Հիմա ես լավ ձայն ունեմ, ուրեմն երգե՞մ. Սարգիս Գրիգորյանը թատրոնի, անձնականի, բիզնեսի, սերիալների և այլնի մասին
Operativ.am-ի զրուցակիցը հայտնի և սիրված դերասան Սարգիս Գրիգորյանն է, ով խաղացել է «Որոգայթ», «Հատուցում», «Անծանոթը» և այլ սերիալներում, ինչպես նաև «Օպերացիա Նեմեսիս» ներկայացման մեջ մարմնավորել է Սողոմոն Թեհլերյանին մեղադրող դատախազի և Թալեաթ փաշայի դերերը: Սարգիս Գրիգորյանի հետ զրույցը վերաբերում է նրա անձնական կյանքին, մասնագիտությանը, ընտանիքին, ընկերներին...
-Ինչպիսի՞բնութագիր կտաք ինքներդ Ձեզ:
-Շտապող եմ, ընտանիքին նվիրված, պահանջկոտ, իմ գործում հնարավորինս պրոֆեսիոնալ՝ իմ թերություններով և առավելություններով հանդերձ:
-Սարգիս, բազմիցս նշել եք, որ Ձեզ համար կարևոր է որակյալ սերիալում նկարահանվելը: Սակայն չե՞ք կարծում, որ Ձեր մասնակցությամբ սերիալներում բռնության տեսարանները շատ են, ինչը կարող է ազդել մարդկանց, հատկապես երեխաների հոգեբանության վրա:
-Իհարկե, բռնության տեսարաններին ես էլ կողմ չեմ: Բայց ամեն բան միանգամից չի լինում, շուկան քիչ-քիչ է ձևավորվում: Եթե համեմատենք 5 տարի առաջվա հետ, ապա բավական բան է փոխվել որակի առումով: Մենք մոռանում ենք նաև, որ մութ ու ցուրտ տարիներին մի դպրոց արդեն կորցրել ենք: Մարդիկ ոչ ուզում էին սովորել դերասանի մասնագիտությամբ, ոչ էլ օպերատորի: Սակայն այսօր տենդենց կա դեպի լավը, համոզված եմ, շատ շուտով ամեն մեկն իր նախընտրած ֆիլմն ու հաղորդումը կգտնի:
-Սովորել եք Ագրարային համալսարանում, որը ինչպես երևում է, այնքան էլ ձեր սրտով չէր: Այնուհետև ընդունվել եք թատերական ինստիտուտ: Սակայն եթե դերասան չդառնայիք, ի՞նչ մասնագիտություն կընտրեիք:
-Չեմ կարող ասել: Աստծո փոխարեն որոշումներ չեմ կայացնում: Նա է այդպես որոշել: Համենայնդեպս, մինչ դերասան դառնալս ես ուրիշ տեղերում էլ եմ սովորել, որոնումների մեջ էի, սակայն հասկացա, որ իմ առաքելությունը դերասանի մասնագիտության մեջ է:
-Իսկ Դուք այն կարծիքի՞ն եք, որ մարդ պետք է իր ուժերը փորձի տարբեր բնագավառներում և գտնի իրենը:
-Եթե մարդ սկզբում գտել է իրեն հոգեհարազատը, պետք չէ այլ բնագավառներում փորձի իրեն: Եթե մի բան անում ես, իսկ մարդիկ կողքից տեսնում և հավանում են, ուրեմն դա է քո ճակատագիրն ու խաչը: Թումանյանը լավ խոսք ունի՝ լավ է մի բան իմանալ հիմնավոր, քան թե շատ բաներ, բոլորը՝ թերի: Եթե Դուք շատ լավ նկարչուհի եք, պարտադիր չէ թողնել դա և ճարտարապետությամբ զբաղվել: Հիմա ես լավ ձայն ունեմ, ուրեմն երգե՞մ: Եթե երգեմ, ինչքան հանդիսատես ունեմ ինձ սիրող, կարող է ինձնից զզվեն:
-Իսկ գուցե շատ լավ ստացվի…
-Ստացվում է, բայց պրոֆեսիոնալին մոտ չէ: Հիմա որ երգիչ-երգչուհիները խաղում են սերիալներում Ձեզ դու՞ր է գալիս… Ես կարող եմ երգել ընկերներիս համար, որ իրենք ծափ տան:
-Թատրոնը մեծ նշանակություն ունի յուրաքանչյուր դերասանի համար: Կասե՞ք, թե ի՞նչն է պատճառը, որ այսօր ավելի շատ դերակատարում ունեք հեռուստատեսության բնագավառում, քան թատրոնում:
-Անկեղծ լինեմ, ցավոք, թատրոնն այսօր ընտանիք չի պահում, այդ իսկ պատճառով շատ դերասաններ են հեռացել թատրոնից: Երբ թատրոնը ընդունի մեզ ու կերակրի մեր ընտանիքները, մեծ հաճույքով կգնանք ու կխաղանք…Թատրոնի աշխատանքը ահռելի է ու պատասխանատու: Ես ուզում եմ յուրաքանչյուր գործին պատասխանատվությամբ մոտենալ, այդ իսկ պատճառով չեմ ուզում թատրոնի հետ դեռևս առնչություն ունենալ: Չնայած այսօր շատ դերեր դեռևս խաղում եմ: Հուսով եմ, այդ խնդիրները կլուծվեն: Մենք սիրում ենք թատրոն ասվածը, կան լեգենդներ, որոնցից հետո չի կարող այդ մշակույթը վերանալ:
-Կպատմե՞ք, որևէ զավեշտալի իրավիճակ, որում հայտնվել եք բեմում կամ նկարահանման հրապարակում:
-Շատ է պատահել… Մի անգամ բեմից ընկել եմ դիմացի նստածների վրա: Պարզապես լույսերն աչքերիս են ընկել:
-Որպես հայտնի և սիրված դերասան, ով բազում խոչընդոտների է հանդիպել, ի՞նչ խորհուրդ կտաք սկսնակ դերասաններին:
-Շատ կարևոր է այս կյանքում չընկճվելը: Կան մարդիկ, ովքեր մի քանի խոչընդոտների հանդիպելով, թքել են ամեն բանի վրա: Սակայն կյանքը դժվար է ու դաժան: Ոչ մեկ չի գալու ու ասի՝ դու լավն ես, հանճարեղ ես: Էգոիզմ է...Ամեն մարդ ինքն է ուզում առաջինը լինել: Բայց եթե մարդ ընտրում է իր մասնագիտությունը, ուրեմն ամենակարևորը պիտի հավատաս այդ առաքելությանը: Աստվածաշնչում ասվում է, որ եթե հույսը, սերը և հավատը նստած լինեն բոլորի մեջ, ապա ամեն բան իր տեղը կընկնի և մեկը մյուսին չի խանգարի: Յուրաքանչյուրը պիտի զբաղվի իր սիրած գործով:
-Սարգիս, Դուք և Ձեր կինը ընտանեկան բիզնես ունեք, զբաղվում եք հարսանեկան հանդեսների և այլ միջոցառումների կազմակերպամամբ: Կասե՞ք, թե ինչպես է Ձեզ հաջողվում «տեղավորվել ժամանակի մեջ»:
-Լավ խոսք կա. «Մարդու մտքին տեղ լինի»: Եթե դու ուզում ես լավ ապրել, ուրեմն լավ կապրես: Ամեն ինչ քեզնից է կախված, եթե ինչ-որ բան չի ստացվում, չպետք է մեղադրես ուրիշներին:
-Իսկ հասցնու՞մ եք Ձեր ժամանցն անցկացնել ընկերների կամ կնոջ և երեխաների հետ:
-Իմ գործն ու մարդկանց հետ շփումն այնքան հետաքրքիր է, որ երնեկ կտա Հայաստանի 80%-ը: Իմ կյանքն այսպես թե այնպես ընկերներիս հետ է անցնում՝ գործընկերների, ովքեր հետո դառնում են ընկերներս: Իսկ կինս օրվա 30տոկոսն ինձ հետ է: Ես մեծ ժամանակ եմ տրամադրում նաև երեխաներիս:
Ինչպե՞ս եք Ձեզ պատկերացնում տասը տարի անց:
-Շատ լավ, ընտանիքիս, ընկերներիս հետ՝ վայելելով կյանքը և հուսով եմ, որ Հայաստանում:
-Ինչու՞ մտադիր եք գնալ:
-Չէ, բայց երկիրը պիտի ուզենա, որ մենք էստեղ մնանք: Հայտնի պատճառներ կան, օրինակ՝ երկրին տիրող մթնոլորտը: Եթե իմ շրջապատի մարդիկ, իմ ընկերները իրենց լավ չեն զգում, ակամայից ես էլ ինձ լավ չեմ զգում: Շատ եմ ուզում Հայաստանում ապրել, այստեղ արարել, ինչ անել, այստեղ, երկրիս համար անել, երեխաներիս դաստիարակել: 10 տարի անց կփոձեմ նաև երիտասարդ մնալ:
Զրուցեց Նազենի Բաղդասարյանը: