Արցախում ապրելն իրենից արդեն ծառայություն է ենթադրում ու անիմաստ է բանակ չգնալը

«Ղարաբաղը հայաստանցիներն են պաշտպանում» երևի բոլորդ լսած կլինեք նման արտահայտություն, որը ասողները փորձում են ներկայացնել, որ արցախցի երիտասարդների փոխարեն Արցախում ծառայում են հայաստանցի երիտասարդները:

Նախ սկզբից ասեմ, որ ես դեմ եմ հայաստանցի ու արցախցի «կոչումներին» ու նման արտահայտություններ ավելի շատ արվում է Արցախում, բայց ամեն գնով փորձում եմ գոնե իմ շրջապատում այդ ՑԻ-երը քչացնեմ ու վերացնեմ:

Ինքս շատ անգամներ եմ եղել Արցախում ու ունեմ շատ ընկերներ, որոնք գոնե իմ ներկայությամբ փորձում են չօգտագործել «հայաստանցի, Հայաստանից» ու նման արտահայտություններ: Ես ավելի հակված եմ՝ երևանցի, սիսիանցի, արցախցի , գորիսեցի, գյումրեցի և այլն ՑԻ-երին:

Իմ շրջապատում ես չեմ ճանաչում մեկ հոգու ով արցախցի է ու չի ծառայել բանակում: Ես ճանաչում եմ մարդկանց, ովքեր հնարավորություն են ունեցել չծառայելու՝ հիվանդություն, փող կամ ծանոթություն, բայց գնացել ու ծառայել են: Հա, մեծ մասը սահմանապահ զորամասում է ծառայել:

Վերջին շրջանում ամենաշատը այս թեմայով խոսվեց ապրիլյան դեպքերի ժամանակ: Պարզապես երևի մարդիկ խորը չէին ուսումնասիրել , լավ չէին հետաքրքրվել զոհվածների ու վիրավորների գրանցման հասցեներով: Մարդիկ երևի չեն հետաքրքրվել , թե ՀՀ և ԱՀ տարածքում քանի հոգի է ապրում, նրանցից քանի հոգին է պիտանի ծառայության և այլն:

Մարդկանց հետ այդքան շփվելուց ու ճանաչելուց հետո հասկացել եմ, որ արցախցիները չծառայելու խնդիր չունեն, քանի որ մեծ մասը պարտադիր ժամկետային զինվորական ծառայությունից հետո շարունակում է զինվորական ծառայությունը, որպես սպա կամ պայմանագրային: Արցախում ապրելը իրենից արդեն ծառայություն է ենթադրում ու անիմաստ է բանակ չգնալը:

Թող ամեն հայ իր հողի համար ծառայի այնպես ինչպես արցախցիներն են ծառայում, այն արցախցիները, ովքեր չեն փախել իրենց տներից, ովքեր մնացել ու մնում են:

Աշոտ Ասատրյան, Ֆեյսբուք