Բաղրամյանի թոռնուհին դրվագ է պատմել 1945 թվականի հունիսի 24-ի Հաղթանակի շքերթից

Լեգենդար սովետական հրամանատարներ Հովհաննես Բաղրամյանն ու Ալեքսանդր Վասիլեւսկին անձամբ թույլատրել են ավագ Իվան Մորենովին մասնակցել Կարմիր հրապարակում 1945 թվականի հունիսի 24-ի Հաղթանակի շքերթին: Նա չէր համապատասխանում իր հասակով, սակայն հրամանատարները սրամիտ մոտեցում են ցուցաբերել: Այս մասին «ՌԻԱ Նովոստի»-ին պատմել է Բաղրամյանի թոռնուհին՝ Կարինե Նաջարովան:

«Պատերազմի եզրափակիչ փուլի 10 ճակատներից յուրաքանչյուրը պետք է ձեւավորեր 1 գունդ, որում պետք է լինեին վաստակավոր զինյալներ եւ ճակատի հրամանատարներ: Բաղրամյանին հանձնարարվել էր ձեւավորել 2 գունդ: Դրա համար տրվել էր ժամանակ մինչեւ հունիսի 10-ը»,-պատմել է նա:

«Շքերթին պատրաստվելու ժամանակ հետաքրքիր դեպք է տեղի ունեցել: 3-րդ բելառուսական ճակատի նախկին հրամանատար Ալեքսանդր Միխայիլովիչ Վասիլեւսկին եւ Հովհաննես Բաղրամյանը դիտարկել են թեկնածուներին: Վասիլեւսկին հաճախ կանգ է առել եւ զրուցել զինվորների հետ: Ինչ-որ պահի Վասիլեւսկին եւ Բաղրամյանը մոտեցել են նրանց, ովքեր չեն ներառվել մասնակիցների կազմում: Նրանց թիվը քիչ էր, եւ Ալեքսանդր Միխայիլովիչը սկսել է հետաքրքրվել նրանցով առանձին-առանձին: Նա ուշադիր նայել է ավագ Մորենովին: Այլ պարգեւների թվում նա նկատել է 2-րդ եւ 3-րդ աստիճանի Փառքի շքանշաններ: Ժպտացել է եւ ասել՝ «Դե ինչ, ավագ, դժգո՞հ ես, որ պատերազմն ավարտվել է: Կարող էր նաեւ լինել երրորդ «Փառքը»»,-պատմել է Նաջարովան:

Նրա խոսքով՝ Մորենովը շփոթվել է, ապա պատասխանել. «Ինչո՞ւ եմ դժգոհ: Հաղթել ենք ֆաշիստներին»: Վասիլեւսկին շարունակել է՝ «Իսկ ինչո՞ւ եք հետ մնացել շքերթից», ինչին Մորենովը պատասխանել է՝ «Հասակս չի ներում, 168 է»: Այդ ժամանակ Վասիլեւսկին դիմել է Բաղրամյանին՝ «Ի՞նչ պետք է անենք, Իվան Քրիստոֆորովիչ»: Իսկ Բաղրամյանն ասել է՝ «Մի բան պետք է մտածել»:

«Վասիլեւսկին արդեն մտածել էր. «Ի՞նչ կլինի, եթե նա երկու գլխարկ կրի եւ սաղավարտի տակ դնի»: Այդ ժամանակ բոլորը ծիծաղել են, եւ Բաղրամյանն ասել է. «Թող գնա Մոսկվա, չենք փչացնի նրա տրամադրությունը»»,-պատմել է Բաղրամյանի թոռնուհին:

1945-ի հունիսի 24-ի շքերթը պատմական շքերթ էր. այն նշանավորում էր Հայրենական մեծ պատերազմում ԽՍՀՄ հաղթանակը ֆաշիստական Գերմանիայի դեմ:

Շքերթն ընդունել է Գլխավոր Գերագույն հրամանատար, մարշալ Գեորգի Ժուկովը: Հրամանատարն էր մարշալ Կոնստանտին Ռոկոսովսկին:

«Շքերթին պապիկը գնում էր վաղ առավոտյան, իսկ տատիկն ու մայրիկը հետեւում էին հյուրերի տրիբունայից: Նրանք պատմում են, որ չնայած վատ եղանակին՝ տրամադրությունը տոնական էր: Չնայած հորդառատ անձրեւին՝ Կարմիր հրապարակը մարդաշատ էր: Մեր ընտանիքի համար Հաղթանակի օրը կարեւոր տոն էր: Այդ օրը բոլորս հավաքվում էինք մեծ սեղանի շուրջ: Պապիկը հուզմունքով էր սպասում այդ օրվան. նախապես ամեն ինչ պատրաստվում էր, մաքուր տեսքի բերում համազգեստը, պարգեւներն ու մեդալները: Իմ եւ եղբորս համար պատիվ էր նրան ուղեկցել Կարմիր հրապարակ: Դա մանկությանս ամենավառ հիշողություններից մեկն է»,-հիշում է Նաջարովան: