Ինչպե՞ս կարող են ԼՂ կոնֆլիկտի կողմերը հումանիտար ծրագիր իրականացնել, երբ Ալիևը խոսում է Երևանը գրավելու մասին. Կոնստանտին Զատուլին
Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների հանդիպումը դրական երևույթ է:
Չհանդիպել, նշանակում է՝ չերկխոսել: Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում
ասաց ՌԴ Պետդումայի ԱՊՀ գործերով, եվրասիական ինտեգրման ու հայրենակիցների
հետ կապերի կոմիտեի առաջին փոխնախագահ Կոնստանտին Զատուլինը:
«Հանդիպման բովանդակությունը, արդյունքները պարզ չեն, կասկածում եմ, որ
կողմերի ներկայիս դիրքորոշումների պայմաններում նույնիսկ կախարդական
փայտիկի օգնությամբ հնարավոր կլինի հանդիպումներից արդյունք գրանցել,
համաձայնության գալ»,- ասաց Կ. Զատուլինը:
Ինչ վերաբերում է հանդիպումից հետո ԵԱՀԿ ՄԽ կողմից տարածած
հաղորդագրությանը, որտեղ խոսվում է հումանիտար ծրագրեր իրականացնելու
պատրաստակամության մասին, Կոնստանտին Զատուլինն ասաց, թե կդժվարանա ասել՝
կոնկրետ ինչ ծրագրերի մասին է խոսքը, բայց նշեց, որ ատելության
պայմաններում մարդասիրական ծրագրեր իրականացնելը հնարավոր չէ:
«Ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում առկա լարվածությունը նման ծրագրեր
իրականացնելու համար պետք է նվազեցնել: Կան բազում հակամարտություններ,
որոնք դեռևս լուծված չեն, տարիների պատմություն ունեն, ինչպես Կիպրոսը:
Ղարաբաղյան հակամարտությունն ընթանում է ագրեսիվ հայտարարություններով,
որոնց մեծ մասի հեղինակը Ադրբեջանն է և այդ հայտարարությունները բարձր
մակարդակով են արվում: Ինչպե՞ս կարելի է հումանիտար ծրագրեր իրականացնել,
երբ Ադրբեջանի նախագահը հրապարակային խոսում է ոչ միայն Ղարաբաղը, այլև
Երևանը գրավելու մասին»,- շեշտեց պետդումայի պատգամավորը:
Ավելին, ըստ Զատուլինի, պաշտոնական Բաքուն «հիստերիկ» վերաբերմունք է
ցույց տալիս մարդկանց նկատմամբ, ովքեր անգամ հումանիտար նպատակներով
մեկնում են Ղարաբաղ, նրանց ներառում է «սև ցուցակներ»-ում, հայտարարում
«պերսոնանոնգրադա» կամ ինչպես դա եղավ բլոգեր Ալեքսանդր Լապշինի դեպքում
պահանջում արտահանձնել իրեն:
«Այս ամենը անհանդուրժողական մթնոլորտի արդյունք է և հարվածում է առաջին հերթին Ադրբեջանին»,- նշեց Կ. Զատուլինը:
Հարցին՝ ո՞ր դեպքում Ադրբեջանը կհամաձայնի, որ Ղարաբաղը վերադառնա
բանակցային սեղան, պատգամավորը պատասխանեց. «Ես հիշում եմ այն ժամանակները,
երբ Ղարաբաղը մասնակցում էր բանակցություններին: Որպեսզի բալանսավորվի
Ղարաբաղի մասնակցությունը հորինվել էր Ղարաբաղի ադրբեջանական համայնք
հասկացությունը: Իրավիճակը, երբ Ղարաբաղը մասնակցում էր
բանակցություններին, ամեն ինչ ավելի մոտ էր իրականությանը, որովհետև,
համաձայն եմ Փաշինյանի հետ, առանց Ղարաբաղի մասնակցության հակամարտությունը
վերջնականապես չի լուծվի: Վաղ թե ուշ Ղարաբաղը դառնալու է
բանակցությունների մաս: Այլ հարց է, որ բանակցային սեղանից դուրս գալուց
հետո այլևս դժվար կլինի վերադառնալ»:
Կ. Զատուլինն ասաց, որ Ղարաբաղը դուրս մնաց բանակցություններից երկրորդ
նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի կառավարման տարիներին: Ըստ նրա՝ Ղարաբաղի
մասնակցությունն ավելի բովանդակային էր դարձնում բանակցությունները, չէր
երաշխավորում հակամարտության կարգավորումը, բայց մոտեցնում էր դրան:
«Կարծում եմ, որ ժամանակը չի անցել, դեռ հնարավոր է վերադարձնել Ղարաբաղը
բանակցային սեղան»: