Միլիարդատիրոջ խորհուրդներն ուսանողներին

Ամերիկյան Բուհերն այսպիսի մի ավանդույթ ունեն, միշտ հրավիրում են միլիարդատերերից, կամ ինչ-որ հաջողակ գործարարներից մեկին, ով ավարտական կուրսի ուսանողների հետ կիսվում է իր փորձի, բիզնեսի, հաջողությունների ու անհաջողությունների մասին: Ահա ըստ այս ավանդույթի, ամերիկյան մի Բուհ նույնպես միլիարդատերի է հրավիրում ուսանողների հետ հարցազրույցի, որը տևելու էր 40 րոպե: Միլիարդատերը կանգնում է ուսանողների առաջ ու սկսում.

_Մի քանի տարի առաջ ես նույնպես ուսանող եմ եղել և ընդհանրապես ոչինչ չունեի: Դուք հենց հիմա արդեն ունեք աշխատանք, մի քանիսդ պրակտիկա եք անցնում, որ հետո աշխատեք, մի մասի ծնողներն ամեն ինչով կանգնած են իրենց երեխաների կողքին, մի մասն էլ ամեն օր մեքենայով կյանքն է վայելում, իսկ ես իրականում ոչինչ չունեի:

Ես ունեի ընդամենը դիպլոմ և ԿՐԱԿ իմ աչքերում: Այդ կրակն ավելի էր վառվում այն մտքից, որ իսկապես ոչինչ չունեի: Իսկ հիմա ես ունեմ ամեն ինչ, բայց աչքերիս կրակը դեռ մնացել է: Եվ այսպես, ես կանգնած եմ ձեր դիմաց և ուշադիր նայում եմ բոլորիդ, սակայն նման կրակով ոչ մի աչք չեմ տեսնում: Առանց նման կրակի Դուք առավելագույնը, ինչին ընդունակ եք այս կյանքում, դա 100 հազ. դոլար տարեկան աշխատավարձ ստանալն է: 100. հազ դոլա ՞ր: Ես միլիարդատեր եմ և իմաստ չունի զրուցել այն մարդկանց հետ, որոնց համար գումարային սահմանը տարեկան 100 հազ. դոլարն է: Ձեզ հետ ոչինչ չունեմ խոսալու և հիմա հեռանում եմ:

Ու գնում է դեպի կուլիսներ: Հեռանալու ճանապարհին միլիարդատերը հիշում է, որ կազմակերպիչներն իրեն խնդրել էին շատ մոտիվացնող վերջաբանով ավարտել զրույցը: Ետ է պտտվում և ասում.

_Կազմակերպիչները խնդրել էին, որ մի գեղեցիկ խոսքով ավարտեմ զրույցս: Հիմա կասեմ' հաջողություն բոլորիդ:

Ու միլիարդատերը հեռանում է: Բոլորն ապշած էին, կազմակերպիչները խառնված, բայց ապարդյուն: Նա էլ չվերադարձավ: Բուհի ղեկավարությունը շատ էր վիրավորվել, որ 40 րոպեի փոխարեն 3 րոպե նման բառեր խոսեց ու գնաց, դա շատ անքաղաքավարի էր: Բայց անցնում են տարիներ, իսկ այս պահը անեկդոտի տեսքով մնում է համալսարանում: Սակայն մի խումբ դասախոսներ, որոնք գիտեին այս պատմության մասին, որոշում են հետազոտել այդ տարվա ու մնացած տարիների ուսանողների հասած նվաճումները: Նրանք համեմատեցին այդ տարվա շրջանավարտներին ու մնացած տարվա շրջանավարտներին, թե ով ինչ արդյունքի է հասել:

Արդյունքն իսկապես ապշեցուցիչ էր, քանի որ այդ միլիարդատերի հետ հանդիպած շրջանավարտների հաջողության գործակիցը' բնակարան, աշխատավարձ, մեքենա, առոջղություն, ընտանիք 3 անգամ ավելին էր, քան նրանցը, ովքեր ավարտել էին հաջորդ տարիներին:

Եվ եթե հաշվի առնենք, որ Բուհում ոչ մի փոփոխություն չէր եղել, և ուսանողներին նույն դասախոսներն էին դասավանդել, ապա իսկապես զարմանալի է, որ միլիարդատերի 3 րոպեանոց զրույցն այդպիսի արդյունք էր տվել: Ի՞նչ նա արեց իրականում: Պատասխան' պարզապես վառեց այդ ուսանողների աչքերի հանգած կրակը:

Հ.Գ. Վառեք Ձեր աչքերի կրակը, դա է միակ հաջողության հասնելու ճանապարհը: Նպատակասլաց մարդը միշտ էլ ելք է գտնում իր նպատակներին համար, այնպես որ աչքերի կրակը վառ պահեք: Եթե մարդու աչքերի մեջ կրակ չկա, անկեղծ ասած ես նրանից ոչինչ չեմ ունենում սովորելու: Միշտ վառ պահեք այն ու այս կյանքում մեծ արդյունքների կհասնեք: