

Զրուցելով Ֆրեզնոյի հայ համայնքի մեկ այլ ներկայացուցչի՝ տեղի հայկական թանգարանի տնօրեն Վարուժան Տեր Սիմոնյանի հետ, հոդվածագիրը նշում է, որ վերջինս մեծացել է Լիբանանում և 41 տարի ապրել Ֆրեզնոյում։

Հարցին, թե ինչու է Արցախի մի մասի կորուստը դատարկությամբ լցրել իրեն և Հայաստանից հեռու ապրող մյուս հայերին, Սիմանյանը պատասխանել է․ «Ես հասկացա, որ պատճառն այն է, որ այն իմ մեջ է ապրում։ Դա իմ մի մասն է»։